శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 𝟸𝟻 / 𝚂𝚛𝚒 𝙶𝚊𝚓𝚊𝚗𝚊𝚗 𝙼𝚊𝚑𝚊𝚛𝚊𝚓 𝙻𝚒𝚏𝚎 𝙷𝚒𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 - 𝟸𝟻

  

🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 𝟸𝟻 / 𝚂𝚛𝚒 𝙶𝚊𝚓𝚊𝚗𝚊𝚗 𝙼𝚊𝚑𝚊𝚛𝚊𝚓 𝙻𝚒𝚏𝚎 𝙷𝚒𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 - 𝟸𝟻 🌹

✍️. దాసగణు స్వామి

📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ 

🌻. 6వ అధ్యాయము - 1 🌻

శ్రీగణేశాయనమః ! ఓ అత్యంత శుభప్రదమయినవాడా, మీఆశీర్వచనాలు అన్ని అశుభాలను దూరం చేస్తాయని యోగుల అనుభవం. అదే నమ్ముకుని, ఓభగవంతుడా నేను చాలా ఆశతో మీద్వారం దగ్గరకు వచ్చాను. నన్ను ఒకవేళ నిరాశ పరిస్తే అదిమీకూ, యోగులకు కూడా అవమానకరం కనుక మాధవా మీయెక్క ఈ అమాయక పిల్లవాడి మీద కోపగించక గౌరవాన్ని కాపాడండి. పిల్లల అవకతవక పనులు వారి తల్లికి చెడ్డపేరు తెస్తాయి అనేది, కృపయా గుర్తు ఉంచుకోండి. 

ఒకసారి బనకటలాల్ తన పొలంలో జొన్నపొత్తులు తినడానికి శ్రీమహారాజును తీసుకు వెళతాడు. ఈజొన్న పొత్తుల విందుకు ఇతరులు అనేకమంది కూడా అక్కడికి చేరారు. వారికి కూర్చునేందుకు ఒక నుయ్యిదగ్గర ఏర్పాటు చెయ్యబడింది. 

ఆ నూతిలో కావలసినన్ని నీళ్ళు ఉన్నాయి. జొన్నపొత్తులు కాల్చడానికి 8/10 చోట్ల మంట పెట్టారు. దానివల్ల చాలా పొగ ఆకాశంలోకి లేచింది. ఈపొగవల్ల ఒక చింతచెట్టుకు ఉన్న పెద్ద తేనెపట్టు నుండి ఈగలు అక్కడ మనుషుల మీదికి వచ్చాయి. జొన్నపొత్తులు వదలి వారు పరిగెత్తడం మొదలు పెట్టారు. కొంతమంది అయితే తలకు కంబళ్ళు కప్పుకుని మరీపరిగెత్తారు. 

ఈప్రపంచంలో మనప్రాణంకంటే విలువయినది ఏదీలేదు. ఈ ప్రజల విషయంకూడా అంతే. ఈ గందరగోళంలో శ్రీగజానన్ మహారాజు మాత్రం కలవర పడకుండా కూర్చుని ఉండి ఆతేనెటీగల గూర్చి ఆలోచిస్తున్నారు. ఈ తేనెటీగలూనేనే, ఈ తేనెపట్టూనేనే. జొన్నపొత్తులు తినడానికి వచ్చింది నేనే మరియు జొన్నపొత్తునుకూడా నేనే అని ఆయన అనుకుంటున్నారు. 

తన్మయత్వంలో ఆయన అలాఅనుకుంటూ ఉండగా అనేక మయిన తేనెటీగలు ఆయన శరీరం మీద వాలి, ఒక ఈగల కంబళి పరిచినట్టుగా అగుపించింది. ఈగలు ఆయనను కుట్టి వాటిసూదివంటి ముళ్ళను ఆయన శరీరంలోకి గుచ్చుతున్నాయి. కానీ శ్రీమహారాజు దానిని ఏమీ లక్ష్య పెట్టలేదు. 

ఈప్రకరణ కొంతసేపు నడిచి నిస్సహాయులయిన భక్తులను కృంగదీసింది. శ్రీమహారాజును పొలానికి తీసుకు వచ్చినందుకు బనకటరాల్ చాలా దుఖించి, శ్రీగజానన్ కు ఈ తేనెటీగలకాట్లకు నేనే కారణం అని అనుకున్నాడు.

సశేషం...

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 𝚂𝚛𝚒 𝙶𝚊𝚓𝚊𝚗𝚊𝚗 𝙼𝚊𝚑𝚊𝚛𝚊𝚓 𝙻𝚒𝚏𝚎 𝙷𝚒𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 - 𝟸𝟻 🌹 

✍️. Swamy Dasaganu 

📚. Prasad Bharadwaj

🌻 Chapter 6 - part 1 🌻

Shri Ganeshaya namah! O most auspicious One! It is the experience of saints that Your Blessings drive away everything that is inauspicious. Believing it, O God, I have come to Your door with great hopes. If You disappoint me, it will mean disrepute to You and the saints as well. 

So, Madhava, uphold my prestige and never be angry with this innocent child of Yours. Please remember that any shortcoming of a child brings blame to the mother. 

One time Bankatlal took Shri Gajanan Maharaj to his farm to eat maize corns. Many other people had gathered there for this party of corn and the seating arrangement was made near a well. 

The well had ample water and there were many tamarind trees around. 

Fire was lit at 8 to 10 places to fry the corn and a lot of smoke was rising up in the sky. There was a big honeycomb on the tamarind tree and. due to the smoke, the bees rushed out to attack the people seated below the tree. 

Leaving the corn the people started to flee the place. Some of them covered their heads with blankets. 

In this world nothing is more precious than one’s own life. So was the case with these people. In all this havoc, Shri Gajanan Maharaj sat undisturbed and thought about the honeybees. 

He thought to Himself, “I am the bees, I am honeycomb. The one who has come to eat corn is I, and the corn is also me.” While he was blissfully thinking this, innumerable bees landed on his body giving him an appearance of wearing a blanket of bees. 

The insects were biting and piercing their needle like thorns in His body, but Shri Gajanan Maharaj did not bother about it. This went on for some time making the helpless devotees miserable. 

Bankatlal felt very sorry for having brought Shri Gajanan Maharaj to the farm and felt that he himself was responsible for the bites inflicted by the bees on Shri Gajanan.

Continues...

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹