1) 🌹 శ్రీమద్భగవద్గీత - 536 / Bhagavad-Gita - 536🌹
2) 🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 88, 89 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 88, 89🌹
3) 🌹 Sripada Srivallabha Charithamrutham - 324🌹
5) 🌹. కఠోపనిషత్ వివరణ - చలాచలభోధ - 93🌹
6) 🌹 Guru Geeta - Datta Vaakya - 112 🌹
7) 🌹. గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 99 / Gajanan Maharaj Life History - 99🌹
8) 🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 70, 71 / Sri Lalita Chaitanya Vijnanam - 70, 71🌹
9) *🌹. శ్రీ లలితా సహస్ర స్తోత్రము - 39 🌹*
10) 🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 451 / Bhagavad-Gita - 451 🌹
11) 📚. గీతోపనిషత్తు - సాంఖ్య యోగము - 67 📚
12) 🌹. శివ మహా పురాణము - 265 🌹
13) 🌹 Light On The Path - 21🌹
14) 🌹. భారతీయ మహర్షుల - మార్గదర్శకుల జ్ఞానం - 152🌹
15) 🌹. శివగీత - 106 / The Siva-Gita - 106🌹*
17) 🌹 Seeds Of Consciousness - 215🌹
16) 🌹. భగవద్దర్శిని - అవతార్ మెహర్ - 91🌹
18) 🌹. శ్రీ విష్ణు సహస్ర నామములు - 54 / Sri Vishnu Sahasranama - 54🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 536 / Bhagavad-Gita - 536 🌹*
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌴. 16వ అధ్యాయము - దైవాసుర స్వభావములు - 1 to 3 🌴*
1. శ్రీ భగవానువాచ
అభయం సత్త్వసంశుద్దిర్ జ్ఞానయోగవ్యవస్థితి: |
దానం దమశ్చ యజ్ఞశ్చ స్వాధ్యాయస్తప ఆర్జవమ్ ||
2. అహింసా సత్యమక్రోధస్త్యాగ: శాన్తిరపైశునమ్ |
దయా భూతేష్వలోలుప్త్వం మార్దవం హ్రీరచాపలమ్ ||
3. తేజ: క్షమా ధృతి: శౌచమద్రోహో నాతిమానితా |
భవన్తి సమ్పదం దైవీమభిజాతస్య భరత ||
🌷. తాత్పర్యం :
శ్రీకృష్ణభగవానుడు పలికెను : ఓ భరతవంశీయుడా! భయరాహిత్యము, స్వీయస్థితి పవిత్రీకరణము, ఆధ్యాత్మికజ్ఞాన సముపార్జనము, దానగుణము, ఆత్మనిగ్రహము, యజ్ఞాచరణము, వేదాధ్యయనము, తపస్సు, సరళత్వము, అహింస,సత్యసంధత, క్రోధరాహిత్యము, త్యాగము, శాంతి, ఇతరుల దోషముల నెన్నకుండుట, జీవులందరియెడ దయ, లోభరాహిత్యము,మృదుత్వము, సిగ్గు,దృఢ నిశ్చయము, తేజము, క్షమ,ధైర్యము, శుచిత్వము, అసూయరాహిత్యము, గౌరవవాంఛ లేకుండుట అను దివ్యగుణములు దైవీస్వభావము కలిగిన దివ్యుల యందుండును.
🌷. భాష్యము :
కడచిన పంచదశాధ్యాయపు ఆరంభమున ఈ భౌతికజగత్తు యొక్క సంసారవృక్షము (ఆశ్వత్తవృక్షము) వర్ణింపబడినది. ఆ వృక్షము యొక్క అదనపు వ్రేళ్ళు శుభాశుభములుగా తెలియబడు జీవుల కర్మలతో పోల్చబడినవి. దైవీస్వభావము కలిగిన దేవతల గూర్చియు, అసురస్వభావము కలిగిన దానవుల గూర్చియు నవమాధ్యాయమున కూడా వర్ణింపబడినది. ఇక ఇప్పుడు వేదముల ననుసరించి సత్త్వగుణకర్మలు ముక్తిపథమున పురోగమించుటకు దోహదములుగా భావించబడి “దైవీప్రకృతి” యని (స్వభావరీత్యా దివ్యములు) తెలియబడుచున్నది. అట్టి దివ్యస్వభావమున నిలిచినవారు ముక్తిమార్గమున నిశ్చయముగా పురోగతి సాధింపగలరు. కాని రజస్తమోగుణములందు వర్తించువారికి ఇందుకు భిన్నముగా ముక్తినొందు నవకాశమే లభింపదు.
వారు మానవులుగా మర్త్యలోకమునందు నిలుచుటయో లేదా జంతుజాలమున జన్మించుటయో లేదా ఇంకను నీచమైన జన్మలను పొందుటయో జరుగును. ఈ షోడశాధ్యాయమున శ్రీకృష్ణభగవానుడు దైవీప్రకృతిని, దాని గుణములను, అలాగుననే ఆసురీప్రకృతిని, దాని గుణములను వర్ణించుచున్నాడు. ఈ దైవాసురగుణముల లాభనష్టములను సైతము భగవానుడు వివరింపనున్నాడు.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Bhagavad-Gita as It is - 536 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj
*🌴 Chapter 16 - The Divine and Demoniac Natures - 1 to 3 🌴*
1. śrī-bhagavān uvāca
abhayaṁ sattva-saṁśuddhir
jñāna-yoga-vyavasthitiḥ
dānaṁ damaś ca yajñaś ca
svādhyāyas tapa ārjavam
ahiṁsā satyam akrodhas
tyāgaḥ śāntir apaiśunam
dayā bhūteṣv aloluptvaṁ
mārdavaṁ hrīr acāpalam
tejaḥ kṣamā dhṛtiḥ śaucam
adroho nāti-mānitā
bhavanti sampadaṁ daivīm
abhijātasya bhārata
🌷 Translation :
The Supreme Personality of Godhead said: Fearlessness; purification of one’s existence; cultivation of spiritual knowledge; charity; self-control; performance of sacrifice; study of the Vedas; austerity; simplicity; nonviolence; truthfulness; freedom from anger; renunciation; tranquillity; aversion to faultfinding; compassion for all living entities; freedom from covetousness; gentleness; modesty; steady determination; vigor; forgiveness; fortitude; cleanliness; and freedom from envy and from the passion for honor – these transcendental qualities, O son of Bharata, belong to godly men endowed with divine nature.
🌹 Purport :
In the beginning of the Fifteenth Chapter, the banyan tree of this material world was explained. The extra roots coming out of it were compared to the activities of the living entities, some auspicious, some inauspicious. In the Ninth Chapter, also, the devas, or godly, and the asuras, the ungodly, or demons, were explained.
Now, according to Vedic rites, activities in the mode of goodness are considered auspicious for progress on the path of liberation, and such activities are known as daivī prakṛti, transcendental by nature. Those who are situated in the transcendental nature make progress on the path of liberation. For those who are acting in the modes of passion and ignorance, on the other hand, there is no possibility of liberation.
Either they will have to remain in this material world as human beings, or they will descend among the species of animals or even lower life forms. In this Sixteenth Chapter the Lord explains both the transcendental nature and its attendant qualities and the demoniac nature and its qualities. He also explains the advantages and disadvantages of these qualities.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹 Sripada Srivallabha Charithamrutham - 324 🌹*
✍️ Satya prasad
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 47
*🌻 The fun filled play of the player of the world drama - 2 🌻*
Venkaavadhanulu and his ‘dharma patni’ were crying incessantly. Sripada said, “Mamaiah! Our bond is permanent. I am a nephew not only to you.
Every person born in your family can call me his nephew. I will entertain them with divine leelas. At the time of Kalki avathar, you can treat Padmavathi Devi as your daughter and fulfil all your desires.”
Sumathi Maharani was grief striken. Her desire to see her son as bridegroom was not fulfilled. Moreover, He became a yathi and a ‘viraagi’ (a person having no attachment). She was unable to bear it.
Sripada reached her mother and assured her ‘Amma! For Me, Anasuyamatha and you are same. I will fulfil your desire in Kalki avathar.’ He again said, ‘Amma! I have become this great because I am born to you.
I have been brought up by the nectar of your affection. Amma! Have you noticed what Vaasavee has done? As I have become hungry, I became a small baby and went to Anasuya Matha to drink her breast milk.
That demon Vasavee drank all the milk and said, ‘Anna! You go to Sumathi maatha and drink milk. If you delay, I will drink that milk also.’ Thus she warned me. You tell me what I should do Amma?’ Saying so, Sripada became a small baby.
He laid on the ground and looked at His mother pitifully. Sumathi Maatha was grief striken. She took the baby and fed him with her breast milk.
She called ‘Amma! Vaasavee!’ A month old baby girl resembling Sripada in features was seen on the floor. They both drank milk on either side from Sumathi Maatha.
Sumathi matha’s grief vanished. Venkaiah said, ‘Here is a prayer to Maha Guru. This place of darbar, where this divine leela is played and the surrounding vast lands should become world famous.’
Sripada said, ‘In future, this darbar will become a strong building. Cows also will be there. I will enact many leelas in it’. This was the experience which I saw with my own eyes.
What I wrote was true in each letter. All the strangers there had gone into a state of deep sleep at that time. After some time, no one was there except me, the old Sanyasi and Sripada in that darbar.
I was worried what had happened to them. I wondered whether any ‘Rakshasa maya’ engulfed them. Sripada said, “No ‘Rakshasa maya’ will work in my presence. I reached them safely to Peethikapuram.
Yadbhavam Tadbhavathi. I will grace the people in the same ‘bhava’ with which they worship me. This is my resolve.”
End of Chapter 47
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 88, 89 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 88, 89 🌹*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻 88. విశ్వరేతాః, विश्वरेताः, Viśvaretāḥ 🌻*
*ఓం విశ్వరేతసే నమః | ॐ विश्वरेतसे नमः | OM Viśvaretase namaḥ*
విశ్వస్య కారణత్వేన విశ్వరేతా జనార్ధనః విశ్వమునకు (విశ్వోత్పత్తికి) రేతస్సువంటివాడు. రేతస్సు ప్రాణుల ఉత్పత్తికి హేతువు. పరమాత్ముడు అట్లే విశ్వపు ఉత్పత్తికి కారణము.
:: భగవద్గీత - గుణత్రయ విభాగ యోగము ::
సర్వయోనిషు కౌన్తేయ! మూర్తయస్సమ్భవన్తియాః ।
తాసాం బ్రహ్మ మహద్యోని రహం బీజప్రదః పితా ॥ 4 ॥
అర్జునా! సమస్తజాతులందును ఏ శరీరము లుద్భవించుచున్నవో, వానికి మూలప్రకృతి (మాయ) యే మాతృస్థానము (తల్లి). నేను బీజమునుంచునట్టి తండ్రిని.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION - 88🌹*
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 88. Viśvaretāḥ 🌻*
*OM Viśvaretase namaḥ*
Viśvasya kāraṇatvena viśvaretā janārdhanaḥ / विश्वस्य कारणत्वेन विश्वरेता जनार्धनः He is the seed of the Universe. As He is the cause (from retas) of the Universe, He is Viśvaretā.
Bhagavad Gītā - Chapter 14
Sarvayoniṣu kaunteya! mūrtayassambhavantiyāḥ,
Tāsāṃ brahma mahadyoni rahaṃ bījapradaḥ pitā. (4)
:: श्रीमद्भगवद् गीता - गुणत्रय विभाग योग ::
सर्वयोनिषु कौन्तेय! मूर्तयस्सम्भवन्तियाः ।
तासां ब्रह्म महद्योनि रहं बीजप्रदः पिता ॥ ४ ॥
O Son of Kuntī (Arjunā), of all forms produced from whatsoever wombs - Great Prakr̥ti is the original womb (Mother), I am the seed-imparting Father.
🌻 🌻 🌻 🌻 🌻
Source Sloka
सुरेशश्शरणं शर्म विश्वरेताः प्रजाभवः ।अहस्संवत्सरो व्यालः प्रत्ययस्सर्वदर्शनः ॥ १० ॥
సురేశశ్శరణం శర్మ విశ్వరేతాః ప్రజాభవః ।అహస్సంవత్సరో వ్యాళః ప్రత్యయస్సర్వదర్శనః ॥ ౧౦ ॥
Sureśaśśaraṇaṃ śarma viśvaretāḥ prajābhavaḥ ।Ahassaṃvatsaro vyālaḥ pratyayassarvadarśanaḥ ॥ 10 ॥
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 89 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 89 🌹*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻 89. ప్రజాభవః, प्रजाभवः, Prajābhavaḥ 🌻*
*ఓం ప్రజాభవాయ నమః | ॐ प्रजाभवाय नमः | OM Prajābhavāya namaḥ*
సర్వాః ప్రజా యత్సకాశాదుద్భవంతి ప్రజాభవః సర్వ ప్రజలు (ప్రాణులు) ఈతనినుండి జనింతురు.
:: భగవద్గీత - విభూతి యోగము ::
అహం సర్వస్య ప్రభవో మత్తః సర్వం ప్రవర్తతే ।
ఇతి మత్వా భజన్తే మాం బుధా భావసమన్వితాః ॥ 8 ॥
'నేను సమస్త జగత్తునకు ఉత్పత్తికారణమైనవాడను. నా వలననే సమస్తము నడుచుచున్నది' అని వివేకవంతులు తెలిసికొని పరిపూర్ణ భక్తిభావముతో గూడినవారై నన్ను భజించుచున్నారు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION - 89🌹*
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 89. Prajābhavaḥ 🌻*
*OM Prajābhavāya namaḥ*
Sarvāḥ prajā yatsakāśādudbhavaṃti prajābhavaḥ / सर्वाः प्रजा यत्सकाशादुद्भवंति प्रजाभवः He from whom all beings have originated.
Bhagavad Gītā - Chapter 10
Ahaṃ sarvasya prabhavo mattaḥ sarvaṃ pravartate,
Iti matvā bhajante māṃ budhā bhāvasamanvitāḥ. (8)
:: भगवद् गीता - विभूति योग ::
अहं सर्वस्य प्रभवो मत्तः सर्वं प्रवर्तते ।
इति मत्वा भजन्ते मां बुधा भावसमन्विताः ॥ ८ ॥
I am the Source of everything; from Me all creation emerges. Realizing thus, the wise ones, filled with fervor, adore Me.
🌻 🌻 🌻 🌻 🌻
Source Sloka
सुरेशश्शरणं शर्म विश्वरेताः प्रजाभवः ।अहस्संवत्सरो व्यालः प्रत्ययस्सर्वदर्शनः ॥ १० ॥
సురేశశ్శరణం శర్మ విశ్వరేతాః ప్రజాభవః ।అహస్సంవత్సరో వ్యాళః ప్రత్యయస్సర్వదర్శనః ॥ ౧౦ ॥
Sureśaśśaraṇaṃ śarma viśvaretāḥ prajābhavaḥ ।Ahassaṃvatsaro vyālaḥ pratyayassarvadarśanaḥ ॥ 10 ॥
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీ దేవీ మహత్యము - దుర్గా సప్తశతి - 24 / Sri Devi Mahatyam - Durga Saptasati - 24 🌹*
✍️. మల్లికార్జున శర్మ
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*అధ్యాయము 6*
*🌻.ధూమ్రలోచన వధ - 2 🌻*
15. అంతట దేవి వాహనమైన సింహం కోపంతో కేసరాలు (జూలు) విదుల్చుతూ, మిక్కిలి భయంకరంగా గర్జిస్తూ అసురసైన్యం పై పడింది.
16. కొందరిని తన ముంద్రి కాలి దెబ్బతోను, కొందరిని తన నోటితోనూ, మరికొందరు మహాసురులను తన వెనుక కాళ్లతో తొక్కి అది చంపింది.
17. సింహం తన గోళ్లతో కొందరి లోకడుపులను చీల్చింది; మరికొందరి శిరస్సులను తన "పంజా" దెబ్బతో ఖండించి వేసింది.
18. ఇతరుల బాహువులను శిరస్సులను విచ్ఛిన్నమొనర్చింది. జూలు విదుర్చుతూ మరికొందరి లోకడుపుల నుండి రక్తపానం చేసింది.
19. మిక్కిలి కినుకబూని ఉన్న ఆ దేవీ వాహనమైన వీర్యవంత మైన సింహం క్షణకాలంలో ఆ సెన్యానంతటిని నాశనం చేసింది.
20–21. ధూమ్రలోచనాసురుడు దేవిచే చంపబడడం, పిదప ఆమె సింహంచే అతని సైన్యమంతా పరిమార్పబడడం విని దైత్యాధిపతి అయిన శుంభుడు రోషంతో పెదవి అదుర, చండముండ మహాసురులను ఆజ్ఞాపించాడు :
22-23. “ఓ చండా! ఓ ముండా! అచటికి బహుసైన్యసమేతులై పోయి, ఆమె తలపట్టి ఈడ్చుకొని గాని, బంధించి గాని, త్వరగా కొనిరండి. అలా చేయడానికి మీకేమైనా సంశయం కలిగితే, అసురులందరూ యుద్ధంలో ఆమెను తమ ఆయుధాలన్నింటితో హింసిస్తారుగాక.
24. “ఆ దుష్టురాలు గాయపరచబడి ఆమె సింహం పడగొట్టబడి నప్పుడు ఆ అంబికను పట్టుకొని, బంధించి ఇచటికి శీఘ్రంగా కొనిరండి.”
శ్రీ మార్కండేయ పురాణంలో సావర్ణి మన్వంతరంలో “దేవీ మాహాత్మ్యము” లో “ధూమ్రలోచనవధ” అనే షషాధ్యాయము సమాప్తం.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Sri Devi Mahatyam - Durga Saptasati - 24 🌹*
✍️. P. R. Ramachander
📚 Prasad Bharadwaj
*CHAPTER 6:*
*🌻 The Slaying of Dhumralochana - 2 🌻*
15. Then the lion, vehicle of the Devi, shaking its mane in anger, and making the most terrific roar, fell on the army of the asuras.
16. Some asuras, it slaughtered with a blow of its fore paw, others with its mouth, and other great asuras, by treading over with its hind legs.
17. The lion, with its claws, tore out the hearts of some and severed heads with a blow of the paw.
18. And it severed arms and heads from others, and shaking its mane drank the blood from the hearts of others.
19. In a moment all that army was destroyed by that high-spirited and exceedingly enraged lion who bore the Devi.
20-21. When Shumbha, the lord of asuras, heard that asura Dhumralocana was slain by the Devi and all his army was destroyed by the lion of the Devi, he was infuriated, his lip quivered and he commanded the two mighty asuras Chanda and Munda:
22-23. 'O Chanda, O Munda, go there with large forces, and bring her here speedily, dragging her by her hair or binding her. But if you have any doubt about doing that, then let the asuras strike (her) in the fight with all their weapons.
24. 'When that shrew is wounded and her lion stricken down, seize that Ambika, bind and bring her quickly.'
Here ends the sixth chapter called 'The Slaying of Dhumralocana' of Devi-mahatmya in Markandeya purana during the period of Savarni, the Manu.
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. కఠోపనిషత్ వివరణ - చలాచలభోధ - 93 🌹*
✍️. సద్గురు శ్రీ విద్యాసాగర్
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. ఆత్మను తెలుసుకొను విధము -23 🌻*
నాయనా! ఈ తోలుతిత్తి శరీరానికి తొమ్మిది చిల్లులున్నాయి. కుండకి తొమ్మిది చిల్లులున్నాయి. ఈ తొమ్మిది చిల్లులున్నటువంటి కుండ, ఈ చిల్లులే పనిచేస్తున్నాయని అనుకోవడం తప్పు కదా! అనేటటువంటి విచారణ చేయమంటున్నాడు. కళ్ళున్నాయి... కళ్ళు రెండు రంధ్రాలు. గోడకి రంధ్రాలు కొడితే ఎంత ఉపయోగమో, దీనికి కూడా రెండు రంధ్రాలు ఉన్నాయి. ఈ రంధ్రాల వలన అంతే ప్రయోజనం. నిజానికి గుడ్డివాళ్ళకి కళ్ళు లేవా? అంటే, కళ్ళు అనే ఇంద్రియాలు ఉన్నాయి. కానీ, ఆ గోళకములకు వెనుక పనిచేసేటటువంటి ఇంద్రియాలు పనిచేయడం లేదు.
ఆ కంటి ఆప్టిక్‌ నర్వ్‌, మెదడుకు ఏదైతే కనెక్షన్‌ ఇచ్చేది ఉందో, అక్కడ ఫెయిల్‌ అయిపోతుంది. అందువల్ల ఏమైపోయింది? కళ్ళుండీ పనిచేయడం లేదు. కళ్ళు లేవా అంటే కళ్ళున్నాయి. కంటియొక్క వ్యవస్థ సరిగ్గా లేదు. కాబట్టి ఇది ఒకదానికంటే మరియొకటి సూక్ష్మం. దానికంటే అవతలది సూక్ష్మతరం. దానికంటే అవతలది సూక్ష్మతమం. కాబట్టి, ఈ రకంగా ఒక్కొక్క విధానం నుండి ఒక్కొక్కటి వెనుకకు మరలడం ఎట్లాగ అనేది చెప్తుంది. ఇప్పుడు మనం ఎక్కడున్నాం? దృశ్యస్థానం దగ్గర ఉన్నాము. నిజానికి మాట్లాడితే దృశ్య స్థానము దగ్గర కూడా లేము.
దృశ్యస్థానము చేత ప్రతిఫలించిన సుఖదుఃఖ విశేషణం దగ్గరున్నాము. ఫలితం అన్నమాట అది. ఆ ఫలిత స్థానం దగ్గర మన విచారణ కొనసాగుతుంది. ఇది విచారణ స్థానం.
ఏదైనా ఒకదానిని చూచాం. చూసిన తరువాత దాని వల్ల సుఖమో, దుఃఖమో కలిగింది. ఇది బాగుంది, ఇది బాగోలేదు అనే ప్రియ అప్రియములు కలిగినాయి. కాబట్టి, ఈ ప్రియాప్రియములనె ఫలితముల వలన నువ్వు దేంట్లోకి గురైనావు? అంటే, నువ్వు ఎక్కడ ఉండాలి యాక్చువల్‌గా? ఆత్మస్థానంలో ఉండాలి. ‘నేను’ అనే స్వస్వరూప జ్ఞానంలో ఉండాలి. కానీ ఈ నేను ఒక్కొక్కమెట్టూ కిందకు దిగుతూ వచ్చేసింది. ఎక్కడి నుండి దిగుతూ వచ్చేసిందట? ఈ ఆత్మ పురుషుడు.
పురుషస్థానం దగ్గర నుంచి ఒక్కొక్క మెట్టు క్రిందకు దిగుతూ వచ్చేసింది. ఎంతసేపటిలో వచ్చింది? రెప్పపాటులో వచ్చేసింది. కనురెప్పపాటులో అది ఫలిత స్థానానికి దిగి వచ్చేసింది.
ప్రతి బింబములు ఒక దాని ప్రతిబింబము మరియొక దాని మీద పడుతూ వచ్చేసింది. అనేక అద్దాలు ఉన్నాయి, ఒక అద్దంలో ప్రతిఫలించినటువంటి ప్రతిబింబం మరియొక అద్దంలో ప్రతిఫలించింది. మరొక అద్దంలో ప్రతిఫలించింది మరొక అద్దంలో.... ఈ రకంగా ఒకదాని నుంచి మరొకదానికి ప్రతిబింబ సమాహారమంతా ఏర్పడిపోయింది. అది ఎట్లా ఏర్పడిందనేది క్రమంగా చెప్తున్నాడు. క్రింది నుంచీ పైకి చెప్తున్నాడు.
ముందు ఆ దృశ్యం. ఆ దృశ్యాన్ని చూడడానికి కావలసినటువంటి గోళకము ఏ పేరైనా పెట్టుకో! శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రస, గంధాలను గ్రహించడానికి కావలసినటువంటి నేత్రేంద్రియము, శ్రోత్రేంద్రియము లేదా చక్షురేంద్రియము, శ్రోత్రేంద్రియము. త్వక్‌, చక్షు, ఘ్రాణ, జిహ్వ అనే జ్ఞానేంద్రియములు. ఇవి కాక, వాక్‌, పాణి, పాద, పాయు, ఉపస్థలనే కర్మేంద్రియములు.
అవికాక ప్రాణాపాన సమాన వ్యాన ఉదాన మనే ప్రాణేంద్రియములు. అవికాక శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రస, గంధాలనే విషయేంద్రియములు. ఇవి గాక ఇంకేవైనా వున్నాయా? మనోబుద్ధి చిత్త అహంకారములనే అంతరేంద్రియాలు. కాబట్టి, కొన్నేమో బయట గోళకములుగా వున్నవి.
ఈ గోళకముల వెనుక ఒక వ్యవస్థ ఉంది. ఆ నెర్వ్‌ సెంటర్లన్నీ పని చేస్తేనే, ఆ ఇంద్రియాలు పని చేస్తాయి. ఆ నెర్వ్‌ సెంటర్లు పని చేయలేదు. అప్పుడు ఏమైపోయింది? ఇంద్రియాలు ఉన్నాయి కానీ, పనిచేయడంలేదు. కాబట్టి, గోళకములు వేరే, ఇంద్రియములు వేరే. ఇంద్రియము అంటే ఆ నరాల వ్యవస్థ ఏదైతే ఉందో, పని చేసేటటువంటి ‘నెర్వ్‌ సెంటర్’, మెదడులో పని చేసేటటువంటి ‘నెర్వ్‌ సెంటర్’, న్యూరాన్ సెంటర్ ఏవైతే ఉన్నాయో, వాటికి ఇంద్రియములు అని పేరు. కాబట్టి, ఏమండి ఈయనికి బ్రయిన్‌లో క్లాట్‌ వచ్చిందండి. ఆ క్లాట్‌ ఏ ప్రక్క భాగానికి ఆగిపోతే, ఆ ప్రక్కభాగం ఇంద్రియాలు పని చేయడం మానివేస్తాయి.
పెరాల్సిస్‌ అంటే అర్థం ఏంటి? పక్షవాతం అంటే అర్థం ఇదే! వేరే ఇంకేమీ లేదు. ఇంద్రియాలు అన్నీ ఉంటాయి. కానీ వాటికి పటుత్వం ఉండదు. గోళకములు అన్నీ ఉన్నాయి. కానీ అవి పనిచేయవు. అర్థమైందా? అండీ! - విద్యా సాగర్ స్వామి
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹 Guru Geeta - Datta Vaakya - 112 🌹*
✍️ Sadguru Ganapathi Sachidananda
📚. Prasad Bharadwaj
105
Sloka:
Karya karana rupaya rupa rupaya te sada | Apramye svarupaya sivaya gurave namah ||
Obeisance to Guru who is the cause and the effect, who is of attributes and who has no attributes at all, whose form cannot be imagined and who is Siva himself.
Datta Sadguru is filled with an abundance of these qualities. So, let’s learn of a few miracles that Datta Sadguru showed in this aspect.
Lord Datta’s magnanimity in uplifting disciples is unparalleled. Like sunlight, the Lord’s grace completely submerges the disciple. But, his ways of testing his disciples are very strange.
He has a new tests each day. His tests are beyond imagination of people, beyond imagination of even Nature. In some instances, they may be delightful, in others there may be deep spiritual secrets embedded. In some stories, the ones that are visible to us, people wonder why he behaves strangely.
Take Swamiji for instance. So many people make fun of him behind his back saying, “He has nothing better to do, he is crazy” . Some others say he’s doing it for humor, to make people laugh. But, real devotees who can sit steadily and think carefully about the actions of the Guru can understand the great spiritual significance in those actions. Superficial devotees will not see this.
People who do not contemplate on it will not see it either. Every action of the Guru is unique and interesting – the actions seem easy to find faults with. People may wonder why the Guru is making this mistake or why the Guru is testing only them. Some may pooh pooh a test considering it too small for them.
The tests are very interesting. If the disciple can face them successfully, he will reap benefits beyond his own imagination. Disciples need to face those tests successfully. Second, those who receive these tests should consider themselves fortunate and should strive to win those tests.
You should take delight in and shine in those tests, and not be dejected or humiliated. You should not think you are too big for these tests. Nor should you think you are so great that this test is too trivial for you.
It may seem too trivial now, but you will find out over time, that it’s not trivial. You think you can win the test without lifting a finger, but you will not be able to win in several births.
That is how Lord Datta’s miracles are…they are beyond our imagination, comprehension or beyond our understanding. Read Lord Datta’s life history, you will understand. Read the life history. Did he test himself to see if he would win or did he test himself to show you what the tests would be like? Is he doing this to caution us?
We keep worrying about the tests, but have we considered the outcome of our karma? The tests we receive are in accordance with our karma. You should not think that the tests are beyond your capability or knowledge. When you look at these tests with love, you will understand that it is the Guru’s grace that let’s you complete these tests. That’s how unique they are.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 97 / Sri Gajanan Maharaj Life History - 97 🌹*
✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. 19వ అధ్యాయము - 5 🌻*
యోగమార్గం అనుసరించేవారు తనప్రగతికోసం మొదట కుండలిని, సుషుమ్న గూర్చి పూర్తి జ్ఞానంకలిగి ఉండాలి. వీటి అన్నిటి చిట్టచివరి ఫలం ఆత్మజ్ఞానం, కానీ ఆ ఆత్మను గూర్చి తెలుసుకోవడం దానిమీద ప్రేమ లేకుండాకాదు. ఏపని అయినా చేసేదానియందు ప్రేమలేకపోతే వృధాయే.
కాబట్టి ఈమూడు విధాలయిన విజ్ఞానమార్గాలలోనూ ఈప్రేమ అనేదాన్ని రక్షించడం అవసరం. నలుపు, మంచిఛాయ, పొట్టి, పొడుగు, అందం, కురూపి అనేవి శరీరానికి సంబంధించినవి. వీటి ప్రభావం ఆత్మకి ఏమీ ఉండదు. శరీరాలు వేరుగా ఉన్నా కానీ ఆత్మ అందరికీ ఒక్కలాగే ఉంటుంది.
అలానే ఇది మూడు విధములయిన జ్ఞానమార్గాలకూ వర్తిస్తుంది. బాహ్యంగా అవివేరుగా కనిపించినా, చివరి లక్ష్యం వీటి అన్నిటిదీ ఒక్కటే. ఒకసారి అవి లక్ష్యంచేరాకా, మార్గాలు వేరనేది మరిచిపోతాం. ఎవరు ఏమార్గాన్ని పాటిస్తారో వాళ్ళకి అది సాధ్యం అవుతుంది. ఎవరయితే తమలక్ష్యం చేరలేరో వాళ్ళుమాత్రమే తాము పాటించిన మార్గం గొప్పతనం నిరూపించేందుకు యుద్ధం చేస్తారు. ఈమూడు మార్గాలు అనుసరించిన వారందరూ, లక్ష్యం చేరిన మీదట యోగులయి ఒకరిలో ఒకరు కలిసి పోతారు.
వశిష్ఠుడు, వామదేవ్, జమదగ్ని, అత్రి, పరాసరు మరియు శాండిళ్యముని ఈలక్ష్యం కర్మమార్గం ద్వారా పొందారు. వ్యాస, నారద, కాయద కుమార, మారుతి, శబరి, అక్రూరుడు, ఉద్ధావ. సుధామ, పార్ధ మరియు విధురుడు భక్తియోగం అనుసరించారు. శ్రీశంకరాచార్య గురువార్, మశ్చీంద్రకు సమానమైన ఫలం దొరికింది, వాళ్ళచివరి ఫలితంలో ఏవిధమయిన బేధంలేదు. అదే సాంప్రదాయం ఆ తరువాతకూడా కొనసాగుతోంది. కావున ఏవిధమయిన సంకోచంపడకు.
కర్మమార్గం ప్రాముఖ్యతను శ్రీపాదవల్లభుడు కాపాడారు. గంగాపూరుకు చెందిన మహాయోగి శ్రీనరసింహసరస్వతి కూడా ఇదేపని చేసారు. నామా, సవతా, ధ్యానేశ్వరు, సేనా, కన్హ, చోఖామహరు మరియు దామాజీపంత్ థానేదార్ భక్తిమార్గం అనుసరించారు. శ్రీగోండాకు చెందిన షేక్ మహమ్మదు, జాల్నాకు చెందిన ఆనందస్వామి, సురుజీ అంజనగాం కి చెందిన దేవనాథ్ మహారాజు యోగమార్గం ఇష్టపడ్డారు.
ఇప్పుడు ప్రస్తుతం వాసుదేవ్ కర్మమార్గం అనుసరిస్తున్నారు. నేను ఇంకా అనేకులు భక్తిమార్గం ఇష్టపడ్డాం. పాలసకు చెందిన దోండిబువా, సోన్గర్ కు చెందిన నానా, జాల్నాకు చెందిన యశ్వంతరావు భక్తిమార్గంలో కృతార్ధులయారు. ఖల్లాఅమ్మా, షిరిడీ సాయిబాబా మరియు గులాబరావు కూడా చివరి లక్ష్యంఅయిన ఆత్మజ్ఞానం పొందారు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 97 🌹*
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 Chapter 19 - part 5 🌻*
The follower of ‘Yoga Marga’ for his success should first have full knowledge of Kundalini and Sushamna.
The ultimate fruit of all these paths lies in selfknowledge; but that ‘knowing the self’ should not be done without love for it. Any act without love for it is a waste. So it is necessary to protect the ‘love aspect’ in all these three paths to selfrealization.
Black, fair, short, tall ugly and beautiful are the attributes of the body, and they have no effect on the soul.
Bodies are different but all have got the same soul. Likewise it is applicable to these three paths of Realization. Externally they have different appearances, but the ultimate goal is the same for all of them.
Once the goal is reached, the different paths are forgotten. Whatever path one follows becomes important for him. Only those who fail to reach the goal fight for proving the greatness of a particular path.
All the followers of these three paths, after reaching the goal become saints and then merge with each other. Vashistha, Vamdeo, Jamdagni, Atri, Parashtar and Shandilyamuni, reached their goal by the path of ‘Karma yoga’.
Vyas, Narad, Kayadhukumar, Maruti, Shabari, Akrura, Udhava, Sudama, Partha, and Vidur followed ‘Bhakti Yoga’.
Shri Shankaracharya Guruwar, Macchindra, Gorakh and Jalander climbed the great staircase of ‘Yoga Marga’. Vashistha, Vidur and Macchindra got the same fruit. There was no difference in their ultimate gain.
The same traditions continued thereafter, so, do not have any doubt about it. Shripad Vallabha protected the importance of ‘Karma Marga’.
The great saint, Shri Narsinha Saraswati of Gangapur, did the same. Nama, Savata, Dnyaneshwar, Sena, Kanhu, Chokha Mahar and Damajipant Thanedar followed ‘Bhakti Marga’.
Sheikh Mohammed of Shri Gonda, Anandiswami of Jalna, Devnath Maharaj of Surji, Anjangaon liked ‘Yoga Marga’. Now, at present, Vasudeo follows ‘Karma Marga’. Many others and I like ‘Bhakti Marga’.
Dhondibua of Palus, Nana of Songir, and Yashwantrao of Jalna are successful in ‘Bhakti Marga’. Khalla Amma, Saibaba of Shirdi, and Gulabrao have also achieved the ultimate realisation of the self.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 70, 71 / Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 70, 71 🌹*
*సహస్ర నామముల తత్వ విచారణ*
✍️. సద్గురు శ్రీ కంభంపాటి పార్వతి కుమార్
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ
మూల మంత్రము :
*🍁. ఓం ఐం హ్రీం శ్రీం శ్రీమాత్రే నమః 🍁*
*🍀. పూర్తి శ్లోకము :*
*కిరిచక్ర రథారూఢ దండనాథా పురస్కృతా |*
*జ్వాలామాలిని కాక్షిప్త వహ్నిప్రాకార మధ్యగా ‖ 27 ‖*
*🌻 70. 'కిరిచక్ర రథారూఢ దండనాథ పురస్కృతా' 🌻*
కిరి యనగా వరాహము. వరాహముచే లాగబడు చక్రములు గల రథము అని కిరిచక్రమును తెలియవలెను. ఈ రథమునందు 'వారాహి' అను దేవి దండమును ధరించి యుండును. ఆమెచే అమ్మ పూజింప బడుచున్నది.
'కిరయః' అనగా కిరణములు అని అర్థము. అనగా ఈ చక్రము నుండి కిరణము లుద్భవించును. ఈ చక్రమునకు ఐదు కోణములు లేక ఐదు పర్వములు. దీని నధిష్టించిన అమ్మను 'ప్రాణ్ణి' యందురు. ప్రాణ్ణి అనగా ప్రకటింపబడిన జ్ఞానము. గేయచక్రమున ఆత్మ తత్త్వము అనుభవైకమే గాని ప్రకటితము కాదు. అది అప్రకటితము. దానికిని మూలము శ్రీచక్రము.
కిరిచక్రము ప్రకటితము అనగా కనపడునది.
దీనికి ఐదు కోణములు. ఐదు పర్వములు అనగా పంచభూతాత్మక సృష్టి గ్రహగోళాది సూర్యమండల చక్రము. కిరణములు ప్రకటితములు. ఇది బుద్ధిలోక స్థితి. సూర్యుడు బుద్ధిలోకముగను, సవిత ఆత్మ
లోకముగను, ఆదిత్యుడు పరమాత్మ లోకముగను తెలియనగును.
'ఆదిత్యః సవితః సూర్యః' అని ఈ మూడు స్థితులను తెలుపుదురు. వారి పరిధులే చక్రములు లేక రథములు. శ్రీ విద్యయందు వీరిని లలిత, పరదేవత, శ్యామల, ప్రాణ్ణి యందురు. వైష్ణవమున నారాయణ, వాసుదేవ, విష్ణువు అందురు. శైవమున పరమశివ, సదాశివ, ఈశ్వర (శివ) అందురు.
బుద్ధి స్థితి నుండి చిత్తము, ఇంద్రియములు శరీర స్థితికి ఈ చక్రమున చ్యుతిని చెందుట యుండును, అనగా జారుట యుండును జారిన వాడు ఈ చక్రమున బంధింపబడును. బంధింప బడినవాడు, ఉద్ధరింప బడవలెను. ఉద్ధరించు తత్త్వము వరాహ తత్త్వము. వరాహావతారము మునిగిపోవుచున్న భూమి నుద్ధరించినది.
వారాహి అనుదేవత మునిగి పోవుచున్న జీవులను ఉద్దరించుటకై ఈ చక్రము నధిష్ఠించి యుండును. అవసరమైనచో ఆమె దండించుట కూడ చేయును. అందుచేత 'దండనాథ' అను శక్తి చే సేవింపబడుచున్నది. ఈ పై మూడు చక్రములు 'త్రినాభిచక్రం అజరం అనర్వం' అని వేదములందు కీర్తింపబడినవి.
ఈ మూడు చక్రములు లేక రథములు త్రిపురసుందరి యొక్క త్రిభువనములు. వీనిని గడియారములో గంటల చక్రము, నిమిషముల చక్రము, సెకనుల చక్రములుగ కూడ ఉదహరింతురు. ఇందు మూడవ చక్రము తిరుగుట కనపడును. రెండవ చక్రము అనుభవైకము. మొదటది తదతీతము.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 70 🌹*
*1000 Names of Sri Lalitha Devi*
✍️. Ravi Sarma
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 70. Kiricakra- rathārūḍha- daṇḍa- nāthā-puraskṛtā* *किरिचक्र-रथारूढ-दण्ड-नाथा-पुरस्कृता (70) 🌻*
Kiricakra ratha is the chariot of Daṇḍanāthā Devi who is also called Vārāhī Devi.
This Devi is considered as very powerful and was already discussed in nāma 11. Kiri means Vārāha. Vārāha means boar (pig). Her face is like a pig. Her chariot is also in the shape of a pig. She is called Daṇḍanāthā because she always carries a daṇḍa (staff) with her. Kiri means rays of light and light here means creation.
Possibly this could mean that light is the beginning of creation. The holy Bible says (Genesis.I.3) “And God said, let there be light: There was light”. Cakra means the cycle of creation, sustenance and dissolution.
A yogi sits on kiri cakra chariot, meaning that he undergoes the process of creation, sustenance and dissolution. But he is not subjected to the fear of death. How somebody can be beyond death? Death means the destruction of the physical body and not the ātma or soul.
A yogi is not concerned about his physical body. Why he is not concerned with his physical body? This is answered by Śiva Himself in Śiva Sūtra that a yogi considers pleasure and pain as external not affecting his ātma or Self.
Only if he is associated with antaḥkaraṇa, (mind, intellect, consciousness and ego) he will feel the pain in his body. For him, his physical body is not an object worth considering. As he is free from the bodily afflictions, he feels that he is alone, fully connected to the Supreme Brahman.
This was possible to him because he was able to identify his consciousness with the Supreme consciousness, which is called ‘the merger’ or ‘the union’ (union of Śaktī with Śiva). Vārāhī Devi is said to be in our ājña cakra. This nāma indicates the importance of our inner Self and our physical body has nothing to do with the ātma.
Though the physical body suffers on account of our karma-s, the ātman is eternally pure and the unification of our self consciousness with the Universal Consciousness leads to the liberation, a stage without birth and death.
Nāma-s 68, 69 and 70 talk about the chariots of Lalitāmbikā, Mantrinī (Śyamalā) and Vārāhī. Mantrinī and Vārāhī occupy the next secondary position to Lalitāmbikā, the Supreme. Without worshipping these two and without their permission, none can go anywhere near Lalitai. Mantrinī Devi is the Chief of Her ministers.
The entire administration of the universe is under the control of Mantrinī, which is confirmed in nāma 786 Mantriṇī-nyasta-rājyadhūḥ. Vārāhī is the chief of Her army.
Vārāhī has the capacity to drive away the evil forces. If Vārāhī is worshiped on the 18th day of the month of āṣāḍha (July-August), it is believed that those who have difficulties in getting married will get married.
These three chariots are always close to each other. As discussed earlier, the chariots mean our mind, possibly the stages of our mind.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 71 / Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 71 🌹*
*సహస్ర నామముల తత్వ విచారణ*
✍️. సద్గురు శ్రీ కంభంపాటి పార్వతి కుమార్
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ
మూల మంత్రము :
*🍁. ఓం ఐం హ్రీం శ్రీం శ్రీమాత్రే నమః 🍁*
*🍀. పూర్తి శ్లోకము :*
*కిరిచక్ర రథారూఢ దండనాథా పురస్కృతా |*
*జ్వాలామాలిని కాక్షిప్త వహ్నిప్రాకార మధ్యగా ‖ 27 ‖*
*🌻 71. 'జ్వాలామాలినికాక్షిప్తవహ్ని ప్రాకారమధ్యగా' 🌻*
శ్రీదేవి చుట్టునూ, అగ్నిమయ ప్రాకారము నిర్మింపబడి
యుండును. దాని మధ్యమున శ్రీదేవి యుండును. శ్రీదేవి అగ్ని రూపము కాగ ఆమె నుండి విస్తృతమైన అగ్నిజ్వాలలు వంద యోజనముల విస్తీర్ణము కలిగి, ముప్పది యోజనముల ఎత్తు కలిగి, ఆమె చుట్టునూ ప్రాకారము వలె ఏర్పడినవని బ్రహ్మాండ పురాణము నందు, జ్వాలామాలిని గూర్చి తెలుపబడినది.
చతుర్దశి తిథిని 'జ్వాలామాలిని' యందురు. ఈమె నుండి ఉద్భవించిన జ్వాలలు లోక సృష్టికి ఆధార భూతములు.
అమ్మనారాధించుచు, జ్ఞానమున పెరుగువాడు. అజ్ఞానాంధకారమును ఈ జ్వాలలచే నశింపచేసుకొనును. జ్వాలల మధ్యలోనున్న అమ్మను జ్వాలలు స్పృశించలేవు. అట్లే జాని సృష్టి మధ్యలో నున్నను సృష్టి వికారములు జ్ఞానికి వికారములు కలిగించవు. అతడు నిర్వికారిగనే యుండును.
అతడు జ్ఞానాగ్నిరూపకుడై అమ్మ సాన్నిధ్యమున నుండగ సృష్టిజ్వాలలు, సృష్టి అతని నంటవు.
జ్వాలామాలినికలు శక్తి త్రికోణములు. అవి ఐదు. వా నియందు బిందు రూపమున దేవి యున్నది.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 71 🌹*
*1000 Names of Sri Lalitha Devi*
✍️. Ravi Sarma
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻. Jvālāmālinikākṣipta- vahniprākāra- madhyagā* *ज्वालामालिनिकाक्षिप्त-वह्निप्राकार-मध्यगा (71) 🌻*
Jvalāmālini, one of the tithi nityā Devi-s constructed a fortress of fire and Lalitai resides in the midst of this fortress. Tithi Nityā Devi-s are the goddesses of each lunar day. From full moon to new moon there are fifteen days in between and the sixteenth day will be either full moon or new moon.
Each of these days is called a tithi and each such tithi is ruled by a goddess. Jvālāmālini is the goddess of fourteenth tithi, called caturdaśi. Lalitāmbikā is called mahā nityā representing both full moon and the new moon (16th day). These goddesses are worshipped in the innermost triangle of Śrī Cakra, five on each side of the triangle.
During the war with Bhandāsura, Lalitai asked Jvālāmālini to construct a huge fort of fire to protect Her army.
Jvalāmālini means the five Śaktī triangles of Śrī Cakra, akṣipta means mixed, vahni (also meaning fire) prākāra means the four Śiva triangles of Śrī Cakra and madhyagā means resides in the middle. Lalitai resides in the middle of the five Śaktī and four Śiva konā-s or triangles. This point is called bindu or a dot (nāma 905).
Jñāni is a wise man and the knower of the Brahman. That is why Kṛṣṇa said He likes jñāni-s. They have also to undergo the cycles of birth and death, as they have not yet merged with the Brahman. But in each of their births, jñāni-s continue to realize the Brahman. As a jñāni, he is in the midst of flames of fire, which destroys ignorance (by its light).
Jvalāmāla means garland of fire. Jñāni who is wearing this garland of fire, realises the Brahman. The garland of fire around his neck destroys the darkness of ignorance.
When jñāni realizes the Brahman, he is aware of the Creator of this universe, as Brahman is the Creator. Vahniprākāra means surrounded by fire. Here we have two objects. One is jñāni and the other is the flame of fire.
The sparks that come out of the fire exist for some time and then turn into ashes. But the fire, from which such sparks originate continue to remain and witness the birth, sustenance and destruction of the sparks that originated from it.
The flame of fire is merely witnessing the activities of the sparks, without itself partaking in the activities of the sparks. The fire is compared to the Brahman that remains unaffected by any actions and continues to remain as a mute spectator, witnessing the actions happening around.
This concept is more fully described in Spanda kārika (this can be construed as a commentary on Śiva Sutra-s which deals with dynamic aspect of the Divine). It says that there are two stages – one is doer who is the subject and another is the deed, the object.
Out of the two, deed is perishable as it is associated with object (sparks of fire), the subject or the doer is not perishable (the flames of fire). Śiva Sutrā also confirms the stage of such jñānis. It says these jñāni-s are like Śiva, but remain in a body that is perishable, retaining their consciousness with Śiva.
His physical body is the only difference from him and Śiva. The jñāni who experiences such pure consciousness does not depend upon any objects for his sustenance.
This means that a jñāni does not depend on anything for his survival as long his consciousness is with Śiva. This consciousness is verily food for him.
The deeper meaning of this nāma is that Lalitai performs all the three acts, creation, sustenance and dissolution.
Though She is the cause for all the three acts, She does not participate in any individual action but remains as a witness to such actions. These are the qualities of Brahman; hence She is portrayed as Brahman.
More importantly, a jñāni does not depend on or concerned with any external factors, nor is he associated with such factors as his awareness is about the Brahman only.
{Further reading on jñāni: A jñāni is one who pursues the path of wisdom known as jñāna mārg. Jñāna is known as knowledge, is typically pure consciousness. The mahā vākya, I am Brahman (ahaṁ bṛhmāsmi अहं बृह्मास्मि) can be resolved under two conditions, ‘I am He’ and ‘I am His’.
Both lead to realisation of the Brahman, but under different circumstances. ‘I am He’ signifies the identity of the individual soul with the Brahman leads to the realisation of nirguṇa Brahman (Brahman without attributes). This path is full of challenges and not easily persuable.
Perseverance and dedication are key factors to pursue this path. One’s intellect plays a dominant role here, coupled with the level of true devotion one develops.
The second path ‘I am His’ is comparatively an easier approach, but not necessarily an inferior approach. This stage is associated with one’s personal deity or iṣṭa devata. Here, Brahman is approached through one’s iṣṭa devata.
Realisation of saguṇa Brahman leads to the Ultimate Realisation, which means realisation of Brahman. This is a circuitous approach, but the destination is the same. This path is known as bhakti mārg.
There is also a firm view, that the second path is the appropriate path to realise the Brahman, though it is circuitous.
While pursuing this path, one undergoes all sorts of experience. He begins with rituals, proceeds, to japa, meditation and finally he begins to search the Brahman within.
This transformation happens over several births. Direct approach is extremely difficult and one needs to have tremendous amount of knowledge, will power and mind control.
A true jñāni can be described as the one who is able to unite his mind with the wisdom and bliss of his soul after undergoing several but gradual transformation of his mind, as God realisation happens only in the arena of mind.}
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 451 / Bhagavad-Gita - 451 🌹*
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌴. 12వ అధ్యాయము -భక్తియోగము -08 🌴*
08. మయ్యేమ మన ఆధత్స్వ మయి బుద్ధిం నివేశయ |
నివసిష్యసి మయ్యేవ అత ఊర్థ్వం న సంశయ: ||
🌷. తాత్పర్యం :
దేవదేవుడైన నా యందే నీ మనస్సును స్థిరముగా నిలుపుము మరియు నీ బుద్ధినంతయు నా యందే నియుక్తము గావింపుము. ఈ విధముగా సదా నా యందే నీవు నిస్సంశయముగా నివసింతువు.
🌷. భాష్యము :
: శ్రీకృష్ణభగవానుని భక్తియుతసేవలో నియుక్తుడైనవాడు ఆ భగవానునితో ప్రత్యక్ష సంబధమున జీవించును.
తత్కారణముగా తొలినుండియే అతని స్థితి ఆధ్యాత్మికమై యుండుననుటలో ఎట్టి సందేహము లేదు. వాస్తవమునకు భక్తుడెన్నడును భౌతికపరధిలో జీవింపడు. అతడు సదా కృష్ణుని యందే నిలిచియుండును.
కృష్ణనామమునకు మరియు కృష్ణునకు భేదములేదు కనుక భక్తుడు కృష్ణుని నామమును ఉచ్చరించినంతనే కృష్ణుడు మరియు అతని అంతరంగశక్తి భక్తుని నాలుకపై నాట్యము చేయుదురు. భక్తుడు వివిధ పదార్థములను నైవేద్యముగా అర్పించినపుడు శ్రీకృష్ణుడు ప్రత్యక్షముగా వాటిని స్వీకరించును. పిదప భక్తుడు ఆ ప్రసాదమును గొని కృష్ణభావనలో తన్మయుడగును.
భగవద్గీత యందు మరియు ఇతర వేదవాజ్మయమునందు ఈ పద్ధతి వివరింపబడియున్నను ఇట్టి భక్తియుత సేవాకార్యమున నియుక్తుడు కానివాడు అదియెట్లు సంభవమనెడి విషయమును అవగతము చేసికొనజాలడు.
*🌹 Bhagavad-Gita as It is - 451 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj
*🌴 Chapter 12 - Devotional Service - 08 🌴*
08. mayy eva mana ādhatsva
mayi buddhiṁ niveśaya
nivasiṣyasi mayy eva
ata ūrdhvaṁ na saṁśayaḥ
🌷 Translation :
Just fix your mind upon Me, the Supreme Personality of Godhead, and engage all your intelligence in Me. Thus you will live in Me always, without a doubt.
🌹 Purport :
One who is engaged in Lord Kṛṣṇa’s devotional service lives in a direct relationship with the Supreme Lord, so there is no doubt that his position is transcendental from the very beginning. A devotee does not live on the material plane – he lives in Kṛṣṇa.
The holy name of the Lord and the Lord are nondifferent; therefore when a devotee chants Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa and His internal potency are dancing on the tongue of the devotee.
When he offers Kṛṣṇa food, Kṛṣṇa directly accepts these eatables, and the devotee becomes Kṛṣṇa-ized by eating the remnants.
One who does not engage in such service cannot understand how this is so, although this is a process recommended in the Bhagavad-gītā and in other Vedic literatures.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. గీతోపనిషత్తు - 67 🌹*
✍️. సద్గురు కంభంపాటి పార్వతి కుమార్
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🍀 5. జీవాత్మ - పరమాత్మ - ప్రకృతి ప్రభావము తీవ్రమగు నదీ ప్రవాహమువలె నుండును. అది త్రిగుణముల అల్లిక. దానిలో నుండి పుట్టినవారు నిజముగ పుట్టిన వారు. దైవము పుట్టనివాడు. ప్రకృతి గుణముల నుండి జన్మించిన వారు, కాలము రూపమున వ్యయమగు చుందురు. దైవమట్లు వ్యయము కాడు. జీవులకు తమపై ఈశ్వరత్వముండదు. దైవమునకు తనయందే కాక, సర్వజీవుల ప్రకృతి యందు ఈశ్వరత్వము కలదు. 🍀*
*📚. 4. జ్ఞానయోగము - 5 📚*
అజో2పి సన్నవ్యయాత్మా భూతానా మీశ్వరో2 పి సన్ |
ప్రకృతిం స్వా మధిష్టాయ సంభవా మ్యాత్మామాయయా | 6
ఈ శ్లోకమున శ్రీకృష్ణుడు తాను దైవమునని అర్జునునకు తెలుపుచున్నాడు. ముందు శ్లోకమున “నీకును, నాకును చాలా జన్మలు గడచినవని” తెలిపెను. అట్లగుచో జీవులవలె అతడును జనన మరణముల ననుభవించినాడా అను ప్రశ్న తలయెత్తును.
జీవులు ప్రకృతి వశమై జన్మ ఎత్తుచుందురు. వారు జన్మ పరంపరల వశమై మృత్యువు ననుభవించుచు ముందుకు సాగుదురు. తానట్టివాడు కాడని శ్రీకృష్ణుడు తెలుపుచున్నాడు. అతడు ప్రకృతి వశమై జన్మ ఎత్తుట లేదని, తన నుండి వెలువడిన ప్రకృతి ఆధారముగ తన మాయాశక్తిచే తాను రూపమును ధరించు చున్నానని తెలుపుచున్నాడు. ప్రకృతి తన నుండి ఉద్భవించినది.
తాను స్వచ్ఛందముగ అందు ప్రవేశించినను స్వతంత్రుడే. జీవులట్టి వారు కాదు. వారు ప్రకృతి గుణములకు లోబడి యుందురు. వారిని ప్రకృతి వశపరచుకొని యుండును. తాను ప్రకృతిని వశపరచుకొని జన్మించుచున్నాడు. దైవమునకు జీవునకు ఇదియే వ్యత్యాసము.
ఒకడు నదీ ప్రవాహమున స్వచ్ఛందముగ ప్రవేశించి ఈత కొట్టుచున్నాడు. మరియొకడు నదీ ప్రవాహమున కొట్టుకొని పోవుచున్నాడు. ఇద్దరును సమాన మెట్లగుదురు. ఇందు రెండవవాడు రక్షణ లేనివాడు. మొదటివాడు రక్షించ గలిగినవాడు.
ప్రకృతి ప్రభావము తీవ్రమగు నదీ ప్రవాహమువలె నుండును. అది త్రిగుణముల అల్లిక. దానిలో నుండి పుట్టినవారు నిజముగ పుట్టిన వారు. దైవము పుట్టనివాడు. ప్రకృతి గుణముల నుండి జన్మించిన వారు, కాలము రూపమున వ్యయమగు చుందురు. దైవమట్లు వ్యయము కాడు. జీవులకు తమపై ఈశ్వరత్వముండదు.
దైవమునకు తనయందే కాక, సర్వజీవుల ప్రకృతి యందు ఈశ్వరత్వము కలదు. జీవాత్మ, పరమాత్మలకు గల వ్యత్యాస మీ శ్లోకమున తెలియును.
శ్రీకృష్ణుడు పుట్టలేదు. దేవకీదేవి ప్రసవించిన శిశువుపై తన నాపాదించుకొనెను. కాలము కారణముగ అతడు వ్యయమై వృద్ధుడు కాలేదు. ఎప్పుడునూ పదహారు సంవత్సరముల యువకుని వలెనే గోచరించెను. అతని జీవితమున ఎన్నో ఘట్టములు జీవులపై తనకు గల ఈశ్వరత్వమును ప్రకటించినది.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹 . శ్రీ శివ మహా పురాణము - 264 🌹*
రచన ✍️. స్వామి తత్త్వ విదానంద సరస్వతి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌴. రుద్ర సంహితా - సతీఖండః 🌴*
62. అధ్యాయము - 17
*🌻.సతీ వరప్రాప్తి - 3 🌻*
బ్రహ్మ ఇట్లు పలికెను -
ప్రజాపతిని అగు నాతో ఇట్లు మాటలాడి మహాదేవుడు సరస్వతిని చూచి, వెంటనే సతీవియోగమునకు వశుడయ్యెను (37). శివుడు ఈ తీరున ఆజ్ఞాపించగా, కృతకృత్యుడనై నేను మిక్కిలి సంతసించితిని. భక్తవత్సలుడగు ఆ జగన్నాథునితో నేను ఇట్లు పలికితిని (38). హే భగవాన్‌! శంభో! నీవు చెప్పిన పలుకులను విచారణ చేసి యుక్తమేనని నేను నిశ్చయించుకొంటిని. హే వృషభధ్వజా! ఈ వివాహమునందు ప్రధానముగా దేవతలకు, మరియు నాకు కూడ స్వార్థము గలదు (39).
దక్షుడు స్వయముగనే నీకు తన కుమార్తెను ఈయగలడు. నీమాటను నేను కూడా ఆతనికి చెప్పగలను (40). సర్వేశ్వరుడు, ప్రభువు అగు మహాదేవునితో నేనిట్లు పలికి మిక్కిలి వేగముగల రథముపై నెక్కి దక్షుని ఇంటికి వెళ్లితిని (41).
బ్రహ్మ ఇట్లు పలికెను -
సతీ తపస్సును చేసి, మనస్సునకు అభీష్టమైన వరమును పొంది, ఇంటికి వెళ్లి,అపుడు తల్లిదండ్రులకు నమస్కరించెను (43). సతీదేవి యొక్క భక్తికి సంతసించి మహేశ్వరుడు వరమునిచ్చిన వృత్తాంతమును ఆమె తన సఖి చేత సమగ్రముగా తల్లి దండ్రులకు చెప్పించిరి (44).
సఖి నోటినుండి ఈ వత్తాంతమును వినిన తల్లిదండ్రులు పరమానందమును పొంది, గొప్ప ఉత్సవమును చేసిరి (45). విశాల హృదయుడగు దక్షుడు బ్రహ్మణులకు కోరినంత ధనమునిచ్చెను. గొప్ప మనసు గల వీరిణి కూడా అంధులు, దీనులు మొదలగు వారికి ధనమునిచ్చెను (46).
వీరిణి ప్రేమను వర్థిల్ల జేయు తన కుమార్తెను కౌగిలించుకొని, లలాటమునందు ముద్దిడి, ఆనందముతో మరల మరల కొనియాడెను (47). కొంత కాలము గడిచిన తరువాత ధర్మవేత్తలలో శ్రేష్ఠుడగు దక్షుడు ఇట్లు చింతిల్లెను. ఈ నా కుమార్తెను శివునకిచ్చి వివాహమును చేయుట యెట్లు?(48) ప్రసన్నుడై విచ్చేసిన ఆ మహాదేవుడు తిరిగి వెళ్లినాడట. ఈ నా కుమార్తె కొరకు ఆతడు మరల ఇచటకు వచ్చు ఉపాయమేది? (49) నేను వెంటనే ఎవరినో ఒకరిని శంభునివద్దకు పంపించవలెను. కాని అట్లు చేయుట యోగ్యము కాదేమో! ఆయన నా కుమార్తెను గ్రహించనిచో నా ప్రార్థన వ్యర్థమగును (50).
లేదా, నేను ఆ వృషభధ్వజుని పూజించెదను. ఇట్టి భక్తిచే నా కుమార్తె స్వయముగనే ఆయనకు భార్య కాగలదు (51). మరియు, ఆమెచే పూజింపబడిన శంభుడు తాను ఆమెకు భర్త కాగలనని వరమిచ్చి యున్నాడు. ఆయన కూడా పెద్దల ద్వారా వివాహయత్నమును చేయవచ్చును (52). దక్షుడు ఈ తీరున చింతిల్లు చుండగా నేను సరస్వతితో కూడి ఆతని ఎదుట వెనువెంటనే నిలబడితిని (53).
తండ్రినగు నన్ను చూచి దక్షుడు ప్రణమిల్లి వినయముతో నిలబడెను. మరియు ఆతడు నాకు యోగ్యమగు ఆసనమును సమర్పించెను (54). దక్షుడు చింతతో కూడి యున్ననూ నన్ను చూచి ఆనందించి, వెంటనే సర్వజగత్ర్పభువునగు నన్ను అట్లు విచ్చేయుటకు గల కారణమును గూర్చి ప్రశ్నించెను (55).
దక్షుడిట్లు పలికెను -
హే జగద్గురో! సృష్టికర్తవగు నీవు నాపై గొప్ప అనుగ్రహము గలవాడవై ఇచటకు వచ్చి యుంటివి. నీ రాకకు కారణమును చెప్పుము (56). హే లోకకర్తా! నీవు నా ఆశ్రమమునకు పుత్రప్రేమచే వచ్చితివా లేక, ఏదేని కార్యము కొరకై వచ్చితివా? మీ దర్శనముచే నాకు ఆనందము కలిగినది (57).
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹 LIGHT ON THE PATH - 21 🌹*
*🍀 For those WHO DESIRE TO ENTER WITHIN - For DISCIPLES 🍀*
✍️. ANNIE BESANT and LEADBEATER
📚. Prasad Bharadwaj
CHAPTER 3 - THE FIRST RULE
*🌻 Kill out. ... - 4 🌻*
86. There are three ways in which the higher Self is connected with the personality.3 (3 Ante. Vol. II, p. 333.) The higher mind is reflected in the lower. The buddhi or intuition is reflected a stage lower than the mind, in the astral body.
There is also the possibility of connection between atma and the physical brain. The last is the most difficult to understand; it shows tremendous power of will, which moves without consideration of the means by which its object is to be achieved. It is the method of the first ray, to which Dr. Besant belongs.
She has that great power of deciding that something shall be done, without stopping to consider the methods to be employed until afterwards. We do not know the limits of the human will. It has been said that faith may remove mountains and cast them into the sea.
I do not know whether there would be any particular purpose to be served in doing that, if it can be done, but I have certainly seen very wonderful results accomplished by the human will and I do not know where the limits of that power are set.
Incredible things are done, more especially on the higher planes, by the mere action of will. When I had to take up the study of materialization, for example, according to my way of progress I had to learn exactly how it was to be done – a complicated process involving a good deal of knowledge of the different materials to be brought together and how they could best be arranged.
But I have known a person, who knew nothing whatever about it, to drive straight in by the tremendous force of will and produce the same result, without gathering together all the complicated things that were necessary, and without in the least knowing how it was done. Such will is one of the divine powers latent in all of us, but in very few does it ever come to the surface and produce such a result without a long course of careful training.
87. I think that for most people the easiest of the three ways of making connection with the higher Self is to bring together the higher and lower minds, by passing from concrete to abstract thought, or from analysis to synthesis.
But I have seen cases in which a person has been able to reach the buddhic consciousness without disturbing the relations between the mental and causal bodies at all. When it can be done, I have heard on high authority that this unification of the buddhic and astral bodies is the shortest of all roads to the goal, but the capacity to do it is gained only as the result of much suffering in previous lives.
Those for whom that is the line raise themselves by the intensity of their love of devotion into the buddhic vehicle and effect a junction there, before they have developed the lower mind to anything like a level where it can work in with the higher mind, and before they have developed the causal body itself.
Of course these two bodies must be developed, they cannot be overlooked; the aspirant will work upon the lower mind from the astral body, developing it and learning whatever has to be learnt, on account of his love and devotion.
The pupil loves his Master so intensely that for His sake he will learn what is needed, and will thus develop whatever intellect is necessary. He also acts upon the causal body from above, and pours into it the buddhic conception, and so forces it to express that as far as it can do so in its own way.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. భారతీయ మహర్షుల - మార్గదర్శకుల జ్ఞానం - 152 🌹*
🌷. సద్గురు శివానంద 🌷
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. నారద మహర్షి - 26 🌻*
పాపపుణ్యాలు అనేవి మనుష్యులకు మిశ్రమంగా ఉంటాయి. కేవలం పుణ్యంమాత్రమే చేసి ఉండేటట్లయితే, కేవలం పుణ్యంమాత్రమే ఉంటే, అసలు జీవుడు భూలోకంలో మనిషిగా పుట్టనేపుట్టడు. స్వర్గంలోనే ఉండిపోతాడు. కేవలం పాపంమాత్రమే చేసిఉంటే అధోలోకాల్లోనే ఉంటాడు. పశుపక్ష్యాది తిర్యగ్జంతు రూపంలో ఉంటాడు. భూలోకంలో మనుష్యుడు ఈ రెండూచేసినవాడై ఉంటాడు.
సుఖం అనేది మనసులోనే ఉన్నది. దుఃఖం కూడా మనసులోనే ఉంది.
సుఖము, దుఃఖము అంటూ సృష్టిలో ప్రత్యేకంగా ఏమీలేవూ. మనసుకు ఏది నచ్చితే అది సుఖము. మనసుకు నచ్చకపోతే అది దుఃఖము. మనసులేనివాడికి సుఖమూ లేదు, దుఃఖమూ లేదు. అంటే కష్టసుఖాలనేవి మనస్సుకు ఇష్టమయినది, కానిది అనేదాన్నిబట్టే నిర్ధారింపబడతాయి.
జ్ఞానంలోంచివచ్చే మనస్తత్వం వేరుగా ఉంటుంది.
జ్ఞానంచేత తన శరీరం బాగా లేదేమో అని నిత్యం భయపడుతూ ఉండే దుఃఖం లోకంలో సామాన్యుడిది. ఆ విధంగా సుఖము, దుఃఖము అనే రెండువస్తువులు యథార్థంగాలేవని చెప్పి, అని శూన్యమే అయితే ఈ స్వర్గనరకాలుకూడా శూన్యమేనా అన్న ప్రశ్నకు – అవును శూన్యమే అని సమాధానం.
ఎందుచేతనంటే, ఈ జీవులు పాపాలుచేసే సమయంలోనే పాపచింతనతో ఉండి, అంటే దుఃఖపెట్టేటటువంటి లక్షణంతోనే ఆ పాపక్రియ చేస్తున్నారు. ఇంకొకరిని దుఃఖపెట్టేటటువంటి క్రియ అంటే, తాను దుఃఖాన్ని అవలంబించటమే అన్నమాట. వాళ్ళ మనసు వాళ్ళకుతెలియకుండానే దుఃఖాన్ని అనుభవించింది.
ఇంకొకళ్ళని కష్టపెట్టినా, వాస్తవానికి వాడి కన్ను వాడు పొడుచుకున్నట్లే. అంటే, దుఃఖాన్ని ఆశ్రయించటమే! అటువంటి స్థితిలోనే నరకానికి వచ్చారు వాళ్ళు. వాళ్ళు నరకానికి రావటానికి హేతువు వాళ్ళు సృష్టించికున్నదే!
ఏ జీవుడి నరకం వాడే అనుభవిస్తున్నాడుకాని, ‘మనమందరము నరకంలో ఉన్నాము’ అని ఒకళ్ళనొకళ్ళు వాళ్ళు చూచు కోవటం అనేదేదీ లేదు.
ఏ జీవుడయినాకూడా, తన నరకంతో తాను ఇక్కడికి వచ్చాడు. తన స్వర్గంతో తానువెళ్తాడు. కాబట్టి మనఃప్రవృత్తిలో ఎప్పుడూ ఏ భావన ఉంటుందో, దేహాంతరమందుకూడా దానినే పొందుతాడు.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శివగీత - 106 / The Siva-Gita - 106 🌹*
*🌴. పరమేశ్వరుడు - శ్రీరాముడు మధ్య జరిగిన జ్ఞాన సంవాదము. 🌴*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
అధ్యాయము 14
*🌻. పంచ కోశో పాసన - 2 🌻*
స్థూలా రుంధ తి కాన్యాయా - త్తత్ర చిత్ ప్రవర్త యేత్,
తస్మిన్న న్న మయే పిండే - స్థూల దేహే తను బృతామ్ 6
జన్మ వ్యాధి జరా మృత్యు - నిలయే వర్తతే దృడా,
ఆత్మ బుద్ది రహం మానా - త్కదాచి న్నైవ హీయతే 7
ఆత్మా జాయతే నిత్యో - మ్రియతే వా కధంచన,
సంజాయతేస్తి విపరి - ణమతే వర్ద తేపిచ. 8
క్షీయతే నశ్యతీ త్యేతే- షడ్భావా నపుష స్మృతా:,
ఆత్మనో ణ వికారిత్వం - ఘటస్థ నభసో యధా 9
ఎవ మాత్మా వ పుస్తస్మా - దితి సంచింతయేద్భుదః,
మూషా నిక్షిప్త హేమాభః - కోశః ప్రాణ మయో భవేత్ 10
జననము వ్యాధి మున్నగు వాటితో కూడి యున్న అన్నమయమగు నట్టి స్థూల దేహమున ఆత్మత్వ బుద్ది మనుషులకు నిశ్చలముగా నుండును. ఆత్మ నశించదు. మళ్ళీ జననమందును అది నిత్యము (శాశ్వతముగా నుండును) పుట్టెను,
ఉన్నది, మారెను, పెరిగెను, క్షీణించెను, నశించెను, అని శరీరమున కారు భావము లుండును. ఘటా కాశమున కట్లో ఆత్మకు అట్లే వికారము గాని, దేహము గాని లేదు.
అన్నమయ కోశమున మూస యందుంచ బడిన బంగారము వలె ప్రాణమయ కోశముండును. ఇది యాత్మ కాదు. క్షుత్పి పాసాది పీడ గల జడము.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 The Siva-Gita - 106 🌹*
*🌴. Dialogue between Rama and Lord Siva 🌴*
✍️ Ayala somayajula.
📚. Prasad Bharadwaj
Chapter 14
*🌻 Panchakoshopasana - 2 🌻*
The gross body which is Annamayam (formed from food), which is subject to aging, disease, and death contains the unchanging knowledge of Atman. Atman neither takes birth nor dies. That is eternal.
Body has six feelings viz. it's born, it exists, it changes, it grows, it declines, it dies. The
way the sky (ether) present inside a pot doesn't have a death even if the pot breaks, similarly the Atman remains untouched of all changes even if it remains inside the changeable gross body.
The way there exists Annamayakosam similarly there is a Pranamayakosam also. That is not Atman, that is jadam which is subject to hunger and thirst.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹 Seeds Of Consciousness - 215 🌹*
✍️ Nisargadatta Maharaj
Nisargadatta Gita
📚. Prasad Bharadwaj
64. Your fall started with the appearance of 'I am', then you blundered by embracing the body as 'I am', all that gathered thereafter is unreal.
The very appearance of 'I am' was the first deception, more deception followed when the 'I am' embraced the body. This is the deceptive foundation which caused you to blunder and build upon it this mansion of your individuality.
Your very base, the 'I am', is false or unreal, so how can anything that followed thereafter be real? Just see how you have been tricked into believing something that is totally unreal.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. భగవద్దర్శిని - అవతార్ మెహర్ - 91 🌹*
✍️. శ్రీ బాలగోపాల్
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. భగవంతుని 7వ పాత్ర - సాధు పురుషులు, మహాపురుషులు, సత్పురుషులు, ముముక్షువులు - 13 🌻*
నాల్గవ భూమిక :-
385. నాల్గవ భూమిక సగము సూక్ష్మలోకమునకు సగము మానసిక లోకమునకు చెందియుండును. మానసిక లోకమునకిది గడపవంటిది. సూక్ష్మాగోళము యొక్క అనంత ప్రాణశక్తియందు సంపూర్ణమైన ఎఱుక కల్గి పూర్ణశక్తి స్వరూపుడైయుండును. ఇది భగవంతుని అనంతశక్తియొక్క పరిమిత లక్షణము.
386. ఇతడు మరణించిన వారిని బ్రతికించును. సృష్టికి ప్రతిసృష్టి చేయును. అసలు తన శక్తులను ప్రదర్శించకున్నను లేక, శక్తులను దుర్వినియోగ పరచుకున్నను అయిదవ భూమికను చేరగల్గును. కొన్ని సమయములందు, సద్వినియోగ పరచినచో సద్గురువుల సహాయముతో ఆరవ భూమికకు చేర్చబడును. ఈ సహాయము జీవన్ముక్తుల వలన గాని బ్రహ్మీభూతులవలన గని కాదు.
387. ఆధ్యాత్మికముగా పరిపూర్ణులు కాని యోగులు మహిమలను ప్రదర్శించుటలో, అసలు వస్తువులను ఉన్నవి ఉన్నట్లు గాక, తద్భిన్నముగ మనకు కనిపించునట్లు చేయుదురు. అనగా, అసలు సృష్టియే మిథ్య. అట్టి మిథ్యలో మరియొక మిథ్యను ప్రవేశపెట్టెదరు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
*🌹. శ్రీ విష్ణు సహస్ర నామములు - 54 / Sri Vishnu Sahasra Namavali - 54 🌹*
*నామము - భావము*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. ఓం నారాయణాయ విద్మహే వాసుదేవాయ ధీమహి తన్నో విష్ణు ప్రచోదయాత్ 🌻*
*🌻54. సోమపోఽమృతపః సోమః పురుజిత్ పురుసత్తమః |*
*వినయో జయః సత్యసంధో దాశార్హః సాత్వతాం పతిః ‖ 54 ‖ 🌻*
*చిత్త నక్షత్ర ద్వితీయ పాద శ్లోకం*
🍀. 503) సోమప: -
యజ్ఞముల యందు యజింపబడిన దేవతలరూపముతో సోమరసమును పానము చేయువాడు.
🍀. 504) అమృతప: -
ఆత్మానందరసమును అనుభవించువాడు.
🍀. 505) సోమ: -
చంద్రరూపమున ఓషధులను పోషించువాడు.
🍀. 506) పురుజిత్: -
ఒక్కడై అనేకమందిని ఎదురించి, జయించగల్గినవాడు.
🍀. 507) పురుసత్తమ: -
ఉత్తములలో ఉత్తముడైనవాడు.
🍀. 508) వినయ: -
దుష్టులను దండించి, వినయము కల్గించు వాడు.
🍀. 509) జయ: -
సర్వులను జయించి వశపరుచుకొనువాడు.
🍀. 510) సత్యసంధ: -
సత్యసంకల్పములు, సత్యవాక్కులు గలవాడు.
🍀. 511) దాశార్హ: -
దశార్హుడనువాని వంశమున పుట్టినవాడు.
🍀. 512) సాత్వతాంపతిః -
సత్వగుణ సంపన్నులకు ప్రభువు.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Vishnu Sahasra Namavali - 54 🌹*
*Name - Meaning*
📚 Prasad Bharadwaj
*🌷 OM NARAYANAYA VIDMAHE VASUDEVAYA DHIMAHI । TANNO VISHNU PRACHODAYAT ॥ 🌷*
*🌻 54. sōmapōmṛtapaḥ sōmaḥ purujit purusattamaḥ |*
*vinayō jayaḥ satyasandhō dāśārhassātvatāṁ patiḥ || 54 ||*
🌻 503. Sōmapaḥ:
One who drinks the Soma in all Yajnas in the form of the Devata.
🌻 504. Amṛtapaḥ:
One who drinks the drink of immortal Bliss which is of one's own nature.
🌻 505. Sōmaḥ:
One who as the moon invigorates the plants.
🌻 506. Purujit:
One who gains victory over numerous people.
🌻 507. Purushottamaḥ:
As His form is of cosmic dimension He is Puru or great, and as He is the most important of all, He is Sattama.
🌻 508. Vinayaḥ:
One who inflicts Vinaya or punishment on evil ones.
🌻 509. Jayaḥ:
One who is victorious over all beings.
🌻 510. Satyasandhaḥ:
One whose 'Sandha' or resolve becomes always true.
🌻 511. Dāśārhaḥ:
Dasha means charitable offering. Therefore, He to whom charitable offerings deserve to be made.
🌻 512. Sātvatāṁ-patiḥ:
'Satvatam' is the name of a Tantra. So the one who gave it out or commented upon it.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
