సర్వయోగ సమన్వయము - గుప్తవిద్య (సీక్రెట్ డాక్ట్రిన్) - 25
25 వ భాగము
✍️ రచన : పేర్నేటి గంగాధరరావు
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🍃 మనస్సును జయించాలంటే - 1 🍃
152. మనస్సును జయించాలంటే, వివేక వైరాగ్యాలతో దానిని అంతరములోనికి మరల్చి ఆత్మ స్వరూపములో విలీనము చేయాలి. అప్పుడు దాని తిరుగుబాటు ఆగిపోవును. మనస్సును శ్వాసతో అనుసంధానం చేయాలి. శ్వాస నిలిపిన మనసు నిల్చును. ఏ మాత్రము దానిని వదలిన, పులివలే జీవనారణ్యమునందు తిరుగాడుచుండును. శ్వాస నిదానించిన మనస్సు నిదానించను. శ్వాస ఆగిన, మనస్సు ఆగి, ఆత్మ అనుభవమవును.
153. మనస్సును స్వాధీనం చేసుకోనివాడు ధ్యానయోగము, జ్ఞాన యోగము లాంటివి సాధించలేడు. అందుకు దృఢ సంకల్పము, నిష్ఠ, నిరంతర సాధన అవసరము. నిరంతరము దానితో యుద్ధము, ఘర్షణ, పోరాటము సాగించాలి. నిబ్బరము, ఓపికా కలిగి ఉండాలి. ధ్యానమే ధ్యేయమై ఉండాలి.
154. పురాతన యోగులు, గురువులు, సాధకులు, అవధూతలు, ప్రవక్తలు, అవతార పురుషులు బోధించిన సాధనలు మనకు ఉపయోగపడతాయి. వారు సహజ యోగులు అనగా యోగీశ్వరులు.
155. తీవ్ర ముముక్షువైన వానికి ముందుగా సంకల్ప వికల్పములను, వాసనలను క్షయింపచేసిన, అందుకు ధ్యానము, ప్రాణాయామము చేయుట వలన మనస్సు అదుపులో ఉండును.
156. మనస్సుకు, ప్రాణానికి, శ్వాసకు పరస్పర సంబంధం ఉన్నది. శ్వాస, మనస్సులలో ఒకటి కట్టుబడిన రెండోవది అదుపులో ఉంటుంది. శ్వాసను మనస్సుతో ఎంత అదుపులో ఉంచిన అంత ఆయుర్వృద్ధి అగుచుండును.
157. తలంపులు పుట్టిన చోటును గమనించి అచటనే అవి పుట్టకుండా ఆపాలి. దీనినే చిత్త వృత్తి నిరోధము అందురు. మనస్సును మనస్సుతోనే గమనించాలి. మనసుకు మనసునే సాక్షిగా చేయాలి. విలక్షణమైన సాక్షిత్వమే ఆత్మ.
158. సంకల్ప రాహిత్యము, తీవ్ర విచారణ, తత్వ జ్ఞానము ద్వారా వాసనలు నశించి మనస్సు విలీనమై ఆత్మను పొందును. అందుకు నిరంతరము అభ్యాసం చేయాలి.
159. మనస్సను దారము నందు సమస్త ప్రపంచములు, విషయములు, గ్రుచ్చ బడినవి. అట్టి మనస్సను దారము, ఎప్పుడు నశించునో అపుడు విషయపదార్థములు కూడా నశించును. విషయములు మనస్సు కల్పించుకొన్నవే గనుక, మనస్సు నశించిన విషయములుండవు.
160. సంకల్పము కలిగిన వెంటనే గుర్తించాలి. దానిని అచ్చటనే ఆపివేయవలెను. అలా గుర్తించాలంటే మనస్సుతోనే ఆ సంకల్పములను సాక్షిగా గమనించాలి. సంకల్పములు రాని స్థితియే చిత్తవృత్తి నిరోధము.
161. అభ్యాస వైరాగ్యమను పురుష ప్రయత్నం ద్వారా ఇంద్రియ నిగ్రహము, ప్రాణాయామము కూడా అభ్యాసం చేయాలి. మనస్సు వాటికి కట్టుబడి ఉండును.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
అష్టావక్ర గీత అధ్యాయము 9
అష్టావక్ర గీత అధ్యాయము 9
అష్టావక్ర ఉవాచ
9.1
కృతాకృతే చ ద్వంద్వాని కదా శాంతాని కస్య వా*|
*ఏవం జ్ఞాత్వేహ నిర్వేదాత్ భవ త్యాగపరోఽవ్రతీ*||
చేసినది-చేయన్నది, అట్లే ఇతర జంటలు సుఖదుఃఖములు మొదలగు ద్వంద్వములు
ఎప్పుడైనను, ఎవనికైనను ఆగినవా? ఇది తెలిసి అన్నిటి ఎడ విరక్తుడవై, ‘వదులుకొనుట’ను
అభ్యసించుచు, దేనియందును పట్టుదల లేకుండా ఉండుము.
9.2
*కస్యాపి తాత ధన్యస్య లోకచేష్టావలోకనాత్*|
*జీవితేచ్చా బుభుక్షా చ బుభుత్సోపశమం గతాః*||
నాయనా! ఒకానొక చాలా అరుదైన ధన్యునకే లోకము-పోకడ తెలియుటచే - జీవించు
కోరిక, విషయములను అనుభవించు కోరిక, తెలిసికొను కోరిక - ఆరిపోవుచ్చన్నవి.
9.3
*అనిత్యం సర్వమేవేద్ం తాపత్రితయదూషితమ్*|
*అసారం నిందితం హేయమితి నిశ్చత్య శామ్యతి*||
ఈ సర్వము నిలిచిఉండనిది, మూడు రకముల ఆధ్యాత్మిక, ఆధిభౌతిక, ఆధిదైవిక
బాధలతో అసహ్యమైనది, సారము లేనిది, నిందించతగినది, వదలతగినది – ఇట్లు
నిశ్చయించుకొని జ్ఞాని ఆగిపోవుచున్నాడు.
9.4
*కోఽసౌ కాలో వయః కిం వా యత్ర ద్వంద్వాని నో నృణం*|
*తాన్యుపేక్ష్య యథాప్రాప్తవర్తీ సిద్దిమవాప్నుయాత్*||
జనులకు జంటలు సుఖదుఃఖములు మొదలగు ద్వంద్వములు లేకుండాపోయిన
సమయమేది? వయస్సేది? ఉండవు. కనుక వానిని పట్టించుకొనక - తమంతట
వచ్చినవానిని పరిస్థితులకు తగినట్లు చేయువాడు సఫలత పందుచున్నాడు.
9.5
*నానా మతం మహర్షీణాం సాధూనాం యోగినాం తథా*|
*దృష్ట్వా నిర్వేదమాపన్నః కో న శామ్యతి మానవః*||
మహర్షులు, అట్లే సాధువుల, యోగుల అభిప్రాయములు పలు రకములుగా ఉన్నవని చూచి
-ఏది చేయవలెనో తెలియక ఏ మానవుడు విసుగుచెంది ఊరకుండడు?
9.6
*కృత్వా మూర్తిపరిజ్ఞానం చైతన్యస్య న కిం గురుః*|
*నిర్వేదసమతాయుక్త్య యస్తారయతి సంసృతేః*||
వైరాగ్యము, సమత్వము, యుక్తి హేతువాదము వీటిచే చైతన్యము ఆత్మ యొక్క
చక్కటి జ్ఞానమును కలిగించి - జీవులను సంసార చక్రమునుండి తప్పించువాడు గురువే
కదా? మహర్షులు. సాధువులు, యోగుల అభిప్రాయములు కావు అని - క్రిందటి శ్లోకముతో
అన్వయము
9.7
*పశ్య భూతవికారాంస్త్వం భూతమాత్రాన్ యథార్థతః*|
*తత్ క్షణాద్బంధనిర్ముక్తః స్వరూపస్థో భవిష్యసి*||
నీవు భూతముల వికారముల మార్పుల నన్నిటిని అవి వాస్తావముగా భూతములవి
మాత్రమే (ఆత్మవి కావు) - అని చూడుము. వెంటనే బంధములు పోయినవాడవై
స్వరూపమునందు ఉండకలవు.
9.8
*వాసనా ఏవ సంసార ఇతి సర్వా విముంచ తాః*|
*తత్యాగో వాసనాత్యాగాత్ స్థితిరద్య యథా తథా*||
వాసనలే కోరికలు, లోన దాగిఉన్న అభిప్రాయములు సంసారము - అని గుర్తించి
వానిని అన్నిటినీ పూర్తిగా విడువుము. వాసనలను త్యాగముచేసిన - దాని
సంసారముయొక్క త్యాగము చేసినట్లుగును. ఇక, ఉన్నదున్నట్లుగా ఊరక ఉండుటయే.
9 వ అధ్యాయము సమాప్తం
అష్టావక్రగీత - అధ్యాయము 8
అష్టావక్రగీత - అధ్యాయము 8
అష్టావక్ర ఉవాచ
8.1
*తదా బంధో యదా చిత్తం కించిత్ వాంఛతి శోచతి*|
*కించిన్ముంచతి గృహ్ణతి కించిత్ హృష్యతి కుప్యతి*||
చిత్తము ఎప్పడు కొంచెమైనను కోరునో, దుఃఖించునో, కొంచెమైనను విడుచునో, పట్టుకొనునో, కొంచెమైనను సంతోషించునో, కోపించునో – అప్పుడు బంధము.
8.2
*తదా ముక్తిర్యదా చిత్తం న వాంఛతి న శోచతి*|
*న ముంచతి న గృహ్ణతి న హృష్యతి న కుప్యతి*||
చిత్తము ఎప్పుడు కొంచెమైనను కోరదో, దుఃఖించదో, కొంచెమైనను విడువదో,
పట్టుకొనదో, కొంచెమైనను సంతోషించదో, కోపించదో – అప్పుడు మోక్షము.
8.3
*తదా బంధో యదా చిత్తం సక్తం కాస్వపి దృష్టిషు*|
*తదా మోక్షో యదా చిత్తం అసక్తం సర్వదృష్టిషు*||
చిత్తము ఎప్పుడు దృశ్యవిషయములందు తగులుకొనునో - అప్పుడు బంధము. చిత్తము
ఎప్పుడు సమస్త దృశ్యవిషయములను పట్టించుకొనక ఉండునో - అప్పుడు మోక్షము.
8.4
*యదా నాహం తదా మోక్షో యదాహం బంధనం తదా*|
మత్వేతి హేలయా కించిత్ మా గృహాణ విముంచ మా*||
అహంకారము లేనిచో - అప్పుడు మోక్షము. అహంకారము ఉన్నచో – అప్పుడు
బంధము. ఇది నిశ్చయించి – విలాసముగా - దేనిని పట్టుకొనక, వదలక ఉండుము.
8వ అద్యయము సమాప్తం
🌹 *ఈ ప్రపంచంలో మనకు కష్టాలను కలిగించేవి, మనలో ఉన్న గుణాలే.* 🌹
🌹 *ఈ ప్రపంచంలో మనకు కష్టాలను కలిగించేవి, మనలో ఉన్న గుణాలే.* 🌹
*నీవు కనక సత్వ గుణాన్ని ఎంచుకుంటే భగవంతుని దారిలో ముందుకు వెళ్ళగలవు. అలా కాకుండా రజో గుణాన్ని ఎంచుకుంటే కామ, క్రోధాలు మొదలయినవి ఎల్లకాలం నీలోనే ఉండి నిన్ను ఈప్రపంచంలోనే క్రిందకి లాగి కష్టాలను కలిగిస్తాయి. తమో గుణం కలిగినవాడు ఎల్లపుడూ జూదరిగా లేక త్రాగుబోతుగా బ్రతకవలసినదె.*
*“మన మనస్సుని స్థిరంగా ఉంచుకోలేక పోయినట్లయితే ఈ ప్రపంచంలో నిర్లిప్తతతో జీవించడం సాధ్యం కాని విషయం. మనం మోక్షాన్ని పొందాలంటే మన శరీరం, మన మనస్సు స్వాధీనంలో ఉండరాదు. (అనగా మన మనస్సు మనలని నియంత్రించరాదు) మనం మన మనస్సుని మన స్వాధీనంలోకి తెచ్చుకోవాలి. ఇది భగవదనుగ్రహం వల్లనే సాధ్యపడుతుంది. మన మనస్సు మన స్వాధీనంలో ఉండాలంటే మనలోనున్న విషయ వాసనలన్నిటినీ తొలగించేయాలి.*
*మన నిజ స్వబావమేమిటో మనం తెలుసుకునేందుకు ప్రయత్నించాలి. మనకు కావలసినది ‘ఆనందం’.*
*“ఆనందం బ్రహ్మేతి..” అనగా అది దేనిని సూచిస్తుంది? మనం చూసేవన్నీ అనుభవించేవి అన్నీకూడా ఆనదంనుంచే పుట్టి ఆనందంలోనే చేరతాయి. మనలో ప్రతి ఒక్కరం ‘నేనే పరబ్రహ్మను” అనే భావంతో ఉండాలి. మనమందరం ఆ భగవంతునిలోనే ఉన్నాము. “నేను భగవంతునిలో ఉన్నాను” అని మనం భావించుకోవాలి.*
*వాస్తవంగా చెప్పాలంటె నువ్వు ఒక పులిలాంటివాడివి. అటువంటపుడు నీ వాస్తవ పరిస్థితిని గ్రహించుకోకుండా గొఱ్ఱె పిల్లలాగ అరిస్తే లాభమేమిటీ? ఈ విశ్వమంతా మనమే, మనదే అనే భావంతో ఉండాలి.*
*“ఏకం ఏవద్వితీయం బ్రహ్మ” ఇది మీరు వినే ఉంటారు. అనగా బ్రహ్మ ఒక్కడే. అందుచేత ‘నేనే బ్రహ్మ’ అని మీరు ఎందుకనుకోరాదు? ఆ విధంగా మనకు మనమే స్వయం ప్రేరితంగా సూచనలు యిచ్చుకోవడం ద్వారా క్రమక్రమంగా మనకు మనమే ‘పరబ్రహ్మ’ అనే యదార్ధమయిన సత్యం మనకు బోధ పడుతుంది.*
*‘ఓ భగవాన్ నువ్వు నాలో ఉన్నావు నేను నీలో ఉన్నాను’ అనే భావాన్ని అలవరచుకోండి. ఆవిధంగా భావించుకుంటే చాలు. ఇక ఏవిధమయిన వాదోపవాదాలకు తావు లేదు.*
*భగవంతుని చరణాల వద్ద మనం సర్వశ్య శరణాగతి చేయాలి. భక్తి మార్గంలో ఇది ముఖ్యమయిన పునాది.*
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🙏 *ప్రసాద్*
అష్టావక్రగీత అధ్యయము 7
అష్టావక్రగీత అధ్యయము 7
జనక ఉవాచ
7.1
*మయ్యనంతమహాంభోధౌ విశ్వపోత ఇతస్తతః*|
*భ్రమతి స్వాంతవాతేన న మమాస్త్యసహిష్ణుతా*||
‘నేను’ అను అనంత-మహా-సముద్రమునందు, విశ్వము అను పడవ - అంతఃకరణము
అను గాలి చేత - ఇట్ల-అట్ల ఊగుచున్నది. అందుచేత నాకేమియు అసహనము
లేదు.
7.2
*మయ్యనంతమహాంభోధౌ జగద్వీచిః స్వభావతః*|
*ఉదేతు వాస్తమాయాతు న మే వృద్దిర్న చ క్షతిః*||
‘నేను’ అను అంతులేని-మహా-సముద్రమునందు, జగత్తు అను అల స్వభావముగా
లేచుకాక! పడిపోవుకాక! నాకు పెరుగుట లేదు, తరుగుట లేదు.
7.3
*మయ్యనంతమహాంభోధౌ విశ్వం నామ వికల్పనా*|
*అతిశాంతో నిరాకార ఏతదేవాహమాస్దితః*||
‘నేను’ అను అంతులేని-మహా-సముద్రమునందు - విశ్వము అనునది ఒక ఊహాయే.
అతిశాంతము, నిరాకారము అయిన నేను - అట్టి భావమునందు స్దిరముగా ఉన్నాను.
7.4
*నాత్మా భావేషు నో భావః తత్రానంతే నిరంజనే*|
*ఇత్యసక్తోఽస్పుహః శాంతః ఏతదేవాహమాస్థితః*||
ఆత్మ భావముల యందు లేదు.
అనంతమైన, నిర్మలమైన ఆ స్వరూపమునందు వస్తువులు లేవు – అని తెలిసి నేను ఆసక్తి
కోరికలు వదలి, శాంతుడనై అట్టె స్థిరముగా ఉన్నాను.
7.5
*అహో చిన్మత్రమేవాహం ఇంద్రజాలోపమం జగత్*|
*అతో మమ కథం కుత్ర హేయోపాదేయకల్పనా*||
ఆహా! నేను చైతన్యము మాత్రమేను. జగత్తు గారడీ వంటిది. ఇక, నాకు విడువలసినది-
పూనతగినది అను భావము ఎట్లు, ఎక్కడ కలుగును?
7వ అధ్యాయము సమాప్తం