కపిల గీత - 325 / Kapila Gita - 325
🌹. కపిల గీత - 325 / Kapila Gita - 325 🌹
🍀. కపిల దేవహూతి సంవాదం 🍀
✍️. ప్రసాద్ భరధ్వాజ
🌴 8. ధూమ - అర్చిరాది మార్గములద్వారా వెళ్ళువారి గతి - భక్తియోగ విశిష్టత - 08 🌴
08. ద్విపరార్ధావసానే యః ప్రళయో బ్రహ్మణస్తు తే|
తావదధ్యాసతే లోకం పరస్య పరచింతకాః॥
తాత్పర్యము : పరమాత్మ దృష్టితో హిరణ్యగర్భుని ఉపాసించెడి వారలు, రెండు పరార్థముల పర్యంతము కొనసాగెడు బ్రహ్మ యొక్క ప్రళయ కాలము నందు సత్యలోకము నందే నివసించెదరు.
వ్యాఖ్య : ఒకటి బ్రహ్మా యొక్క ఒక రోజు చివరిలో, మరొకటి బ్రహ్మ జీవితాంతంలో, ఈ రెండు పరార్ధాల ముగింపులో బ్రహ్మ మరణిస్తాడు, ఆ సమయంలో మొత్తం భౌతిక విశ్వం కరిగిపోతుంది. హిరణ్యగర్భ బ్రహ్మ, అనగా గర్భోదకశాయి విష్ణువు యొక్క అవతార విస్తరణను ఆరాధించే వ్యక్తులు, వైకుంఠంలో ఉన్న పరమాత్మను నేరుగా చేరలేరు. వారు బ్రహ్మ జీవితం ముగిసే వరకు సత్యలోకం లేదా ఇతర ఉన్నత గ్రహాలపై ఈ విశ్వంలో ఉంటారు. అప్పుడు, బ్రహ్మతో కలిసి, వారు పరమాత్మిక ఆధ్యాత్మిక స్థితికి ఎదుగుతారు.
పరస్య పారా-చింతకాః అనే పదాల అర్థం 'ఎల్లప్పుడూ భగవంతుని గురించి ఆలోచించడం' లేదా ఎల్లప్పుడూ కృష్ణుని చైతన్యంతో ఉండటం. మనం కృష్ణుడి గురించి మాట్లాడేటప్పుడు, ఇది విష్ణు-తత్త్వం యొక్క పూర్తి వర్గాన్ని సూచిస్తుంది. కృష్ణుడు మూడు పురుష అవతారాలను కలిగి ఉన్నాడు, అవి మహా-విష్ణువు, గర్భోదకశాయి విష్ణువు మరియు క్షీరోదకశాయి విష్ణువు. అలాగే అన్ని అవతారాలు కలిపి తీసుకోబడ్డాయి. ఇది బ్రహ్మ-సంహితలో ధృవీకరించబడింది. రామాది-మూర్తిసు కళా నియమేన తిస్థాన్ (BS 5.39) కృష్ణ భగవానుడు రాముడు, నృసింహుడు, వామనుడు, మధుసూదనుడు, వంటి అనేక విస్తరణలతో శాశ్వతంగా ఉన్నాడు. అతను తన అన్ని పూర్ణ భాగములు మరియు అతని విస్తరణ భాగాల భాగములతో ఉనికిలో ఉన్నాడు మరియు వాటిలో ప్రతి ఒక్కటి భగవంతుని పూర్ణత్వంతో సమానం. పరస్య పరా-చింతకాః అనే పదాల అర్థం పూర్తిగా కృష్ణ చైతన్యం ఉన్నవారు, అటువంటి వ్యక్తులు నేరుగా భగవంతుని రాజ్యంలోకి, వైకుంఠ గ్రహాలలోకి ప్రవేశిస్తారు. అదే గర్భోదకశాయి విష్ణువు యొక్క పూర్ణభాగాన్ని ఆరాధించే వారైతే, వారు ఈ విశ్వం అంతరించే వరకు ఉండి, ఆ తర్వాత ప్రవేశిస్తారు.
సశేషం..
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Kapila Gita - 325 🌹
🍀 Conversation of Kapila and Devahuti 🍀
📚 Prasad Bharadwaj
🌴 8. Entanglement in Fruitive Activities - 08 🌴
08. dvi-parārdhāvasāne yaḥ pralayo brahmaṇas tu te
tāvad adhyāsate lokaṁ parasya para-cintakāḥ
MEANING : Worshipers of the Hiraṇyagarbha expansion of the Personality of Godhead remain within this material world until the end of two parārdhas, when Lord Brahmā also dies.
PURPORT : One dissolution is at the end of Brahmā's day, and one is at the end of Brahmā's life. Brahmā dies at the end of two parārdhas, at which time the entire material universe is dissolved. Persons who are worshipers of Hiraṇyagarbha, the plenary expansion of the Supreme Personality of Godhead Garbhodakaśāyī Viṣṇu, do not directly approach the Supreme Personality of Godhead in Vaikuṇṭha. They remain within this universe on Satyaloka or other higher planets until the end of the life of Brahmā. Then, with Brahmā, they are elevated to the spiritual kingdom.
The words parasya para-cintakāḥ mean "always thinking of the Supreme Personality of Godhead," or being always Kṛṣṇa conscious. When we speak of Kṛṣṇa, this refers to the complete category of viṣṇu-tattva. Kṛṣṇa includes the three puruṣa incarnations, namely Mahā-Viṣṇu, Garbhodakaśāyī Viṣṇu and Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu, as well as all the incarnations taken together. This is confirmed in the Brahma-saṁhitā. Rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan: (BS 5.39) Lord Kṛṣṇa is perpetually situated with His many expansions, such as Rāma, Nṛsiṁha, Vāmana, Madhusūdana, Viṣṇu and Nārāyaṇa. He exists with all His plenary portions and the portions of His plenary portions, and each of them is as good as the Supreme Personality of Godhead. The words parasya para-cintakāḥ mean those who are fully Kṛṣṇa conscious. Such persons enter directly into the kingdom of God, the Vaikuṇṭha planets, or, if they are worshipers of the plenary portion Garbhodakaśāyī Viṣṇu, they remain within this universe until its dissolution, and after that they enter.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 918 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 918
🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 918 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 918 🌹
🌻 918. దక్షిణః, दक्षिणः, Dakṣiṇaḥ 🌻
ఓం దక్షిణాయ నమః | ॐ दक्षिणाय नमः | OM Dakṣiṇāya namaḥ
దక్షిణశబ్దస్యాపి దక్ష ఏవార్థః । పునరుక్తిదోషో నాస్తి శబ్దభేదాత్ ॥
అథవా దక్షతే గచ్ఛతి హినస్తీతి వా దక్షిణః । 'దక్ష గతిహింసనయోః' ఇతి ధాతుపాఠాత్ ॥
'దక్షిణః' శబ్దమునకు దక్ష శబ్దమునకు కల అర్థములే కలవు. శబ్ద రూపములు వేరు కావున చెప్పినదే మరల చెప్పుట అను పునరుక్తి దోషము లేదు. లేదా 'దక్ష' - గతి హింసనయోః అను ధాతువు ధాతు పాఠము నందుంటచే ఈ 'దక్షిణ' శబ్దమునకు 'గచ్ఛతి' అనగా అన్ని వైపులకును వ్యాపించుచు పోవును; హినస్తి దుష్టులను హింసించును అను అర్థములును చెప్పవచ్చును.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION- 918🌹
🌻918. Dakṣiṇaḥ🌻
OM Dakṣiṇāya namaḥ
दक्षिणशब्दस्यापि दक्ष एवार्थः ।
पुनरुक्तिदोषो नास्ति शब्दभेदात् ॥
अथवा दक्षते गच्छति हिनस्तीति वा दक्षिणः ।
'दक्ष गतिहिंसनयोः' इति धातुपाठात् ॥
Dakṣiṇaśabdasyāpi dakṣa evārthaḥ, Punaruktidoṣo nāsti śabdabhedāt.
Athavā dakṣate gacchati hinastīti vā dakṣiṇaḥ, 'Dakṣa gatihiṃsanayoḥ' iti dhātupāṭhāt.
Dakṣiṇaḥ has the same meaning as Dakṣaḥ. Yet it is not a tautology, as the word is different. Or dakṣate means goes or kills i.e., killer of the wicked.
🌻 🌻 🌻 🌻 🌻
Source Sloka
अक्रूरः पेशलो दक्षो दक्षिणः क्षमिणां वरः ।
विद्वत्तमो वीतभयः पुण्यश्रवणकीर्तनः ॥ ९८ ॥
అక్రూరః పేశలో దక్షో దక్షిణః క్షమిణాం వరః ।
అక్రూరః పేశలో దక్షో దక్షిణః క్షమిణాం వరః ।
విద్వత్తమో వీతభయః పుణ్యశ్రవణకీర్తనః ॥ 98 ॥
Akrūraḥ peśalo dakṣo dakṣiṇaḥ kṣamiṇāṃ varaḥ,
Akrūraḥ peśalo dakṣo dakṣiṇaḥ kṣamiṇāṃ varaḥ,
Vidvattamo vītabhayaḥ puṇyaśravaṇakīrtanaḥ ॥ 98 ॥
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹🌹
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹🌹
DAILY WISDOM - 229 : 16. What Sort of Relation is there Between Us and God? / నిత్య ప్రజ్ఞా సందేశములు - 229 : 16. మనకు మరియు దేవునికి మధ్య . . .
🌹. నిత్య ప్రజ్ఞా సందేశములు - 229 / DAILY WISDOM - 229 🌹
🍀 📖 ఉపనిషత్తులపై పాఠాల నుండి 🍀
✍️. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻 16. మనకు మరియు దేవునికి మధ్య ఎలాంటి సంబంధం ఉంది? 🌻
భగవంతుడు ప్రాదేశికంగా దూరంగా ఉండకపోతే, సమయపరంగా ఒక భవిష్యత్తు కాకోపోతే మరియు అతను మానవ ప్రయత్నాల వల్ల సాధ్యం కాకపోతే, మనకు మరియు దేవునికి మధ్య ఎలాంటి సంబంధం ఉంది? ఇది మనకు అంత సులభంగా అర్థం కాని విషయం. దేవునితో మనకున్న సంబంధం ఏమిటి? మనం భగవంతునిలో భాగమని చెబితే, మనం మళ్ళీ స్థలం మరియు సమయం అనే ప్రస్తావనను తీసుకువస్తాము. మనం భగవంతునిచే సృష్టించబడ్డామని చెబితే, మనం స్థలం, సమయం మరియు కారణాన్ని కూడా ప్రస్తావనలోకి తీసుకువస్తాము. మనం భగవంతుని ప్రతిబింబం అని చెబితే, భగవంతుని విశ్వవ్యాప్తతకు ఒక బాహ్యమైన దానిని కూడా జొడిస్తాము. దేవునికి సంబంధించి మన గురించి మనం ఏమి చెప్పుకున్నా, మన ఆ ప్రకటనలో మనం భగవంతుడిని ఒక రకంగా కుంచిస్తున్నాము. మరియు అతని ముఖ్యమైన లక్షణం అయిన వాస్తవికత యొక్క విశ్వజనీనతను మరియు అఖండత్వాన్ని నిరాకరిస్తున్నాము.
ఉపనిషత్తులు ఈ అంశాన్ని తీసుకుని, ఈ కఠిన సత్యాన్ని అర్థం చేసేలా చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాయి. కానీ, ఇది ఊహించనంత సులభం కాదు. మనం ఉపనిషత్తులను చదివితే, ప్రాచీన సాధకులు పూర్వపు ఈ గొప్ప గురువులను చేరుకోవడం కోసం కూడా విపరీతమైన కష్టాలను అనుభవించడం మరియు మనలాంటి బలహీనమైన సంకల్పాలు, మనస్సులు మరియు శరీరాలకి ఊహించలేనంత బాధాకరమైన క్రమశిక్షణలను అనుభవించడం మనకు కనిపిస్తుంది. మనం మానసిక-శారీరకంగా బలహీనంగా ఉన్నామని మాత్రమే కాదు; మనకు చాలా ముఖ్యమైన మరియు కీలకమైన ఇతర ఇబ్బందులు ఉన్నాయి-అంటే, మనం దేవుడిని సంప్రదించే మార్గంలో ఉండే అడ్డంకులు.
కొనసాగుతుంది...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 DAILY WISDOM - 229 🌹
🍀 📖 from Lessons on the Upanishads 🍀
📝 Swami Krishnananda
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 16. What Sort of Relation is there Between Us and God? 🌻
If God is not spatially distant and temporally a futurity and He is not caused by some human effort, what sort of relation is there between us and God? Here is a point which will be before us like a hard nut to crack. What is our relationship with God? If we say we are a part of God, we again bring the concept of space and time. If we say we are created by God, then also we bring space, time and causation. If we say we are a reflection of God, then also we bring something external to God's universality. Whatever we may say about ourselves in relation to God, in that statement of ours we are delimiting God and denying the universality and the ultimacy of Reality that is His essential characteristic.
The Upanishads take up this subject, and they want to break this hard nut; but, it is not as easy to break this nut as one may imagine. If we read the Upanishads, we will find ancient seekers undergoing tremendous hardships even in approaching these great Masters of yore, and undergoing disciplines which are unthinkably painful for weak wills and minds and bodies like ours. It is not merely that we are weak psycho-physically; we have other difficulties which are more important and crucial—namely, obstacles which will stand in the way of our contacting God.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀 📖 ఉపనిషత్తులపై పాఠాల నుండి 🍀
✍️. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻 16. మనకు మరియు దేవునికి మధ్య ఎలాంటి సంబంధం ఉంది? 🌻
భగవంతుడు ప్రాదేశికంగా దూరంగా ఉండకపోతే, సమయపరంగా ఒక భవిష్యత్తు కాకోపోతే మరియు అతను మానవ ప్రయత్నాల వల్ల సాధ్యం కాకపోతే, మనకు మరియు దేవునికి మధ్య ఎలాంటి సంబంధం ఉంది? ఇది మనకు అంత సులభంగా అర్థం కాని విషయం. దేవునితో మనకున్న సంబంధం ఏమిటి? మనం భగవంతునిలో భాగమని చెబితే, మనం మళ్ళీ స్థలం మరియు సమయం అనే ప్రస్తావనను తీసుకువస్తాము. మనం భగవంతునిచే సృష్టించబడ్డామని చెబితే, మనం స్థలం, సమయం మరియు కారణాన్ని కూడా ప్రస్తావనలోకి తీసుకువస్తాము. మనం భగవంతుని ప్రతిబింబం అని చెబితే, భగవంతుని విశ్వవ్యాప్తతకు ఒక బాహ్యమైన దానిని కూడా జొడిస్తాము. దేవునికి సంబంధించి మన గురించి మనం ఏమి చెప్పుకున్నా, మన ఆ ప్రకటనలో మనం భగవంతుడిని ఒక రకంగా కుంచిస్తున్నాము. మరియు అతని ముఖ్యమైన లక్షణం అయిన వాస్తవికత యొక్క విశ్వజనీనతను మరియు అఖండత్వాన్ని నిరాకరిస్తున్నాము.
ఉపనిషత్తులు ఈ అంశాన్ని తీసుకుని, ఈ కఠిన సత్యాన్ని అర్థం చేసేలా చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాయి. కానీ, ఇది ఊహించనంత సులభం కాదు. మనం ఉపనిషత్తులను చదివితే, ప్రాచీన సాధకులు పూర్వపు ఈ గొప్ప గురువులను చేరుకోవడం కోసం కూడా విపరీతమైన కష్టాలను అనుభవించడం మరియు మనలాంటి బలహీనమైన సంకల్పాలు, మనస్సులు మరియు శరీరాలకి ఊహించలేనంత బాధాకరమైన క్రమశిక్షణలను అనుభవించడం మనకు కనిపిస్తుంది. మనం మానసిక-శారీరకంగా బలహీనంగా ఉన్నామని మాత్రమే కాదు; మనకు చాలా ముఖ్యమైన మరియు కీలకమైన ఇతర ఇబ్బందులు ఉన్నాయి-అంటే, మనం దేవుడిని సంప్రదించే మార్గంలో ఉండే అడ్డంకులు.
కొనసాగుతుంది...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 DAILY WISDOM - 229 🌹
🍀 📖 from Lessons on the Upanishads 🍀
📝 Swami Krishnananda
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 16. What Sort of Relation is there Between Us and God? 🌻
If God is not spatially distant and temporally a futurity and He is not caused by some human effort, what sort of relation is there between us and God? Here is a point which will be before us like a hard nut to crack. What is our relationship with God? If we say we are a part of God, we again bring the concept of space and time. If we say we are created by God, then also we bring space, time and causation. If we say we are a reflection of God, then also we bring something external to God's universality. Whatever we may say about ourselves in relation to God, in that statement of ours we are delimiting God and denying the universality and the ultimacy of Reality that is His essential characteristic.
The Upanishads take up this subject, and they want to break this hard nut; but, it is not as easy to break this nut as one may imagine. If we read the Upanishads, we will find ancient seekers undergoing tremendous hardships even in approaching these great Masters of yore, and undergoing disciplines which are unthinkably painful for weak wills and minds and bodies like ours. It is not merely that we are weak psycho-physically; we have other difficulties which are more important and crucial—namely, obstacles which will stand in the way of our contacting God.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
సిద్దేశ్వరయానం - 35 Siddeshwarayanam - 35
🌹 సిద్దేశ్వరయానం - 35 🌹
💐 శ్రీ సిద్దేశ్వరానంద భారతీ స్వామి విరచిత 💐
🏵 5వ శతాబ్దం నుండి 🏵
ఇంకొక గదిలో రహస్య సమావేశం జరిగింది. మంత్రి అనుమతితో పురోహితుడు మొదలుపెట్టాడు.
పురో- హరసిద్ధా! నీవు తపస్సు చేసి కాళీదేవి అనుగ్రహం సాధిస్తానన్నావు. నీవు చేయగలవు. కానీ దానికి దీర్ఘకాలం పడుతుంది. యుద్ధమేఘాలు ముంచుకొస్తున్నవి. కాబట్టి వేగంగా కార్యసిద్ధి కావాలి. దీనికి గురుకృప చాలా అవసరము. ఈ కాలంలో అంతటి సిద్ధగురువు మత్స్యేంద్రనాధుని శిష్యుడు గోరఖ్నాధుడు మాత్రమే. ఆ మహాపురుషుడు ఉజ్జయినిలో ఉన్నాడు. అక్కడకు మనం రహస్యంగా వెళ్ళాలి. బయటకు పొక్కితే శత్రువులు విఘ్నాలు కలిగిస్తారు. మంత్రిగారు ఇక్కడ నుండి కదలకూడదు. మనమిద్దరము వెళదాము. ఇంకెవరూ రాకూడదు. నీ మిత్రుడు స్వస్థలానికి వెళతాడు. వేదంలో ఒక నాగమంత్రం ఉంది.
ఓం నమోస్తు సర్పే భ్యో యేకేచ పృథివీమను యే అంతరిక్షే యేదివితేభ్య స్సర్వేభ్యోనమః - అంతరిక్షంలో చరించే మా సర్పయోగి ఒకడు ఈ రోజు రాత్రికి మనలను తీసుకువెళ్ళి రేపు ప్రొద్దుటికి ఉజ్జయిని చేరుస్తాడు. తరువాత సంగతి తరువాత.
మర్నాడు తెల్లవారేసరికి వారు ఉజ్జయినిలో ఉన్నారు. శిప్రానదిలో స్నానం చేసి మహాకాళుని దర్శించారు. శ్మశానం నుండి తెచ్చిన చితాభస్మంతో ఆ రుద్రునకు అభిషేకం చేస్తున్నారు. దేశంలో ఎక్కడా ఈ పద్ధతి లేదు. అనంతరం మహాకాళమహిషి హరసిద్ధిదేవిని దర్శించారు. హరసిద్ధుడు తనపేరు - ఆ పేరు ఒకటిగా ఉండటం చూచి తండ్రి గారు ఏ పరమార్ధంతో ఆ పేరు పెట్టారో అనుకొన్నాడు. క్షేత్రదేవత - అష్టాదశ మహాశక్తి పీఠాలలో ఒకటియైన మహాకాళిని దర్శించారు. భట్టి విక్రమార్కుల వంటి వారికి దీర్ఘాయువు పరాక్రమాన్ని అజేయశక్తిని ప్రసాదించిన ఆ దేవతను పూజించి ప్రార్థించి అక్కడకు సమీపంలో ఉన్న భైరవుని మందిరానికి వెళ్ళారు. ఆస్వామికి మద్యం నివేదించి కంఠంలో పోస్తారు. ఎంత సమర్పించినా లోపలికి వెళ్తూ ఉంటుంది. కొంత మిగిల్చి ప్రసాదంగా ఇస్తారు.
మదవతీ రమణుడు అయిన ఆ కాళీ వల్లభుని పూజించిన తరువాత గోరఖ్నాధుని గుహలదగ్గరకు వెళ్ళారు. నాధ సంప్రదాయానికి ఆద్యుడైన మత్స్యేంద్రనాధుడు ఒకసారి భిక్షాటనం చేస్తూ ఒక యింటిముందు ఆగి "భవతి! భిక్షాందేహి” అన్నాడు. ఆ గృహిణి వచ్చి భిక్ష వేసింది. ఆమె ముఖంలో దైన్యాన్ని చూచి ఆ యోగీశ్వరుడు "అమ్మా! ఏదో వేదనలో ఉన్నావు. నీ వదనములో దుఃఖం కనిపిస్తున్నది. ఏమిటమ్మా అది?" అని అడిగాడు. ఆమె "అయ్యా! నాకు సంతానం లేదు. నలుగురు నన్ను గొడ్రాలంటుంటే తట్టుకోలేక పోతున్నాను అన్నది. అతడు "తల్లీ! నాకు భిక్ష పెట్టావు. నీకు సంతాన భిక్ష పెడుతున్నాను. ఇదిగో ఈ ప్రసాదం తీసుకో. మీ దంపతులు దీనిని స్వీకరించండి. మీకు బిడ్డ పుడతాడు" అని ప్రసాదం ఇచ్చి వెళ్ళిపోయినాడు. భర్త యింటికి వచ్చిన తర్వాత ఆమె యీ విషయం చెప్పి ప్రసాదం యిచ్చింది. అతనికి ఇటువంటి నమ్మకాలు లేవు. "బజారున పోయే ప్రతి బైరాగిని యోగి అని నమ్ముతావు. ఈ ప్రసాదం తీసుకొంటే సంతానం కలుగుతుందా?" అని దానిని తీసుకొని పక్కనే ఆవుపేడ వేసే పెంటకుప్పమీదికి విసిరేశాడు. భర్త నేమీ అనలేక గుడ్ల నీరు గుక్కుకొని ఊరుకుంది.
సంవత్సరం తరువాత మత్స్యేంద్రనాథ్ మళ్ళీ ఆ ఊరు వచ్చి ఆ యింటిముందు నిల్చుని "భవతి! భిక్షాం దేహి అన్నాడు." ఆమె వచ్చి భిక్ష వేస్తున్నది. “అమ్మా! నీ బిడ్డ యేడి" అన్నాడు. ఆ గృహిణి జరిగిన సంగతి చెప్పి క్షమించమని ప్రార్థించింది. ఆ యోగి పేడవేసే కుప్పదగ్గరకు వెళ్ళి “గోరఖ్ లేచిరా!" అన్నాడు. దానిలో నుండి ఒక బాలుడు లేచి వచ్చాడు. "అమ్మా! బ్రహ్మ రుద్రులమాట తప్పవచ్చు. కాని మత్స్యేంద్రనాథుని మాట తప్పదు. మీకు అదృష్టం లేదు" అని ఆ యోగి బాలుని తీసుకొని వెళ్ళిపోయి పెంచి పెద్ద చేశాడు. ఆ మహాత్ముని శిక్షణలో గోరక్షుడు నాథ సంప్రదాయ ప్రవర్ధకుడైనాడు. ఆ మహాయోగిశిష్యుడై విక్రమార్క చక్రవర్తి అగ్రజునిగా చెప్పబడే భర్తృహరి కూడా సిద్ధయోగి యైనాడు. (ఇతని సమాధి కాశీకి కొంచెందూరంలో ఉన్న చునార్ కొండలదగ్గర ఉంది. దీనిని ధ్వంసం చేయటానికి మొగల్ పాదుషా ఔరంగజేబు ప్రయత్నించాడు. సైనికులు గడ్డపారతో తవ్వుతుంటే సమాధిలోనుండి వందల వేల కందిరీగలు వచ్చి కుట్టినవి. విధ్వంసం సాధ్యం కాలేదు. ఈ సమాధి జోలికెవ్వరూ పోరాదు అని ఔరంగజేబు ఒక ఫర్మానా జారీచేశాడు. ఇప్పటికి కూడా ఆ సమాధి మందిరం దగ్గర ఫర్మానా ప్రతి కనిపిస్తుంది)
( సశేషం )
🌹🌹🌹🌹🌹
💐 శ్రీ సిద్దేశ్వరానంద భారతీ స్వామి విరచిత 💐
🏵 5వ శతాబ్దం నుండి 🏵
ఇంకొక గదిలో రహస్య సమావేశం జరిగింది. మంత్రి అనుమతితో పురోహితుడు మొదలుపెట్టాడు.
పురో- హరసిద్ధా! నీవు తపస్సు చేసి కాళీదేవి అనుగ్రహం సాధిస్తానన్నావు. నీవు చేయగలవు. కానీ దానికి దీర్ఘకాలం పడుతుంది. యుద్ధమేఘాలు ముంచుకొస్తున్నవి. కాబట్టి వేగంగా కార్యసిద్ధి కావాలి. దీనికి గురుకృప చాలా అవసరము. ఈ కాలంలో అంతటి సిద్ధగురువు మత్స్యేంద్రనాధుని శిష్యుడు గోరఖ్నాధుడు మాత్రమే. ఆ మహాపురుషుడు ఉజ్జయినిలో ఉన్నాడు. అక్కడకు మనం రహస్యంగా వెళ్ళాలి. బయటకు పొక్కితే శత్రువులు విఘ్నాలు కలిగిస్తారు. మంత్రిగారు ఇక్కడ నుండి కదలకూడదు. మనమిద్దరము వెళదాము. ఇంకెవరూ రాకూడదు. నీ మిత్రుడు స్వస్థలానికి వెళతాడు. వేదంలో ఒక నాగమంత్రం ఉంది.
ఓం నమోస్తు సర్పే భ్యో యేకేచ పృథివీమను యే అంతరిక్షే యేదివితేభ్య స్సర్వేభ్యోనమః - అంతరిక్షంలో చరించే మా సర్పయోగి ఒకడు ఈ రోజు రాత్రికి మనలను తీసుకువెళ్ళి రేపు ప్రొద్దుటికి ఉజ్జయిని చేరుస్తాడు. తరువాత సంగతి తరువాత.
మర్నాడు తెల్లవారేసరికి వారు ఉజ్జయినిలో ఉన్నారు. శిప్రానదిలో స్నానం చేసి మహాకాళుని దర్శించారు. శ్మశానం నుండి తెచ్చిన చితాభస్మంతో ఆ రుద్రునకు అభిషేకం చేస్తున్నారు. దేశంలో ఎక్కడా ఈ పద్ధతి లేదు. అనంతరం మహాకాళమహిషి హరసిద్ధిదేవిని దర్శించారు. హరసిద్ధుడు తనపేరు - ఆ పేరు ఒకటిగా ఉండటం చూచి తండ్రి గారు ఏ పరమార్ధంతో ఆ పేరు పెట్టారో అనుకొన్నాడు. క్షేత్రదేవత - అష్టాదశ మహాశక్తి పీఠాలలో ఒకటియైన మహాకాళిని దర్శించారు. భట్టి విక్రమార్కుల వంటి వారికి దీర్ఘాయువు పరాక్రమాన్ని అజేయశక్తిని ప్రసాదించిన ఆ దేవతను పూజించి ప్రార్థించి అక్కడకు సమీపంలో ఉన్న భైరవుని మందిరానికి వెళ్ళారు. ఆస్వామికి మద్యం నివేదించి కంఠంలో పోస్తారు. ఎంత సమర్పించినా లోపలికి వెళ్తూ ఉంటుంది. కొంత మిగిల్చి ప్రసాదంగా ఇస్తారు.
మదవతీ రమణుడు అయిన ఆ కాళీ వల్లభుని పూజించిన తరువాత గోరఖ్నాధుని గుహలదగ్గరకు వెళ్ళారు. నాధ సంప్రదాయానికి ఆద్యుడైన మత్స్యేంద్రనాధుడు ఒకసారి భిక్షాటనం చేస్తూ ఒక యింటిముందు ఆగి "భవతి! భిక్షాందేహి” అన్నాడు. ఆ గృహిణి వచ్చి భిక్ష వేసింది. ఆమె ముఖంలో దైన్యాన్ని చూచి ఆ యోగీశ్వరుడు "అమ్మా! ఏదో వేదనలో ఉన్నావు. నీ వదనములో దుఃఖం కనిపిస్తున్నది. ఏమిటమ్మా అది?" అని అడిగాడు. ఆమె "అయ్యా! నాకు సంతానం లేదు. నలుగురు నన్ను గొడ్రాలంటుంటే తట్టుకోలేక పోతున్నాను అన్నది. అతడు "తల్లీ! నాకు భిక్ష పెట్టావు. నీకు సంతాన భిక్ష పెడుతున్నాను. ఇదిగో ఈ ప్రసాదం తీసుకో. మీ దంపతులు దీనిని స్వీకరించండి. మీకు బిడ్డ పుడతాడు" అని ప్రసాదం ఇచ్చి వెళ్ళిపోయినాడు. భర్త యింటికి వచ్చిన తర్వాత ఆమె యీ విషయం చెప్పి ప్రసాదం యిచ్చింది. అతనికి ఇటువంటి నమ్మకాలు లేవు. "బజారున పోయే ప్రతి బైరాగిని యోగి అని నమ్ముతావు. ఈ ప్రసాదం తీసుకొంటే సంతానం కలుగుతుందా?" అని దానిని తీసుకొని పక్కనే ఆవుపేడ వేసే పెంటకుప్పమీదికి విసిరేశాడు. భర్త నేమీ అనలేక గుడ్ల నీరు గుక్కుకొని ఊరుకుంది.
సంవత్సరం తరువాత మత్స్యేంద్రనాథ్ మళ్ళీ ఆ ఊరు వచ్చి ఆ యింటిముందు నిల్చుని "భవతి! భిక్షాం దేహి అన్నాడు." ఆమె వచ్చి భిక్ష వేస్తున్నది. “అమ్మా! నీ బిడ్డ యేడి" అన్నాడు. ఆ గృహిణి జరిగిన సంగతి చెప్పి క్షమించమని ప్రార్థించింది. ఆ యోగి పేడవేసే కుప్పదగ్గరకు వెళ్ళి “గోరఖ్ లేచిరా!" అన్నాడు. దానిలో నుండి ఒక బాలుడు లేచి వచ్చాడు. "అమ్మా! బ్రహ్మ రుద్రులమాట తప్పవచ్చు. కాని మత్స్యేంద్రనాథుని మాట తప్పదు. మీకు అదృష్టం లేదు" అని ఆ యోగి బాలుని తీసుకొని వెళ్ళిపోయి పెంచి పెద్ద చేశాడు. ఆ మహాత్ముని శిక్షణలో గోరక్షుడు నాథ సంప్రదాయ ప్రవర్ధకుడైనాడు. ఆ మహాయోగిశిష్యుడై విక్రమార్క చక్రవర్తి అగ్రజునిగా చెప్పబడే భర్తృహరి కూడా సిద్ధయోగి యైనాడు. (ఇతని సమాధి కాశీకి కొంచెందూరంలో ఉన్న చునార్ కొండలదగ్గర ఉంది. దీనిని ధ్వంసం చేయటానికి మొగల్ పాదుషా ఔరంగజేబు ప్రయత్నించాడు. సైనికులు గడ్డపారతో తవ్వుతుంటే సమాధిలోనుండి వందల వేల కందిరీగలు వచ్చి కుట్టినవి. విధ్వంసం సాధ్యం కాలేదు. ఈ సమాధి జోలికెవ్వరూ పోరాదు అని ఔరంగజేబు ఒక ఫర్మానా జారీచేశాడు. ఇప్పటికి కూడా ఆ సమాధి మందిరం దగ్గర ఫర్మానా ప్రతి కనిపిస్తుంది)
( సశేషం )
🌹🌹🌹🌹🌹
భగవంతునిపై విశ్వాసం ముఖ్యమైనది / Faith in God is Important
🌹 భగవంతునిపై విశ్వాసం ముఖ్యమైనది / Faith in God is Important 🌹
ప్రసాద్ భరధ్వాజ
ఒక వ్యక్తి జీవితం, భగవంతునిపై విశ్వాసం అనే దానిపై నిర్మించబడాలి. భగవంతునిపై గాఢమైన విశ్వాసం లేకుంటే ఎవరైనా చదవగలిగే అన్ని గ్రంధాలు, ఆచరించే అన్ని ఆచారాలు, ఉపనిషత్తులు లేదా గీతా పాండిత్యం వల్ల ఎటువంటి ప్రయోజనం ఉండదు. అవి కేవలం శారీరక లేదా మేధోపరమైన వ్యాయామాలు మాత్రమే. అవి శరీర-మనస్సు సముదాయానికి సంబంధించిన భ్రమలను కూడా బలపరుస్తాయి.
భగవంతునిపై మీ విశ్వాసాన్ని దృఢపరచుకోండి. దేవుడు లేకుండా విశ్వంలోని అద్భుతాలన్నీ ఎలా లెక్కించబడతాయి? ఎవరి శక్తితో లక్షలాది నక్షత్రాలను వారి స్థానాల్లో ఉంచారు? అక్షం లేకుండా భూమి తన అక్షంపై ఎలా తిరుగుతుంది? అందరికీ ఉచిత సౌకర్యాన్ని అందించడానికి గాలి ఎలా వీస్తుంది? ఈ దృగ్విషయాలు మానవ శక్తికి మించినవి. ఇవన్నీ తెర వెనుక నుంచి కనిపించని శక్తి చేస్తున్న పని. కనిపించని వాటిని నిలబెట్టేది కనిపించనిదే. అదే దేవుని శక్తి.
🌹 Faith in God is Important 🌹
Faith in God is the bed-rock on which one's life should be built. All the scriptures one may read, all the rituals one may practise, the mastery of the Upanishads or the Gita, will be of no avail if there is no deep faith in God. They will be mere physical or intellectual exercises only. They may even strengthen the delusions regarding the body-mind complex.
Deepen your faith in God. Without God how can all the marvels in the cosmos be accounted for? By whose power are millions od stars held in their places? How does the earth turn on its axis without an axle? How does the wind blow to give gratuitous comfort to one and all? These phenomena are beyond human power. All these are the work of the unseen Power acting from behind the screen. It is the Unseen that sustains the seen. It is the power of God.
🌹🌹🌹🌹🌹
ప్రసాద్ భరధ్వాజ
ఒక వ్యక్తి జీవితం, భగవంతునిపై విశ్వాసం అనే దానిపై నిర్మించబడాలి. భగవంతునిపై గాఢమైన విశ్వాసం లేకుంటే ఎవరైనా చదవగలిగే అన్ని గ్రంధాలు, ఆచరించే అన్ని ఆచారాలు, ఉపనిషత్తులు లేదా గీతా పాండిత్యం వల్ల ఎటువంటి ప్రయోజనం ఉండదు. అవి కేవలం శారీరక లేదా మేధోపరమైన వ్యాయామాలు మాత్రమే. అవి శరీర-మనస్సు సముదాయానికి సంబంధించిన భ్రమలను కూడా బలపరుస్తాయి.
భగవంతునిపై మీ విశ్వాసాన్ని దృఢపరచుకోండి. దేవుడు లేకుండా విశ్వంలోని అద్భుతాలన్నీ ఎలా లెక్కించబడతాయి? ఎవరి శక్తితో లక్షలాది నక్షత్రాలను వారి స్థానాల్లో ఉంచారు? అక్షం లేకుండా భూమి తన అక్షంపై ఎలా తిరుగుతుంది? అందరికీ ఉచిత సౌకర్యాన్ని అందించడానికి గాలి ఎలా వీస్తుంది? ఈ దృగ్విషయాలు మానవ శక్తికి మించినవి. ఇవన్నీ తెర వెనుక నుంచి కనిపించని శక్తి చేస్తున్న పని. కనిపించని వాటిని నిలబెట్టేది కనిపించనిదే. అదే దేవుని శక్తి.
🌹 Faith in God is Important 🌹
Faith in God is the bed-rock on which one's life should be built. All the scriptures one may read, all the rituals one may practise, the mastery of the Upanishads or the Gita, will be of no avail if there is no deep faith in God. They will be mere physical or intellectual exercises only. They may even strengthen the delusions regarding the body-mind complex.
Deepen your faith in God. Without God how can all the marvels in the cosmos be accounted for? By whose power are millions od stars held in their places? How does the earth turn on its axis without an axle? How does the wind blow to give gratuitous comfort to one and all? These phenomena are beyond human power. All these are the work of the unseen Power acting from behind the screen. It is the Unseen that sustains the seen. It is the power of God.
🌹🌹🌹🌹🌹
Siva Sutras - 232 : 3-33 sukha duhkhayor bahir mananam - 3 / శివ సూత్రములు - 232 : 3-33 సుఖ దుఃఖయోర్ బహిర్ మననం - 3
🌹. శివ సూత్రములు - 232 / Siva Sutras - 232 🌹
🍀. శివ ఆగమ తత్వశాస్త్రం యొక్క సూత్రములు 🍀
3వ భాగం - ఆణవోపాయ
✍️. ప్రసాద్ భరధ్వాజ
🌻 3-33 సుఖ దుఃఖయోర్ బహిర్ మననం - 3 🌻
🌴. బాధ, ఆనందము వంటి ద్వంద్వములు తనకు సంభవించవని, బాహ్యముగా జరుగునని భావించుట వలన అతని సమదృష్టి మరియు ఆత్మజ్ఞానము ప్రబలముగా ఉంటుంది. 🌴
ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో ముందుకు సాగుతున్నప్పుడు, భగవంతుడు తన మనస్సు ద్వారా మాత్రమే సాక్షాత్కరిస్తాడని మరియు బాహ్య వస్తువుల ద్వారా కాదని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి. గంటల కొద్దీ అసంపూర్ణ ధ్యానం చేయడం కంటే కొన్ని నిమిషాల ఏకాగ్రతా ధ్యానం వేగంగా సాక్షాత్కారానికి దారి తీస్తుంది. పరిపూర్ణ అభ్యాసం మరియు పట్టుదల ద్వారా వ్యక్తిగత స్పృహ, విశ్వవ్యాప్త చైతన్యంగా మార్చబడిన యోగి, సంతోషం లేదా దుఃఖం యొక్క రంగాలకు అతీతంగా ఉంటాడని ఈ సూత్రం చెబుతోంది.
కొనసాగుతుంది...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Siva Sutras - 232 🌹
🍀Aphorisms of philosophy of Shiva āgama 🍀
Part 3 - āṇavopāya
✍️. Acharya Ravi Sarma, 📚. Prasad Bharadwaj
🌻 3-33 sukha duhkhayor bahir mananam - 3 🌻
🌴. His equanimity and self-knowing prevails because he thinks that dualities such as pain and pleasure are not happening to him, but external. 🌴
While advancing in spiritual path, one should clearly understand that the Lord can be realized only through his mind and not by any of the external objects. A few minutes of focused concentration can lead to realisation faster than spending hours of imperfect meditation. This sūtra says that the yogi, whose individual consciousness has been transformed into universal consciousness by perfect practice and perseverance, is beyond the realms of happiness or sorrow.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🍀. శివ ఆగమ తత్వశాస్త్రం యొక్క సూత్రములు 🍀
3వ భాగం - ఆణవోపాయ
✍️. ప్రసాద్ భరధ్వాజ
🌻 3-33 సుఖ దుఃఖయోర్ బహిర్ మననం - 3 🌻
🌴. బాధ, ఆనందము వంటి ద్వంద్వములు తనకు సంభవించవని, బాహ్యముగా జరుగునని భావించుట వలన అతని సమదృష్టి మరియు ఆత్మజ్ఞానము ప్రబలముగా ఉంటుంది. 🌴
ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో ముందుకు సాగుతున్నప్పుడు, భగవంతుడు తన మనస్సు ద్వారా మాత్రమే సాక్షాత్కరిస్తాడని మరియు బాహ్య వస్తువుల ద్వారా కాదని స్పష్టంగా అర్థం చేసుకోవాలి. గంటల కొద్దీ అసంపూర్ణ ధ్యానం చేయడం కంటే కొన్ని నిమిషాల ఏకాగ్రతా ధ్యానం వేగంగా సాక్షాత్కారానికి దారి తీస్తుంది. పరిపూర్ణ అభ్యాసం మరియు పట్టుదల ద్వారా వ్యక్తిగత స్పృహ, విశ్వవ్యాప్త చైతన్యంగా మార్చబడిన యోగి, సంతోషం లేదా దుఃఖం యొక్క రంగాలకు అతీతంగా ఉంటాడని ఈ సూత్రం చెబుతోంది.
కొనసాగుతుంది...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Siva Sutras - 232 🌹
🍀Aphorisms of philosophy of Shiva āgama 🍀
Part 3 - āṇavopāya
✍️. Acharya Ravi Sarma, 📚. Prasad Bharadwaj
🌻 3-33 sukha duhkhayor bahir mananam - 3 🌻
🌴. His equanimity and self-knowing prevails because he thinks that dualities such as pain and pleasure are not happening to him, but external. 🌴
While advancing in spiritual path, one should clearly understand that the Lord can be realized only through his mind and not by any of the external objects. A few minutes of focused concentration can lead to realisation faster than spending hours of imperfect meditation. This sūtra says that the yogi, whose individual consciousness has been transformed into universal consciousness by perfect practice and perseverance, is beyond the realms of happiness or sorrow.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
వసంత నవరాత్రులు విశిష్టత Significance of Navratre of Vasant Month
🌿🌼🌹 వసంత నవరాత్రులు విశిష్టత 🌹🌼🌿
చైత్ర శుద్ధ పాడ్యమి నుంచి...అంటే ‘ఉగాది’ నుంచి మనకు నూతన సంవత్సరం ప్రారంభమవుతుంది. అలాగే ఋతువులలో తొలి ఋతువైన వసంతఋతువు మొదలవుతుంది. ఈ వసంతఋతువుకు ఎంతో ప్రముఖ్యత ఉంది. శిశిరంలో .... ఆకులు రాల్చి సర్వస్వం కోల్పోయిన ప్రకృతికాంత... నవ పల్లవాలతో చిగిర్చి , పూల సోయగాలతో కనువిందులు చేస్తూ , సుగంథాల సేవలతో ప్రకృతి పురుషునకు మకరందాల విందులు అందించే.. ఈ వసంతఋతువు అంటే గుణరహితుడైన ఆ పరమాత్మనకు కూడా ఇష్టమే. అందుకే... ‘ఋతూనా కుసుమాతరః’ అని ‘గీత’లో చెప్పాడు పరమాత్ముడైన శ్రీకృష్ణుడు. అనంతమైన కాలంలో , కేవలం ఏడాదికో రెండు నెలలు ఆయుష్షు ఉండే ఈ వసంతఋతువుకు ఎందుకంత ప్రాధాన్యత ?
ఈ వసంత ఋతువులోనే దేవదేవుడైన శ్రీమహావిష్ణువు పరిపూర్ణ మానవునిగా అవనిపై అవతరించాడు. అదే శ్రీరామావతారం. అంతవరకూ రాక్షసుల యుద్ధాలతో విసిగి వేసారిన సర్వలోకాలు శ్రీరామ జననంతో మంచి రోజులు వచ్చాయని సంతోషించాయి. పుడుతునే సకల జీవకోటికీ ఆనందాన్ని కలిగించినవాడు శ్రీరాముడు. అందుకే.. సంవత్సరంలో తొలి పండుగ అయిన ఉగాది నుంచి శ్రీరామనవమి వరకూ ‘వసంత నవరాత్రులు" సంబరంగా జరుపుకోవడం ఆచారమైంది. అయితే... తొమ్మిది రాత్రులే ఎందుకు జరుపుకోవాలి ? పదిరాత్రులు జరుపుకోకూడదా ? ఏమిటీ లెక్క ? అనే సందేహం చాలామందికి కలుగుతుంది. ‘నవ’ అంటే ‘తొమ్మిది’ అని ‘కొత్త’ అని రెండు అర్థాలు ఉన్నాయి. ‘కొత్త’ అంటే... అంతవరకూ రాక్షస బాధలతో శోకమయంగా గడిపిన రాత్రులు పోయి ఆనందమయ నవరాత్రులు వచ్చాయి అని అర్థం. ఇక తొమ్మి రాత్రులు ఎందుకుచేయాలంటే....
💐 భగవంతుని ఆరాధనలో ‘భక్తి’ తొమ్మిది రకాలు 💐
శ్రవణం కీర్తనం విష్ణోః స్మరణం పాదసేవనం
అర్చనం వందనం దాస్యం సఖ్యమాత్మనివేదనం
శ్రవణం - కీర్తనం - స్మరణం - పాదసేవనం - అర్చనం - వందనం - దాస్యం - సఖ్యం - ఆత్మనివేదనం. ఇవి నవవిధ భక్తిమార్గాలు. భాగవతోత్తములుగా ప్రసిద్ధిగాంచిన ఎందరో భక్తులు ఈ నవవిధ భక్తి మార్గలలో ఏదో ఒక మార్గాన్ని ఎంచకుని పరమాత్మని సన్నిధి చేరుకున్నవారే.
నవరాత్రులు తొమ్మిది రోజులు ఒక్కొక్క రోజు , ఒక్కొక్క భక్తి మర్గాన్ని ఎంచుకుని , అలా తొమ్మిది రోజులు తొమ్మిది భక్తి మార్గాలతో భగవంతుని సేవించి తరించడానికే... ఈ నవరాత్రులను ఏర్పాటు చేసారు మన ఋషులు.
🌻 వసంత నవరాత్రి మహిమ 🌻
ద్వాఋతూ యమదంష్ట్రాఖ్యౌ నృణాం రోగకరావుభౌ|
శరద్వసంత నామానౌ తస్మాత్ దేవీం ప్రపూజయేత్||
సంవత్సర చక్రంలో వసంత శరదృతువులు రెండూ ప్రాణులకు రోగకారకమైనవి. కోరలతో భయంకరంగా ఉన్న తన నోరు తెరుచుకొని వికటాట్టాహాసం చేస్తూ , ప్రాణులను మృత్యుదేవత కబళించడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటుంది. అలా మృత్యుముఖంలో పడకుండా తప్పించుకోదలచిన వారు పరమేశ్వరిని సేవించి ఆమె అనుగ్రహాన్ని పొందాలి. అపమృత్యు వినాశినియై , సర్వాపద్లినివారిణియై విరాజిల్లే ఆ జగన్మాతను ప్రార్థించిన వారు ఆ యా ఋతువుల్లో రోగభాధలను , మృత్యుభయాన్ని జయించగలుగుతారని , ఇందుకై నవరాత్రులలో పరమేశ్వరిని పూజించాలని వ్యాసుడు జనమేజయునకు నవరాత్రి పూజా విధానాన్ని వివరించాడు."
సంవత్సరారంభంలో చైత్ర శుద్ధ పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు గల తొమ్మిది రోజులూ వసంత నవరాత్రాలు అని , అర్థ సంవత్సరం గడచిన తర్వాత శరదృతువు ఆరంభంలో ఆశ్వయుజు శుద్ధ పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు గల తొమ్మిది రోజులూ శరన్నవరాత్రులు అని వ్యవహరింప బడతాయి. వసంత నవరాత్రులలో శ్రీరామచంద్రుని మనం ఆరాధిస్తాం. రామచంద్రుడు పురుష రూపంలో ఉన్న లలిలతాదేవి అని సాధకుల విశ్వాసం. "శ్రీరామో లలితాంబికా" అని పురాణాలు వివరిస్తున్నాయి. నేటికీ ఉత్తర భారతదేశంలో రామలీలా మహోత్సవాలు అనే పేరుతో వసంత నవరాత్రులలో దేవీ పూజలు నిర్వహించే సంప్రదాయం ఆచరణలో ఉన్నది. శరన్నవరాత్రులలో దేవిని ఆరాధించడం అనూచారంగా వస్తున్న ఆచారం.
మానవునికి మళ్ళీ మళ్ళీ మాతృగర్భంలో నరకయాతనలు రాకుండా ఉండడానికి , తొమ్మిది నెలలు జీవుడు పడవలసిన బాధలు పునరావృతం కాకుండా ఉండడానికి , ప్రశాంత స్థితిని అనుభవించడానికి , నవరాత్రులలో ఆదిశక్తిని ఆరాధించాలని వ్యాసమహర్షి లోకానికి వెల్లడించాడు. నవరాత్ర పూజా విధానాన్ని సవివరంగా సాధకులకు అనుగ్రహించాడు. వ్యాస మహర్షి.
నవరాత్రులకు ముందు రోజే కుంకుమ , పూలు , పండ్లు , సుగంధ ద్రవ్యాలు సిద్ధం చేసుకొని , మరునాడు (పాడ్యమినాడు) ప్రభాత సమయంలోనే పరమేశ్వరిని ప్రార్థిస్తూ "సంకల్పం" చెప్పాలి తాను భక్తి శ్రద్ధలతో తొమ్మిది రోజులూ దేవిని పూజింపదలచినట్లు ఆమెకు విన్నవించు కోవడమే "సంకల్పం".
తొలినాడు ముందుగా గణపతి పూజ , తరువాత పుణ్యాబవాచనం , అనంతరం అష్టదిక్పాలక ఆవాహనం చేసి , పూజా వేదికను సిద్ధం చేసుకోవాలి. విఘ్ననివారణ కోసం గణపతి ప్రార్థించడం గణపతి పూజ. పూజ జరుగు చున్న ప్రదేశము , సమయము , పూజకు సిద్ధమైన భక్తుని మనస్సు , పూజను తిలకించడానికి వచ్చిన బంధుమిత్రులందరికి మనస్సు , పవిత్రంగా ఉండాలని భావించడమే పుణ్యాహవాచనం.
పూజా వేదికపై నలుదిక్కులా సూర్యుణ్ణి , గణపతిని , శివుణ్ణి , విష్ణువుని , నిలిపి , కేంద్రంలో పరాశక్తిని ప్రతిష్ఠించి ప్రశాంతమైన మనస్సుతో , నిర్మలమైన భావంతో పూజ సాగించాలి.
"భావేషు విద్యతే దేవో న పాషాణ న మృణ్మయే|
న ఫలం భావహీనానాం తస్మాత్ భావో హి కారణమ్"||
అని శాస్రం వివరిస్తోంది. శిలావిగ్రహాలలో , మట్టిబొమ్మలలో దేవుడున్నాడా ? అని అంటే అది 'భావనా' బలాన్ని బట్టి - అని శాస్త్రవేత్తలు అంటున్నారు. కనుక ఆ విగ్రహాలనో లేకమట్టిబొమ్మలనో ప్రతిమలుగా కాక , దివ్య శక్తికి ప్రతీకలుగా భావనం చేయడమే సాధనలో తొలిమెట్టు.
శ్రద్ధాళువులైన వారు నవరాత్రులలో యాథాశక్తిగా దేవీ మంత్రాన్ని జపించాలి. గౌరీ పంచాక్షరీ, బాలా షడక్షరీ, నవార్ణ చండికా, పంచదశీ, షోడశీ మంత్రాలు అన్నీ దేవికి సంబంధించినవే. గురుముఖతః ఉపదేశం పొంది, విధానం తెలుసుకొని, నియమనిష్ఠలతో మంత్రానుష్ఠానం సాగించాలి.
మంత్రము, యంత్రము, తంత్రము అనేవి మూడూ దేవీ పూజా విధానంలో ముఖ్యమైనవి. మంత్రానుష్ఠానం అయిన తరువాత పీఠపూజతో ప్రారంభించి షోడశోపచారాలతో దేవిని ఆరాధించి, సహస్రనామావళితో, అష్టోత్తర శతనామాలతో పూజించి, ధూప దీప నైవేద్యాలను, తాంబూల నీరాజనాలను సమర్పించి, యథాశక్తిగా గీత, వాద్య, నృత్య శేషాలతో అర్చించి ఛత్ర చామరాలతో దేవికి సపర్యలు చేయాలి.
ఈ తొమ్మిది రోజులూ దేవీ సంబంధమైన స్త్రోత్రాలతో, కథలతో దేవీ మహీమా విశేషాలతో కాలాన్ని దేవీ మయంగా భక్తి భావనతో దీక్షగా గడపాలి. కావ్యాలాప వినోదిని అయిన జగన్మాత సన్నిధిలో ఈ నవరాత్రులలో సౌందర్య లహరి, సప్తశతి, దేవీ బాగవతం మొదలైన దేవీ సంబంధమైన వాఙ్మయాన్ని పఠనం లేదా శ్రవణం చేయాలి. ఇలా తొమ్మిది రోజులూ పూజించి , పదవనాడు విజయ సూడకంగా విజయోత్సవం నిర్వహించాలి.
ఈ నవరాత్రులలో కుమారీ పూజ , సువాసినీ పూజ బ్రాహ్మణ పూజ జరపడం దేవికి ప్రీతి పాత్రమైన విషయాలు. కుమారీ పూజలో పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు వరుసగా రెండు సంవత్సరాల వయస్సు గల కన్య మొదలుకొని పది సంవత్సరాల కన్య వరకు ఆ యా దేవతా నామాలతో అర్చన చేసి సుగంధ ద్రవ్యాలు , మంగళ ద్రవ్యాలు సమర్పించాలి.
"ఉపవాసేన నక్తేన ఏకభుక్తేన వా పునః"
అనే శాస్త్ర సంప్రదాయాన్ని అనుసరించి , ఉపవాసంతో కాని , ఏక భుక్తంతో కాని , రాత్రి భోజనంతో గాని ఆహార నియమాన్ని విధించుకొని నవరాత్రి వ్రతం పాటించాలి.
🍀 పాడ్యమి నాడు రెండు సంవత్సరాల కన్య "కుమారిక !"
🍀 విదియనాడు మూడు సంవత్సరాల కన్య "త్రిమూర్తి ,"
🍀 తదియ నాడు నాలుగు సంవత్సరాల కన్య "కల్యాణి ,"
🍀 చవితినాడు ఐదు సంవత్సరాల కన్య "రోహిణి ,"
🍀 పంచమినాడు ఆఱు సంవత్సరాల కన్య"కాళిక ,"
🍀 షష్ఠినాడు ఏడు సంవత్సరాల కన్య "చండిక ,"
🍀 సప్తమినాడు ఎనిమిది సంవత్సరాల కన్య "శాంభవి ,"
🍀 అష్టమినాడు తొమ్మిది సంవత్సరాల కన్య "దుర్గ ,"
🍀 నవమినాడు పది సంవత్సరాల కన్య "సుభద్ర"
ఈ క్రమంలో ఆయా సంవత్సరాల వయః పరిమితి గల కన్యలను ఆరాధించడం వల్ల దారిద్ర్యనాశము , శత్రు వినాశము , దుఃఖ నివృత్తి , ఆయురారోగ్య బలాభివృద్ధి కలుగుతాయి.
నవరాత్రి పూజా విధానంలో సప్తమినాడు సరస్వతిని , అష్టమినాడు దుర్గను , నవమినాడు లక్ష్మిని పూజించాలి. ఈ ముగ్గురికీ మహాసరస్వతి , మహాకాళి , మహాలక్ష్మి అని పేర్లు . వీరే ముగ్గురమ్మలు.
నవరాత్రి పూజలలో ఎఱ్ఱని పుష్పాలు , ఎఱ్ఱని గంధం , ఎఱ్ఱని అక్షతలు ఎఱ్ఱని వస్త్రాలు దేవికి సమర్పించి , ఆమెను కుంకుంతో పూజించాలి. ఈ విధమైన పూజ ఆమెకు ప్రీతిపాత్రము.
"రక్త గంధా, రక్త వస్త్రా, రక్తమాల్యాసు లేపనా"
అని అమ్మవారిని వర్ణించడంలోని అంతర్యం ఇదే. ఆ తల్లి సర్వారుణ. ఆమెకు సమర్పించే పూజా ద్రవ్యాలన్నీ ఎఱ్ఱగా ఉండడమే. ఆమెకు అభీష్టమని ఇందలి అంతరార్థం. ఎఱ్ఱని రంగు అగ్నివర్ణం.
తామగ్ని వర్ణాం తపసా జ్వలన్తీం "
అని వేద వాఙ్మయం వర్ణించింది. పవిత్రతకు సంకేతం అగ్ని. ఆమె ఆ రంగులో ఉన్నది - అంటే - పవిత్రతయే దైవము. అని అర్థం. ఆ రంగులో ఉన్న పూజా ద్రవ్యాలతోనే ఆమెను అరాధించాలి. అంటే సాధకుడు పవిత్ర హృదయం కలవాడై ఉండాలి - అని అంతరార్థం.
వసంత నవరాత్రులలో , శరన్నవరాత్రులలో పరాశక్తిని అరాధించి అబీష్టసిద్ధిని పొందినవారు ఎందరో ఉన్నారు.
రామచంద్రమూర్తి సీతాన్వేషణ ప్రయత్నంలో ఉండగా ఋష్యమూక పర్వతంపై సుగ్రీవునితో స్నేహం కలిసిన తర్వాత దేవిని ఆరాధించి సత్ఫలితం పొందాడు. దుర్భరమైన దారిద్ర్యంతో బాధపడుతున్న ఒక వైశ్యుడు దారిద్ర్య నివారాణోపాయం చెప్పవలసిందిగా ఒక విప్రుని ప్రార్థించి , దేవీ నవరాత్రి పూజలను గురించి తెలుసుకొని , దేవిని ఆరాధించి , సకల సంపదలనూ పొంది, దారిద్ర్యం నుండి విముక్తుడయ్యాడు. అజ్ఞాతవాసం ఆరంభించబోతూ , పాండవులు విరాట నగరంలో ప్రవేశించే ముందు జగన్మాతను సేవించి నిర్విఘ్నంగా అజ్ఞాతవాసం నిర్వహించి కృతార్థులయ్యారు.
కనుక వసంత నవరాత్రులలో , శరన్నవరాత్రులలో మానవుడు ఆ పరాశక్తిని ఆరాధించి , ఐహిక , ఆముష్మిక సుఖ సంపదలను పొందవచ్చునని వ్యాసమహర్షి వివరించాడు.
🌹🌹🌹🌹🌹
చైత్ర శుద్ధ పాడ్యమి నుంచి...అంటే ‘ఉగాది’ నుంచి మనకు నూతన సంవత్సరం ప్రారంభమవుతుంది. అలాగే ఋతువులలో తొలి ఋతువైన వసంతఋతువు మొదలవుతుంది. ఈ వసంతఋతువుకు ఎంతో ప్రముఖ్యత ఉంది. శిశిరంలో .... ఆకులు రాల్చి సర్వస్వం కోల్పోయిన ప్రకృతికాంత... నవ పల్లవాలతో చిగిర్చి , పూల సోయగాలతో కనువిందులు చేస్తూ , సుగంథాల సేవలతో ప్రకృతి పురుషునకు మకరందాల విందులు అందించే.. ఈ వసంతఋతువు అంటే గుణరహితుడైన ఆ పరమాత్మనకు కూడా ఇష్టమే. అందుకే... ‘ఋతూనా కుసుమాతరః’ అని ‘గీత’లో చెప్పాడు పరమాత్ముడైన శ్రీకృష్ణుడు. అనంతమైన కాలంలో , కేవలం ఏడాదికో రెండు నెలలు ఆయుష్షు ఉండే ఈ వసంతఋతువుకు ఎందుకంత ప్రాధాన్యత ?
ఈ వసంత ఋతువులోనే దేవదేవుడైన శ్రీమహావిష్ణువు పరిపూర్ణ మానవునిగా అవనిపై అవతరించాడు. అదే శ్రీరామావతారం. అంతవరకూ రాక్షసుల యుద్ధాలతో విసిగి వేసారిన సర్వలోకాలు శ్రీరామ జననంతో మంచి రోజులు వచ్చాయని సంతోషించాయి. పుడుతునే సకల జీవకోటికీ ఆనందాన్ని కలిగించినవాడు శ్రీరాముడు. అందుకే.. సంవత్సరంలో తొలి పండుగ అయిన ఉగాది నుంచి శ్రీరామనవమి వరకూ ‘వసంత నవరాత్రులు" సంబరంగా జరుపుకోవడం ఆచారమైంది. అయితే... తొమ్మిది రాత్రులే ఎందుకు జరుపుకోవాలి ? పదిరాత్రులు జరుపుకోకూడదా ? ఏమిటీ లెక్క ? అనే సందేహం చాలామందికి కలుగుతుంది. ‘నవ’ అంటే ‘తొమ్మిది’ అని ‘కొత్త’ అని రెండు అర్థాలు ఉన్నాయి. ‘కొత్త’ అంటే... అంతవరకూ రాక్షస బాధలతో శోకమయంగా గడిపిన రాత్రులు పోయి ఆనందమయ నవరాత్రులు వచ్చాయి అని అర్థం. ఇక తొమ్మి రాత్రులు ఎందుకుచేయాలంటే....
💐 భగవంతుని ఆరాధనలో ‘భక్తి’ తొమ్మిది రకాలు 💐
శ్రవణం కీర్తనం విష్ణోః స్మరణం పాదసేవనం
అర్చనం వందనం దాస్యం సఖ్యమాత్మనివేదనం
శ్రవణం - కీర్తనం - స్మరణం - పాదసేవనం - అర్చనం - వందనం - దాస్యం - సఖ్యం - ఆత్మనివేదనం. ఇవి నవవిధ భక్తిమార్గాలు. భాగవతోత్తములుగా ప్రసిద్ధిగాంచిన ఎందరో భక్తులు ఈ నవవిధ భక్తి మార్గలలో ఏదో ఒక మార్గాన్ని ఎంచకుని పరమాత్మని సన్నిధి చేరుకున్నవారే.
నవరాత్రులు తొమ్మిది రోజులు ఒక్కొక్క రోజు , ఒక్కొక్క భక్తి మర్గాన్ని ఎంచుకుని , అలా తొమ్మిది రోజులు తొమ్మిది భక్తి మార్గాలతో భగవంతుని సేవించి తరించడానికే... ఈ నవరాత్రులను ఏర్పాటు చేసారు మన ఋషులు.
🌻 వసంత నవరాత్రి మహిమ 🌻
ద్వాఋతూ యమదంష్ట్రాఖ్యౌ నృణాం రోగకరావుభౌ|
శరద్వసంత నామానౌ తస్మాత్ దేవీం ప్రపూజయేత్||
సంవత్సర చక్రంలో వసంత శరదృతువులు రెండూ ప్రాణులకు రోగకారకమైనవి. కోరలతో భయంకరంగా ఉన్న తన నోరు తెరుచుకొని వికటాట్టాహాసం చేస్తూ , ప్రాణులను మృత్యుదేవత కబళించడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటుంది. అలా మృత్యుముఖంలో పడకుండా తప్పించుకోదలచిన వారు పరమేశ్వరిని సేవించి ఆమె అనుగ్రహాన్ని పొందాలి. అపమృత్యు వినాశినియై , సర్వాపద్లినివారిణియై విరాజిల్లే ఆ జగన్మాతను ప్రార్థించిన వారు ఆ యా ఋతువుల్లో రోగభాధలను , మృత్యుభయాన్ని జయించగలుగుతారని , ఇందుకై నవరాత్రులలో పరమేశ్వరిని పూజించాలని వ్యాసుడు జనమేజయునకు నవరాత్రి పూజా విధానాన్ని వివరించాడు."
సంవత్సరారంభంలో చైత్ర శుద్ధ పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు గల తొమ్మిది రోజులూ వసంత నవరాత్రాలు అని , అర్థ సంవత్సరం గడచిన తర్వాత శరదృతువు ఆరంభంలో ఆశ్వయుజు శుద్ధ పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు గల తొమ్మిది రోజులూ శరన్నవరాత్రులు అని వ్యవహరింప బడతాయి. వసంత నవరాత్రులలో శ్రీరామచంద్రుని మనం ఆరాధిస్తాం. రామచంద్రుడు పురుష రూపంలో ఉన్న లలిలతాదేవి అని సాధకుల విశ్వాసం. "శ్రీరామో లలితాంబికా" అని పురాణాలు వివరిస్తున్నాయి. నేటికీ ఉత్తర భారతదేశంలో రామలీలా మహోత్సవాలు అనే పేరుతో వసంత నవరాత్రులలో దేవీ పూజలు నిర్వహించే సంప్రదాయం ఆచరణలో ఉన్నది. శరన్నవరాత్రులలో దేవిని ఆరాధించడం అనూచారంగా వస్తున్న ఆచారం.
మానవునికి మళ్ళీ మళ్ళీ మాతృగర్భంలో నరకయాతనలు రాకుండా ఉండడానికి , తొమ్మిది నెలలు జీవుడు పడవలసిన బాధలు పునరావృతం కాకుండా ఉండడానికి , ప్రశాంత స్థితిని అనుభవించడానికి , నవరాత్రులలో ఆదిశక్తిని ఆరాధించాలని వ్యాసమహర్షి లోకానికి వెల్లడించాడు. నవరాత్ర పూజా విధానాన్ని సవివరంగా సాధకులకు అనుగ్రహించాడు. వ్యాస మహర్షి.
నవరాత్రులకు ముందు రోజే కుంకుమ , పూలు , పండ్లు , సుగంధ ద్రవ్యాలు సిద్ధం చేసుకొని , మరునాడు (పాడ్యమినాడు) ప్రభాత సమయంలోనే పరమేశ్వరిని ప్రార్థిస్తూ "సంకల్పం" చెప్పాలి తాను భక్తి శ్రద్ధలతో తొమ్మిది రోజులూ దేవిని పూజింపదలచినట్లు ఆమెకు విన్నవించు కోవడమే "సంకల్పం".
తొలినాడు ముందుగా గణపతి పూజ , తరువాత పుణ్యాబవాచనం , అనంతరం అష్టదిక్పాలక ఆవాహనం చేసి , పూజా వేదికను సిద్ధం చేసుకోవాలి. విఘ్ననివారణ కోసం గణపతి ప్రార్థించడం గణపతి పూజ. పూజ జరుగు చున్న ప్రదేశము , సమయము , పూజకు సిద్ధమైన భక్తుని మనస్సు , పూజను తిలకించడానికి వచ్చిన బంధుమిత్రులందరికి మనస్సు , పవిత్రంగా ఉండాలని భావించడమే పుణ్యాహవాచనం.
పూజా వేదికపై నలుదిక్కులా సూర్యుణ్ణి , గణపతిని , శివుణ్ణి , విష్ణువుని , నిలిపి , కేంద్రంలో పరాశక్తిని ప్రతిష్ఠించి ప్రశాంతమైన మనస్సుతో , నిర్మలమైన భావంతో పూజ సాగించాలి.
"భావేషు విద్యతే దేవో న పాషాణ న మృణ్మయే|
న ఫలం భావహీనానాం తస్మాత్ భావో హి కారణమ్"||
అని శాస్రం వివరిస్తోంది. శిలావిగ్రహాలలో , మట్టిబొమ్మలలో దేవుడున్నాడా ? అని అంటే అది 'భావనా' బలాన్ని బట్టి - అని శాస్త్రవేత్తలు అంటున్నారు. కనుక ఆ విగ్రహాలనో లేకమట్టిబొమ్మలనో ప్రతిమలుగా కాక , దివ్య శక్తికి ప్రతీకలుగా భావనం చేయడమే సాధనలో తొలిమెట్టు.
శ్రద్ధాళువులైన వారు నవరాత్రులలో యాథాశక్తిగా దేవీ మంత్రాన్ని జపించాలి. గౌరీ పంచాక్షరీ, బాలా షడక్షరీ, నవార్ణ చండికా, పంచదశీ, షోడశీ మంత్రాలు అన్నీ దేవికి సంబంధించినవే. గురుముఖతః ఉపదేశం పొంది, విధానం తెలుసుకొని, నియమనిష్ఠలతో మంత్రానుష్ఠానం సాగించాలి.
మంత్రము, యంత్రము, తంత్రము అనేవి మూడూ దేవీ పూజా విధానంలో ముఖ్యమైనవి. మంత్రానుష్ఠానం అయిన తరువాత పీఠపూజతో ప్రారంభించి షోడశోపచారాలతో దేవిని ఆరాధించి, సహస్రనామావళితో, అష్టోత్తర శతనామాలతో పూజించి, ధూప దీప నైవేద్యాలను, తాంబూల నీరాజనాలను సమర్పించి, యథాశక్తిగా గీత, వాద్య, నృత్య శేషాలతో అర్చించి ఛత్ర చామరాలతో దేవికి సపర్యలు చేయాలి.
ఈ తొమ్మిది రోజులూ దేవీ సంబంధమైన స్త్రోత్రాలతో, కథలతో దేవీ మహీమా విశేషాలతో కాలాన్ని దేవీ మయంగా భక్తి భావనతో దీక్షగా గడపాలి. కావ్యాలాప వినోదిని అయిన జగన్మాత సన్నిధిలో ఈ నవరాత్రులలో సౌందర్య లహరి, సప్తశతి, దేవీ బాగవతం మొదలైన దేవీ సంబంధమైన వాఙ్మయాన్ని పఠనం లేదా శ్రవణం చేయాలి. ఇలా తొమ్మిది రోజులూ పూజించి , పదవనాడు విజయ సూడకంగా విజయోత్సవం నిర్వహించాలి.
ఈ నవరాత్రులలో కుమారీ పూజ , సువాసినీ పూజ బ్రాహ్మణ పూజ జరపడం దేవికి ప్రీతి పాత్రమైన విషయాలు. కుమారీ పూజలో పాడ్యమి నుండి నవమి వరకు వరుసగా రెండు సంవత్సరాల వయస్సు గల కన్య మొదలుకొని పది సంవత్సరాల కన్య వరకు ఆ యా దేవతా నామాలతో అర్చన చేసి సుగంధ ద్రవ్యాలు , మంగళ ద్రవ్యాలు సమర్పించాలి.
"ఉపవాసేన నక్తేన ఏకభుక్తేన వా పునః"
అనే శాస్త్ర సంప్రదాయాన్ని అనుసరించి , ఉపవాసంతో కాని , ఏక భుక్తంతో కాని , రాత్రి భోజనంతో గాని ఆహార నియమాన్ని విధించుకొని నవరాత్రి వ్రతం పాటించాలి.
🍀 పాడ్యమి నాడు రెండు సంవత్సరాల కన్య "కుమారిక !"
🍀 విదియనాడు మూడు సంవత్సరాల కన్య "త్రిమూర్తి ,"
🍀 తదియ నాడు నాలుగు సంవత్సరాల కన్య "కల్యాణి ,"
🍀 చవితినాడు ఐదు సంవత్సరాల కన్య "రోహిణి ,"
🍀 పంచమినాడు ఆఱు సంవత్సరాల కన్య"కాళిక ,"
🍀 షష్ఠినాడు ఏడు సంవత్సరాల కన్య "చండిక ,"
🍀 సప్తమినాడు ఎనిమిది సంవత్సరాల కన్య "శాంభవి ,"
🍀 అష్టమినాడు తొమ్మిది సంవత్సరాల కన్య "దుర్గ ,"
🍀 నవమినాడు పది సంవత్సరాల కన్య "సుభద్ర"
ఈ క్రమంలో ఆయా సంవత్సరాల వయః పరిమితి గల కన్యలను ఆరాధించడం వల్ల దారిద్ర్యనాశము , శత్రు వినాశము , దుఃఖ నివృత్తి , ఆయురారోగ్య బలాభివృద్ధి కలుగుతాయి.
నవరాత్రి పూజా విధానంలో సప్తమినాడు సరస్వతిని , అష్టమినాడు దుర్గను , నవమినాడు లక్ష్మిని పూజించాలి. ఈ ముగ్గురికీ మహాసరస్వతి , మహాకాళి , మహాలక్ష్మి అని పేర్లు . వీరే ముగ్గురమ్మలు.
నవరాత్రి పూజలలో ఎఱ్ఱని పుష్పాలు , ఎఱ్ఱని గంధం , ఎఱ్ఱని అక్షతలు ఎఱ్ఱని వస్త్రాలు దేవికి సమర్పించి , ఆమెను కుంకుంతో పూజించాలి. ఈ విధమైన పూజ ఆమెకు ప్రీతిపాత్రము.
"రక్త గంధా, రక్త వస్త్రా, రక్తమాల్యాసు లేపనా"
అని అమ్మవారిని వర్ణించడంలోని అంతర్యం ఇదే. ఆ తల్లి సర్వారుణ. ఆమెకు సమర్పించే పూజా ద్రవ్యాలన్నీ ఎఱ్ఱగా ఉండడమే. ఆమెకు అభీష్టమని ఇందలి అంతరార్థం. ఎఱ్ఱని రంగు అగ్నివర్ణం.
తామగ్ని వర్ణాం తపసా జ్వలన్తీం "
అని వేద వాఙ్మయం వర్ణించింది. పవిత్రతకు సంకేతం అగ్ని. ఆమె ఆ రంగులో ఉన్నది - అంటే - పవిత్రతయే దైవము. అని అర్థం. ఆ రంగులో ఉన్న పూజా ద్రవ్యాలతోనే ఆమెను అరాధించాలి. అంటే సాధకుడు పవిత్ర హృదయం కలవాడై ఉండాలి - అని అంతరార్థం.
వసంత నవరాత్రులలో , శరన్నవరాత్రులలో పరాశక్తిని అరాధించి అబీష్టసిద్ధిని పొందినవారు ఎందరో ఉన్నారు.
రామచంద్రమూర్తి సీతాన్వేషణ ప్రయత్నంలో ఉండగా ఋష్యమూక పర్వతంపై సుగ్రీవునితో స్నేహం కలిసిన తర్వాత దేవిని ఆరాధించి సత్ఫలితం పొందాడు. దుర్భరమైన దారిద్ర్యంతో బాధపడుతున్న ఒక వైశ్యుడు దారిద్ర్య నివారాణోపాయం చెప్పవలసిందిగా ఒక విప్రుని ప్రార్థించి , దేవీ నవరాత్రి పూజలను గురించి తెలుసుకొని , దేవిని ఆరాధించి , సకల సంపదలనూ పొంది, దారిద్ర్యం నుండి విముక్తుడయ్యాడు. అజ్ఞాతవాసం ఆరంభించబోతూ , పాండవులు విరాట నగరంలో ప్రవేశించే ముందు జగన్మాతను సేవించి నిర్విఘ్నంగా అజ్ఞాతవాసం నిర్వహించి కృతార్థులయ్యారు.
కనుక వసంత నవరాత్రులలో , శరన్నవరాత్రులలో మానవుడు ఆ పరాశక్తిని ఆరాధించి , ఐహిక , ఆముష్మిక సుఖ సంపదలను పొందవచ్చునని వ్యాసమహర్షి వివరించాడు.
🌹🌹🌹🌹🌹
Subscribe to:
Posts (Atom)