శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 17 / Sri Gajanan Maharaj Life History - 17

🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 17 / Sri Gajanan Maharaj Life History - 17 🌹

✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ 

🌻. 4వ అధ్యాయము - 2 🌻
ఇక దీనివలన జానకిరాంకు ఏమయిందో వినండి: ఉగాది రోజున వేపచిగుళ్ళకు ఒక ప్రత్యేకత ఉన్నట్టు, అక్షయతిదియ రోజున చింతకాయ కూరకు కూడా ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. జానకిరాం ఆరోజున చాలామంది స్నేహితులకు మధ్యాహ్న భోజనానికి ఆహ్వానించాడు. 

ఆ భోజనంలో ముఖ్యవంటకం ఈ చింతకాయ కూర. ఈకూర వచ్చినవారికి వడ్డించినప్పుడు చూస్తే దానినిండా చిన్నపురుగులు ఉన్నట్టు కనిపించింది. దీనితో వచ్చినవారికి తలతిరిగినట్టు అయి, భోజనం చెయ్యకుండానే వచ్చిన అతిధులు వెళ్ళిపోయారు. 

దీనివల్ల ఈ కంసాలికి చాలానిరాశ కలిగి, తను నిప్పు శ్రీమహారాజుకు ఇవ్వక చేసినతప్పు వల్లనే ఇలా జరిగింది అని వెంటనే తట్టింది. వంటకాలన్నీ వృధాఅయ్యాయి. 

శ్రీగజానన్ స్వఛ్ఛమయిన నీటివంటివారు మరియు రాజాధిరాజు, అటువంటి వారినినేను ఒక ముష్టివానిగా చూసాను. భూత, భవిష్య వర్తమానాలు తెలిసిన ఆయనను నేను ఒక పిచ్చివానిగా భావించాను.

ఒక కల్పవృక్షాన్ని నేను ముళ్ళపొద అనుకున్నాను. అయన చింతామణి నేను అయనని ఒక దరిదృడు అనుకున్నాను. ఆయన దైవిక శక్తిని తెలుసుకోలేక పోయాను. నా దురదృష్టంవల్ల ఒక గొప్ప యోగి ఆశీర్వాదాలు పొందే అవకాశం పోగొట్టుకున్నాను. 

నేను ఈ భూమిమీద, అనవసరమయిన 2 కాళ్ళ జంతువుని, బరువుని మాత్రమే. ఇలా తనని తాను చాలా నిందించుకుంటాడు. శ్రీమహారాజు దగ్గరకి వెళ్ళ లొంగిపోవడానికి చివరకి నిశ్చయించు కుంటాడు. కొద్దిగా చింతకాయ కూర తనతో తీసుకొని, బనకటలాల్ ఇంటికి వెళ్ళి తన దురదృష్టాన్ని వర్నిస్తాడు. ఈ పురుగులతో నిండిఉన్న కూర చూడమని బనకటలాల్తో అంటాడు. 

అతిధులు అందరూ భోజనం చెయ్యకుండా వెళ్ళిపోవడంతో నేను పూర్తిగా అప్రతిష్ట పాలు అయ్యాను, ఇది అంతా నాస్వయంకృతంవల్లనే. ఈరోజు ఉదయం నేను శ్రీమహారాజుకు నిప్పు ఇవ్వడానికి నిరాకరించాను దానిఫలితం ఇది. మీరు వాడిన చింతకాయల లోనే పురుగులు ఉన్నాయేమో అని బనకటలాల్ అతనితో అన్నాడు. 

చింతకాయలు కొత్తవి, పురుగులు లేనివి అని జానకిరాం బదులు చెప్పాడు. నేను ఇప్పుడు కోరుకునేది ఏమంటే శ్రీగజానన్ కు సాష్టాంగపడి, నాతప్పు క్షమించమని వేడుకోవడం. శ్రీగజానన్ దగ్గరకు జానకిరాం వెళ్ళి, సాష్టాంగపడి, ఓ మహారాజ్ నాతప్పులకు నన్ను క్షమించమని వేడుకున్నాడు. 

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 17 🌹 
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj

🌻 Chapter 4 - part 2 🌻
Now listen to what happened to Jankiram by this incident. 

Neem leaves have a special significance on the New Year’s Day (Gudi Padwa), so does the tamarind curry on Akshaya Tritiya day. Shri Jankiram had invited many people for lunch on that day and the main dish was tamarind curry. 

When this curry was served to the people it was seen full of small dirty worms. It created nausea amongst the people gathered to eat and caused many people to leave the house without eating any food. 

The gold smith felt very sorry and it suddenly occurred to him that this happened because he had refused to provide fire for the pipe of Shri Gajanan Maharaj. He thought to himself, Shri Gajanan is the pure water of Janhavi, the king of Kings and I treated Him like a beggar. 

He is the knower of the past, the present and the future and I thought Him to be a mad person. A Kalpavriksha was thought by me to be a thorny bush. He is a Chintamani and I thought Him to be splint. 

I could not understand His divine power. By my ill luck I lost an opportunity of getting the Blessings from a great Saint. I am a mere burden to this earth, an animal of two legs.” Thinking so, he condemned himself again and again and at last he decided to go and surrender at the feet of Shri Gajanan Maharaj . 

He took some tamarind curry with him, went to Bankatlal's house and narrated his misfortune to Bankatlal. He said Bankatlalji look to this curry full of worms. I am completely disgraced as all the invitees for lunch had to go without food. It is all due to my own fault. 

This morning I had refused the fire for the pipe of Shri Gajanan Maharaj and this is the result. Bankatlal said that the tamarind used by him might have been infested by worms. Jankiram said, The tamarind was new and clear. 

Now all that I want is to prostrate before Shri Gajanan and beg His pardon for my blunder. Jankiram went and falling at the feet of Shri Gajanan said, O Maharaj I beg to be pardoned for all my mistakes. 

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹