✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 7 వ అధ్యాయము - జ్ఞానయోగం - 08 🌴
08. రసోహమప్సు కౌన్తేయ ప్రభాస్మి శశిసూర్యయో: |
ప్రణవ: సర్వవేదేషు శబ్ద: ఖే పౌరుషం నృషు ||
🌷. తాత్పర్యం :
ఓ కుంతీపుత్రా! నీటి యందు రుచిని, సూర్యచంద్రుల యందు కాంతిని, వేదమంత్రములందు ఓంకారమును, ఆకాశము నందు శబ్దమును, నరుని యందు సామర్థ్యమును నేనే అయి యున్నాను.
🌷. భాష్యము :
భౌతికము మరియు ఆధ్యాత్మికములనెడి తన వైవిధ్యశక్తులచే శ్రీకృష్ణభగవానుడు ఏ విధముగా సర్వవ్యాపియై యుండునో ఈ శ్లోకము వివరించుచున్నది. ఈ వివిధశక్తుల ద్వారానే భగవానుడు తొలుత దర్శింపబడి నిరాకారరూపముగా అనుభవమునకు వచ్చును. సూర్యమండలము నందుండెడి సాకారుడైన సూర్యదేవుడు తన సర్వవ్యాపకశక్తి (సూర్యకాంతి) ద్వారా దర్శనీయుడైనట్లు, శ్రీకృష్ణభగవానుడు తన దామమునందు నిలిచియున్నను సర్వత్రా వ్యాపించియుండెడి తన శక్తుల ద్వారా దర్శనీయుడగును. ఉదాహరణకు రుచి యనునది నీటి యందలి ప్రధాన విషయము. లవణపూర్ణమై యున్నందున సముద్రనీటిని త్రాగుటకు ఎవ్వరును ఇచ్చగింపరు. అనగా రుచిని బట్టియే నీటి యెడ ఎవ్వరైనను ఆకర్షణను కలిగియుందురు. అట్టి రుచి శ్రీకృష్ణభగవానుని శక్తులలో ఒకటియై యున్నది. నిరాకారవాదియైనవాడు నీటి రుచి ద్వారా దాని యందు భగవానుని ఉనికిని గాంచగా, మనుజుని దాహమును తీర్చుటకు కరుణతో రుచిగల నీటి నొసగుచున్న ఆ భగవానుని సాకారవాడి కీర్తించును. భగవానుని దర్శించుటకు ఇదియే మార్గము. వాస్తవమునకు సాకారవాదమునకు మరియు నిరాకారవాదమునకు ఎట్టి విరోధము లేదు. భగవతత్త్వము నెరిగినవాడు సాకారభావనము మరియు నిరాకారభావనము అనునవి ఏకకాలమున సమస్తమునందు నెలకొనియున్నవనియు మరియు ఆ తత్త్వములందు ఎట్టి వ్యతిరేకత లేదనియు తెలిసియుండును. కనుకనే శ్రీచైతన్యమాహాప్రభువు ఏకకాలమున ఏకత్వము మరియు భిన్నత్వము తెలిపెడి “అచింత్యభేదాభేదతత్త్వము” అనెడి తమ ఉదాత్తమగు సిద్ధాంతమును స్థాపించిరి.
సూర్యచంద్రుల కాంతి సైతము శ్రీకృష్ణభగవానుని నిరాకారతేజమైన బ్రహ్మజ్యోతి నుండియే వెలువడునటువంటిది. అలాగుననే సర్వవేదమంత్రముల ఆదిపదమైన ప్రణవాము లేదా ఓంకారము దేవదేవునే సంబోధించును. నిరాకారవాదులు శ్రీకృష్ణభగవానుని అతని అసంఖ్యాక నామముల ద్వారా సంబోధించుటకు వెరగు చెందియుండుటచే దివ్యమగు ఓంకారమును పలుకుట యందు మక్కువను చూపుదురు. కాని ఓంకారము శ్రీకృష్ణుని శబ్దప్రాతినిధ్యమై యని వారు ఎరుగజాలరు. వాస్తవమునకు కృష్ణభక్తిరసభావనపు పరిధి సర్వత్రా వ్యాపించియున్నది. దాని నెరిగినవాడు ధన్యుడు కాగలడు. అనగా కృష్ణుని గూర్చి తెలియనివారు మాయలో నున్నట్టివారే. కనుకనే కృష్ణపరజ్ఞానము ముక్తియై యుండగా, కృష్ణుని గూర్చి తెలియకుండుట బంధమై యున్నది.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Bhagavad-Gita as It is - 288 🌹
✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj
🌴 Chapter 7 - Jnana Yoga - 08 🌴
08. raso ’ham apsu kaunteya prabhāsmi śaśi-sūryayoḥ
praṇavaḥ sarva-vedeṣu śabdaḥ khe pauruṣaṁ nṛṣu
🌷 Translation :
O son of Kuntī, I am the taste of water, the light of the sun and the moon, the syllable oṁ in the Vedic mantras; I am the sound in ether and ability in man.
🌹 Purport :
This verse explains how the Lord is all-pervasive by His diverse material and spiritual energies. The Supreme Lord can be preliminarily perceived by His different energies, and in this way He is realized impersonally. As the demigod in the sun is a person and is perceived by his all-pervading energy, the sunshine, so the Lord, although in His eternal abode, is perceived by His all-pervading diffusive energies. The taste of water is the active principle of water. No one likes to drink sea water, because the pure taste of water is mixed with salt. Attraction for water depends on the purity of the taste, and this pure taste is one of the energies of the Lord. The impersonalist perceives the presence of the Lord in water by its taste, and the personalist also glorifies the Lord for His kindly supplying tasty water to quench man’s thirst.
That is the way of perceiving the Supreme. Practically speaking, there is no conflict between personalism and impersonalism. One who knows God knows that the impersonal conception and personal conception are simultaneously present in everything and that there is no contradiction. Therefore Lord Caitanya established His sublime doctrine: acintya bheda- and abheda-tattva – simultaneous oneness and difference.
🌷🌷🌷🌷🌷
No comments:
Post a Comment