✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 9వ అధ్యాయము - 1 🌻
శ్రీగణేశాయనమః ! ఓరుక్మిణివరా, చంద్రభాగనదీ తీరంవద్ద నివసించే ఓభగవంతుడా, మురళి చేతబట్టి, యోగులను దీవించేవాడా, పతితులను రక్షించి దీవంచే వాడవు నీవే. చిన్న వాళ్ళ అస్థిత్వం లేకపోతే గొప్పవాళ్ళ గొప్పతనం ఉండనే ఉండదు, మరియు పాపులు లేనిదే భగవంతునికి ప్రాధాన్యత దొరకదు. ఓభగవంతుడా మావంటి పాపుల కారణంగానే నీవు రక్షకుడవని పిలవబడుతున్నావని గుర్తుంచుకో.
స్పర్శవేదమణికి గొప్పతనం, ఇనుమును తాకగానే బంగారంగా మార్చడంవల్ల లభించింది. ప్రతిచిన్న సెలయేరునుండి నీటిని తనలోకి రానిస్తుంది కావున గోదావరి పవిత్రనది అని పిలవబడింది. ఓమాధవా ఈవిషయం మీద ఆలోచించి ఈదాసగణును మునిగిపోకుండా కాపాడడానికి చేయూతను ఇమ్ము .
గోవిందబువా తకిళికర్ అనే పేరుగల ఒక కీర్తనకారుడు ఒకసారి షేగాంలో కీర్తన చేసేందుకు వచ్చాడు. షేగాంలో శివభగవానుని పురాతన దేవాలయం ఒకటి ఉంది. దానిని మాటే అనే ధనవంతుడు పునరుద్ధరణ చేయించాడు. ఈకాలంలో ధనవంతులకు మందిరాలయందు ఆసక్తిలేదు. ద్విచక్ర వాహనాలు, మోటరుకారులు ఇష్టపడుతున్నారు.
మొటేషాహుకారు ఆవిధమయిన వ్యక్తికాదు. ధనవంతుడయినప్పటికీ, భగవంతుడంటే నమ్మకం కలవాడు. అందువల్ల ఆమందిరం మోటోగారి మందిరంగా పిలవబడింది. ఇక కధవినండి: గోవిందబువా తకిళికర్ పైన ఉదాహరించిన గుడిలో బసచేసి తన గుర్రాన్ని ముఖద్వారం ఎదురుగా కట్టాడు. దగ్గరకు ఎవరు వచ్చినా తన్నడం, కరవడం వంటి చెడు లక్షణాలు ఈగుర్రానికి ఉన్నాయి. ఇది తరచు తాళ్ళుతెంచుకుని, ఒకచోట స్థిరంగా ఉండక, ఒక్కొక్క సారి అయితే అడవులలోకి పారిపోయేది. రాత్రి పగలు తింటూ చాలా చెడ్డ అలవాట్లు నేర్చుకుంది.
గోవిందబువా దీనికోసం ప్రత్యేకంగా ఒక ఇనుప గొలుసు తయారు చేయించాడు కాని, దురదృష్టవశాత్తు ఈసారి షేగాం వచ్చినప్పుడు తేవడం మరచిపోయాడు. ఈగుర్రాన్ని ఏదో ఒక విధంగా తాడుతో కట్టి తను గుడిలో పడుకున్నాడు. అది అర్ధరాత్రి సమయం, ప్రతీది చిక్కటి అంధకారంలో మునిగి ఉన్నాయి. రాత్రి తిరిగే పక్షులు తమ ఆహారం కోసం వెతుకుతూ భయానక ధ్వనులు చేస్తున్నాయి. అన్నిఇళ్ళ తలుపులు మూసిఉండి, చుట్టుప్రక్కలంతా నిశ్శబ్దంగా ఉంది.
ఆ సమయంలో శ్రీగజానన్ ఆగుర్రం కట్టి ఉన్న స్థలానికి వచ్చారు. చెడ్డవారిని ఉద్ధరించడానికే, యోగులను జన్మించడం భగవంతుని ఉద్దేశ్యం. ఔషదం జబ్బును నయంచేసినట్టు, యోగులు బ్రష్టుల క్రూరత్వం తొలిగించేందుకు సహాయ పడతారు. కావున ఆరోజు రాత్రి, శ్రీగజానన్ మహారాజు ఆ గుర్రం దగ్గరకివచ్చి దాని నాలుగు కాళ్ళ మధ్యలో హాయిగా పడుకున్నారు. ఆయన తను సాధారణంగా వర్ణించే మంత్రం గణ గణ గణాత బోతె వర్ణించుకుంటున్నారు. దీని అర్ధం ఎవరికీ తెలియదు.
ఈ భజనకి నా అనువాదం ఏమంటే గణి అంటే లెక్క. ప్రతివారి ఆత్మ, గణ అంటే భక్తుడు, ఎవరూ బ్రహ్మనుండి వేరుకారు అని సూచించడానికి గణత్ అనే పదం వాడబడింది. బోతే అనేది బహుశ భేట్ కు బదులుగా యాశగా వాడబడింది. అర్ధం ఏమంటే ప్రతి ఆత్మ స్వయాన బ్రహ్మయే కాని దానినుండి వేరుకాదు అని. ఈ భజన గూర్చి రెండు విధాలయిన కధనాలు ఉన్నాయి, కాని మనకు వాటి గురించి చింతించనవసరం లేదు ఎందుకంటే మనకు కావలసింది ఆ కధ గురించే.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 42 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 9 - part 1 🌻
Shri Ganeshayanamah! O Rukmini's consort! O You, who lives on the bank of Chandrabhaga, adores flute and blesses saints! You are the saviour of the fallen and the giver of blessings.
Greatness of the great cannot exist without the presence of small ones, and God cannot get his importance without the existence of sinners. Oh God! Please remember that because of us, the sinners, you are called the savior.
A paras has importance because its touch turns iron into gold. Godavari is called a holy river because it accepts water from small brooks. Oh, Madhava think over this and give a helping hand to this Dasganu to save him from drowning.
One Kirtankar named Govindbua Taklikar once came to Shegaon to perform kirtan. There was an ancient temple of God Shiva at Shegaon and it was renovated by a rich man named Mote. Nowadays the rich are not very fond of spending money over buildings or renovating religious institutions like temples, instead they like investing their money on motors, cars and cycles.
Mote Saokar was not that kind of a person. Though rich, he was a believer in God, and that was why he got the temple renovated. So the temple was called Mote's temple. Now listen to the story. Govindbua Taklikar camped in the above mentioned Mote's temple and had tied his horse in front of the main door.
The horse had very bad habits like kicking anybody coming near it, and of biting. It frequently snapped the ropes holding it, never stayed steady and at times used to run away in the jungles. Day and night it used to neigh, creating a lot of noise. Govindbua had gotten an iron chain prepared for it, but had forgotten to bring the same with him during his trip to Shegaon.
The horse was some how tied with a rope while Govindbua slept in the temple monitoring the horse at all times. It was past midnight and everything, had drowned in pitch darkness. Night birds, creating fearful sounds, were searching for their feed. All the doors in the villages were closed and there was a fearful dead silence all around. Nobody was seen on the roads.
At that time Shri Gajanan came to the place where the horse was tied. Saints' birth on this earth is ordained by Gods to improve the bad people, and as medicine cures disease, the saints help remove the wickedness from the disillusioned people.
So Shri Gajanan Maharaj, on that particular night, came to the horse and happily slept under its four legs. He was reciting His usual Mantra, Gana Gan Ganat Bote, the meaning of which nobody knew.
My interpretation of this symbolic Bhajan is as follows - Gani means count, Individual soul, (Gana) means devotee, who is not different from Brahma and to suggest it the word Ganat is used.
Bote appears to be the corrupt form of Bate meaning individual soul in Brahma Himself and not anything different from it. There are two versions of this Bhajan, but we need not bother about it, as we are concerned about the story at this moment.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#ChaitanyaVijnanam #PrasadBhardwaj #చైతన్యవిజ్ఞానం #గజాననమహరాజ్ #GajananMaharaj
04.Sep.2020
No comments:
Post a Comment