✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 12వ అధ్యాయము - 3 🌻
శ్రీమహారాజు చుట్టూ ఉన్న ప్రజలవిషయం కూడా ఇలానేఉంది. శ్రీమహారాజు ఈవిధంగా పీతాంబరుకు దుప్పట్ట ఇవ్వడంచూసి, మిగిలిన శిష్యులు ఈర్ష్యతో పీతాంబరును ఎగతాళి చెయ్యడం మొదలుపెట్టారు, మరియు శ్రీమహారాజు కోసం నిర్దేశించబడ్డ దుప్పట్ట తను ధరించరాదని అంటారు. జవాబుగా శ్రీమహారాజే తనను ప్రత్యేకంగా దానిని కట్టుకోమన్నారు. ఆయన ఆజ్ఞను అమలు పరిచాను అని పీతాంబరు అన్నాడు.
ఇలా శ్రీమహారాజు శిష్యులమధ్య గొడవ ప్రారంభం అయింది. దీనినుండి బయట పడడానికి పీతాంబరుతో. పీతాంబరా తల్లి తన ఎదిగిన, తెలివయిన పిల్లవాడిని వేరేఉంచినట్టు నువ్వు ఇప్పుడు ఇక్కడనుండి దూరంగా వెళ్ళు. నా ఆశీర్వాదాలు నీతో ఎల్లప్పుడూ ఉంటాయి. వెళ్ళి దిగజారుతున్న వారిని రక్షించు అని శ్రీమహారాజు అన్నారు.
కళ్ళనీళ్ళతో పీతాంబరు శ్రీమహారాజుకు నమస్కరించి తరువాత మాటిమాటికీ వెనక్కి చూస్తూ, బరువైన కళ్ళతో మఠాన్ని వదిలి పెట్టాడు. అతను కొండలి చేరి, శ్రీమహారాజు యొక్క నామజపంచేస్తూ ఒక చెట్టుక్రింద ధ్యానంలో కూర్చున్నాడు. రాత్రి అంతా ఆవిధంగా చెట్టుక్రింద కూర్చున్నాడు, కానీ ఉదయం అయ్యేసరికి చీమలు శరీరంమీదకి ఎక్కడం మొదలు పెట్టడంవల్ల చెట్టుమీదకు ఎక్కి ఒకకొమ్మ మీద కూర్చున్నాడు.
అక్కడకూడా ఈ చీమల భాద అతను ఎదుర్కోవలసి వచ్చింది. అందువల్ల అతను సురక్షితంఅయిన స్థలంకోసం, చిన్నలేదా పెద్ద కొమ్మలమీదకు వెళతాడు, కానీ అతనికి అటువంటి స్థలం దొరకలేదు. అక్కడ దగ్గరలో కొంతమంది గొల్లపిల్లవాళ్ళు ఉన్నారు. పీతాంబరు ఈవిధంగా చెట్టుమీద కదలడంచూసి వాళ్ళు ఆశ్ఛర్యపోయారు. ఈవిధంగా అతను ఒకకొమ్మ మీదనుండి ఇంకొక కొమ్మమీదకు వెళ్ళడం చూసి వాళ్ళు ఆశ్చర్యపోయారు, మరియు అతను అతిచిన్న కొమ్మమీదకి వెళ్ళినా పడిపోక పోవడంతో వీళ్ళు మరింత ఆశ్చర్యపోయారు.
శ్రీగజానన్ మహారాజు శిష్యులు ఈవిధమయిన చమత్కారాలు చేస్తూఉంటారు, కావున ఇతనుకూడా శ్రీమహారాజు శిష్యుడయి ఉండాలి అని అందులో ఒకరు అన్నారు. తరువాత వాళ్ళు గ్రామంలోకి తిరిగి వెళ్ళి, ఆమామిడి చెట్టు దగ్గర వాళ్ళుచూసిన విషయంగూర్చి మిగిలినవాళ్ళకి చెపుతారు. ఆవిధంగా ఆగొల్లపిల్లల ద్వారా కధనంవిన్న కొండలి ప్రజలు, ఆమనిషి ఎవరో తెలుసు కుందుకు ఆమామిడి చెట్టుదగ్గరకు వచ్చారు.
పీతాంబరును వాళ్ళుచూసి, అతను ఒకకపటి అనీ, ఇటువంటి తమాషాలతో మనల్ని తను శ్రీమహారాజు శిష్యుడని అనుకునేలా చెయ్యడానికి చేస్తున్నాడని అనుకున్నారు. భాస్కరుపాటిల్ అనే ఒక నిజమయిన శ్రీమహారాజు శిష్యుడు ఉండేవాడు కానీ అతను ఈమధ్యకాలంలోనే చనిపోయాడు. శ్రీమహారాజు శిష్యులు షేగాంలో దొరికే మిఠాయిలు విడిచి పెట్టిరారని కొందరు అన్నారు. చివరికి వాళ్ళు ఒక అభిప్రాయం ఏర్పరుచుకునేముందు, పీతాంబరునే తను ఎవరయినదీ, ఎక్కడనుండి వచ్చినదీ మరియు తన గురువు ఎవరు అన్నదీ వాళ్ళలో ఒకరు అడుగుతారు.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 61 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 12 - part 3 🌻
There were many people claiming to be the disciples of Shri Gajanan Maharaj , but real devotees were very few who could be counted on finger tips. It was like a few sandalwood trees in the midst of scores of other trees in the forest.
Same was the case with people around Shri Gajanan Maharaj. Seeing that a Dupatta was given to Pitambar by Shri Gajanan Maharaj , the other disciples started teasing Pitambar out of jealousy; they said that he should not wear the Dupatta which in fact was meant for Shri Gajanan Maharaj .
In reply Pitambar said that he only obeyed the orders of Shri Gajanan Maharaj who had specifically told him to wear it. Thus, the incident created rift among the disciples of Shri Gajanan Maharaj , who to overcome it, said to Pitambar, “Pitambar, now you go away from here, as a grown up and wise child is kept aloof by his mother. My blessings are with you. Go and save the fallen ones.
With tears in his eyes, Pitambar prostrated before Shri Gajanan Maharaj and with lingering eyes, looking back again and again, left the Matth. He reached Kondholi and sat under a tree meditating with the name of Shri Gajanan Maharaj on his lips. He was sitting there for the whole night; as ants started climbing his body in the morning, he went up the tree and sat on a branch.
There too he had to face the menace of ants, and so went from branch to branch, small or big, to find out a safer place to sit, but could not get any. There were some cowheards nearby who were surprised to see Pitambar moving like that on the tree.
They could not understand the reasons for his such going from branch to branch like a monkey, and were more surprised to see that he did not fall down even by going on smallest of the branches.
One of them said that disciples of Shri Gajanan Maharaj do perform miracles like this, and so he thought that this man must be a disciple of Shri Gajanan Maharaj . Then they went back to the village and told other people about what they had seen near that mango tree.
Hearing the story from the cowherds, the people of Kondholi came to the mango tree to find out who this person was. Seeing Pitambar, they thought that he must be hypocrite doing all these tricks to make them believe that he was a disciple of Shri Gajanan Maharaj.
There was one Bhaskar Patil, a real disciple of Shri Gajanan Maharaj, but recently he had passed away. Some said, disciples of Shri Gajanan Maharaj are not likely to come here, leaving the sweets they get at Shegaon.
Ultimately they thought it better to ask Pitambar himself about him before forming any opinion. So one of them asked Pitambar as to who he was, why he had come there and who his Guru was.
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
WhatsApp, Telegram, Facebook groups:
https://incarnation14.wordpress.com/2020/09/23/social-media-groups-channels-telegram-facebook-whatsapp-etc/
#ChaitanyaVijnanam #PrasadBhardwaj #చైతన్యవిజ్ఞానం #గజాననమహరాజ్ #GajananMaharaj
24 Sep 2020
No comments:
Post a Comment