🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 36 / Sri Gajanan Maharaj Life History - 36 🌹
✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 8వ అధ్యాయము - 1 🌻
శ్రీగణేశాయనమః ! ఓ దేవకీ వసుదేవుల కుమారుడా, ఓగోపికలకు, గోపాలులకు ప్రియమైనవాడా, ఓ రాక్షసులను సంహరించినవాడా, శ్రీహరీ నన్ను ఆశీర్వదించు. మీ ఆదరణ పొందడానికి భక్తి, తపస్య అవసరం. కానీ ఇందులో దేనినీ నేను పొందలేక పోతున్నాను.
మీ గాధలన్నీ నాకుతెలియని పురాతన భాషలో ఉన్నాయి. నేను మందబుద్ధి వాడిని అవటంచేత ఆభాష చదవడం నేర్చుకోలేను. కప్పకు తామరపువ్వు లోని తేనె ఎలా దొరుకు తుంది ? ప్రజలకు అన్నదానం చేసి మీ ఆదరణ పొందుదామంటే, నాకు మీరొసంగిన ఈ బీదరికం వల్ల అదికూడా నాకు కుదరదు.
క్షీణంచిన శరీరావస్త మరియు దృష్టి వల్ల మీపుణ్యక్షేత్రాలు దర్శించి మీఆశీర్వాదం పొందడంకూడా కుదరదు. ఈవిధంగా అన్ని విధాలా నేను నిస్సహాయుడను. బీదవాళ్ళ ఆశలు ఎప్పటికి పూర్తికావు అనిపిస్తోంది. చూడ్డానికి ఇదినిజమే కాని మీరు కోరుకుంటే మీఆశీశ్శులు నాకు మోక్షంపొందేలా చేస్తాయి.
మీ ఆశీర్వాదాలు పొందడానికి ధనం అవసరంలేదు. మేఘం వర్షించినప్పుడు నదులు, సరస్సులు నీళ్ళతో నిండుతాయి, అటువంటి మీఆశీర్వాదంకోసం నేను ఆకలిగా ఉన్నాను. దయచేసి నాకు కించింతయినా ఇచ్చి నన్ను సంతోష పెట్టండి. ఒక్కచుక్క అమృతం పూర్తి జబ్బును మాయం చేస్తుంది. ఇదంతా ఇలా ఉండనివ్వండి.
క్రిందటి అధ్యాయంలో పాటిల్, దేష్ ముఖ్లు విడిపోయి ఉండడం చూసాం. ఎప్పుడు అటువంటి విభజన ఉన్నా, పూర్తి సంతోషాన్నిఅది నాశనం చేస్తుంది. శరీరానికి క్షయరోగం, సమాజానికి ఈవిభజన మృత్యువుకు దారితీస్తాయి. అన్ని ప్రయత్నాలు వ్యర్ధం అవుతాయి. గ్రామానికి ముఖ్యఅధికారి అయిన ఖాండుపాటిల్ తో ఒక మహార్, తనకు, పాటిల్ ఇచ్చిన పనిగూర్చి, సరస్సు ఒడ్డున వాదంచేసాడు.
ఈ మార్యామహర్కు, దేష్ ముఖ్ల అండఉంది. పాటిల్ అతనికి ఒక పనిచెప్పాడు, దానికి అతను, ఆపని చెయ్యనని చాలాదురుసు భాషలో నిరాకరిస్తాడు. గ్రామ పెద్దతో సరిగా ప్రవర్తించమని పాటిల్ అతనిని హెచ్చరిస్తాడు. మార్యా దానిని ఆదరించకుండా పాటిల్ ను అనాదరణ చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు.
ఈ వాగ్వివాదానికి కారణం అతి సామాన్యమయినది. పాటిల్ అకోలా పోలీసు స్టేషనుకు ఒక ప్రాధాన్యతగల తంతి పంపవలసి, మార్యాను తీసుకు వెళ్ళమంటాడు. మర్యాదానికి గట్టిగా నిరాకరిస్తూ, తను దేష్ ముఖీకు మాత్రమే జవాబుదారుడనని అంటాడు.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 36 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 8 - part 1 🌻
Shri Ganeshayanamah! O Son of Vasudeo and Devaki! O Beloved one of Gopa and Gopis! O Killer of demons! Bless me Shri Hari. Devotion and penance is required to get your favor, but I am not suitable to attain any of these.
I do not know all your gospels as they written in an ancient language, not known to me; I am also dull and so cannot study that language. Tell me how can a frog get honey from a lotus? If I try to get your favor by feeding people, that too is not possible due to the poverty bestowed upon me by you.
Getting your blessings by visiting holy shrines and places is also not possible due to my poor health and fading eyesight. Thus I am helpless all around. It is seen that the hopes of the poor are never fulfilled.
Apparently it is true, but if You wish, Your blessings can enable me to attain all the bliss. The speciality of Your blessings is that they do not require money to obtain them. When clouds pour water, all the rivers and lakes get filled with it. I am hungry for such blessings from You.
Please give me atleast a morsel of it and make me happy. A drop of nectar can remove all the diseases. Let it be as it is. In the previous chapter we have seen that the Patil and the Deshmukh were divided.
Whenever there is such division in society, it destroys all happiness. Tuberculosis to the body and divisions in the society entail death and all attempts prove futile. On the bank of a lake, one Mahar was arguing with Khandu Patil regarding some work given to him by Patil, who was the highest authority in the village.
That Marya Mahar had the support of the Deshmukhs. Patil told him to do some work, but he refused to do it in very rough language. Patil asked him to behave himself reminding him that he was addressing the head of the village and admonished Marya thereby.
Marya did not obey Patil and instead started to ridicule him. The cause of the argument was very simple; Patil wanted to send some important dak to the Police Station in Akola and had asked Marya to carry it for him.
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
No comments:
Post a Comment