శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 22 / 𝓢𝓻𝓲 𝓖𝓪𝓳𝓪𝓷𝓪𝓷 𝓜𝓪𝓱𝓪𝓻𝓪𝓳 𝓛𝓲𝓯𝓮 𝓗𝓲𝓼𝓽𝓸𝓻𝔂 - 22

 

🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 22 / 𝓢𝓻𝓲 𝓖𝓪𝓳𝓪𝓷𝓪𝓷 𝓜𝓪𝓱𝓪𝓻𝓪𝓳 𝓛𝓲𝓯𝓮 𝓗𝓲𝓼𝓽𝓸𝓻𝔂 - 22 🌹
✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌻. 5వ అధ్యాయము - 3 🌻

శ్రీమహావిష్ణువు సతీమణి, ప్రజలకు తల్లి, అత్యంత శక్తిగల దేవత అయిన లక్ష్మి నీచేత బంధించబడి ఉంది. ఆజగదంబ కరుణావస్థ చూసి నేను భయపడి పారిపోయాను, అని దారిలో శ్రీమహారాజు హాస్యంగా బనకటలాల్ తో అన్నారు. ఇదివిని, గురునాధ్ ఆతల్లి నాతాళం వల్ల భయపడలేదు, కానీ మీరు ఉండడం వల్ల ఉంది. తల్లి పిల్ల కలిసేఉండాలి. 

మీపాదాలే నాకు అసలయిన ఐశ్వర్యం. మరి ఏఐశ్వర్యాన్నీనేను లక్ష్య పెట్టను. అందువల్లనే దానిని వెతుకుతూ నేను పింపళగాంవచ్చాను. నాఇల్లు ఇప్పుడు నాది కాదు. అది మీపరం అయింది. ఇల్లు కాపలాకాసేవాడు ఇంటి యజమానిని ఎలా ఆపగలడు ? మీరు ఏదికావాలంటే అది చెయ్యండి, ఎక్కడికి వెళ్ళాలంటే అక్కడికి వెళ్ళండి, ప్రపంచం అంతటినీ దీవించండి కానీ ఈషేగాం వాసులను మరువకండి. 

ఆవులు ఉదయం వెళ్ళి సాయంత్రం తిరిగి వచ్చినట్టుగా మీరు మాకొరకు చెయ్యాలి అని బనకటలాల్ నవ్వి అంటాడు. ఆవిధంగా శ్రీమహారాజును బనకటలాల్ షేగాం తీసుకు వస్తాడు. కొన్నిరోజుల తరువాత మరల శ్రీమహారాజు వెళ్ళిపోయారు. 

శ్రీగజానన్ ఎవరికి తెలియకుండా ఒకరోజు ఉదయాన్నే అడగాలకు వెళ్ళడం తటస్థ పడుతుంది.

ఈయన వేగంకూడా, శ్రీహనుమంతునిలా గాలి వేగం. అది వైశాఖమాసం, తీవ్రమయిన వేసవి, ప్రతిచోటా నీరు ఎండిపోయింది. అటువంటి మధ్యాహ్నం ఎండలో శ్రీమహారాజు అకోలి చేరారు. చాలా చెమటలతో, ఎండిపోయిన పెదవులతో నీళ్ళకోసం చుట్టూచూసారు. 

ఆ సమయంలో భాస్కరు అనే పేరుగల ఒకరైతు తనపొలంలో పని చేసుకుంటున్నాడు. వేడిమి, చలి వల్లవచ్చే అన్ని బాధలు భరిస్తూ అందరికి ఆహారం ఇచ్చేరైతు సమాజానికి ముఖ్యమయిన వ్యక్తి. అకోలి చుట్టుప్రక్కల నెయ్యి ఎవరికి అయినా దొరకవచ్చు కానీ నీళ్ళు మాత్రం దొరకవు అన్నంత తీవ్రమయిన నీటికొరత ఉంది.

తనకోసం అని ఒక మట్టికుండలో నీళ్ళు తెచ్చుకుని, భాస్కరు ఒక పొద క్రింద పెట్టి ఉంచాడు. శ్రీమహారాజు అతని దగ్గరకు వచ్చి నాకు దాహంగా ఉంది, కాదనకుండా నాకు కొంచం నీళ్ళుఇయ్యి, నీళ్ళులేకుండా ఎవరు బ్రతకలేరు కావున దాహంగా ఉన్నవాళ్ళకి నీళ్ళుఇవ్వడం మహాపుణ్యం. 

అందుకే ధనవంతులు రహదారులపైన దాహంవేసినవారికి దాహంతీర్చడానికి చలివేంద్రాలు ప్రారంభిస్తారు అని శ్రీమహారాజు అంటారు. నీవంటి పనికిరాని, వివస్త్ర అయిన వ్యక్తికి నీళ్ళు ఇవ్వడం వలన ఎవరికయినా పుణ్యం ఎలాదొరుకుతుంది ? 

ఈ పుణ్యం అనేది ఎవరయినా అనాధలకుకానీ, అపంగులకుకానీ, సమాజసేవ చేసేవారికికానీ అయితే బాగుంటుంది. పురాణాలు కూడా ఇలానే చెపుతున్నాయి. నీలాంటి మురికి వాళ్ళకి ఇవ్వడం పాపం. మానవత్వంపేరు మీద ఎవరయినా పామును పోషించడంకాని, దొంగకు ఆశ్రయం ఇవ్వడంకాని చేస్తారా ? 

ఇలా ప్రతిఇంటా అడిగితిని బాగా లావు అయి, సమాజానికి బరువు అయ్యావు. కుండతోనీళ్ళు నేను నాకోసం తెచ్చుకున్నాను నీకోసం కాదు. నేను నీకు నీళ్ళు ఇవ్వను. ఓ పోరంబోకు వాడా వెంటనే ఇక్కడనుండి వెళ్ళిపో. నీలాంటి పనిదొంగల వలనే మనం ప్రపంచంలో పనికి రాకుండా పోయాం అని భాస్కరు అన్నాడు.

సశేషం... 
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

🌹 𝓢𝓻𝓲 𝓖𝓪𝓳𝓪𝓷𝓪𝓷 𝓜𝓪𝓱𝓪𝓻𝓪𝓳 𝓛𝓲𝓯𝓮 𝓗𝓲𝓼𝓽𝓸𝓻𝔂 - 22 🌹 
✍️. 𝓢𝔀𝓪𝓶𝔂 𝓓𝓪𝓼𝓪𝓰𝓪𝓷𝓾 
📚. 𝓟𝓻𝓪𝓼𝓪𝓭 𝓑𝓱𝓪𝓻𝓪𝓭𝔀𝓪𝓳

🌻 Chapter 5 - part 3 🌻

On the way Maharaj jokingly said to Bankatlal, It is not proper for a Savkar to forcibly take away others property. 

Looking to the affairs at your house, I am afraid to come with you. You have locked Lakshmi, the mother of the people, the wife of Lord Shri Mahavishnu, and the most powerful deity Herself, in your house. 

Looking to the plight of the Jagadamba, I got frightened and so ran away. Hearing that, Bankatlal laughed and said, Gurunath, the mother was not scared by my locks, but stayed in my house because of your presence there. Mother and child have to stay together. Your feet are the real wealth for me. I do not care for any other wealth. That is why I had to come to Pimpalgaon in its search.

My house is not mine any more. It now belongs to you. How can a watchman obstruct the owner of the house? You may do anything you like, go anywhere you want to go, and Bless the whole world, but do not forget us, the people of Shegaon. 

Cows go out in the morning to feed themselves in the woods, but return home in the evening. That is what You too should do with us. Thus Bankatlal brought Shri Gajanan Maharaj to Shegaon. However, after some days, Shri Gajanan Maharaj again went away. 

It so happened that one fine morning, Shri Gajanan left for Adgaon without anybody's knowledge. Like Lord Hanuman, His speed was that of the wind. It was the month of Vaishakh and the severe summer had dried up water everywhere. 

At such a hot noon, Shri Gajanan Maharaj reached Akola. Perspiring profusely with lips gone dry due to the thirst, He looked around for water. At that time a farmer, named Bhasker, was working in his field. 

A farmer is an important person in the society who provides food to all, bearing all the agonies of heat and cold. There was an acute shortage of water around Akola, so much so that one might get ghee under normal circumstances, but not water in that area. 

Bhaskar had brought water for himself in an earthen pitcher and had kept it under a bush. Shri Gajanan Maharaj came to him and said, I am thirsty. Give me water and do not say ‘No’. As one cannot live without water, it is a great ‘Punya’ to give water to the thirsty. 

That is why rich people during the summer open water booths on highways to quench the thirst of thirsty people. Bhaskar replied that, How can one get ‘Punya’ by giving water to the useless naked man like you? 

This talk of Punya is good only in context with orphans, disabled or social work; religious books too say the same thing. It is sin to give water to sluggish people like you. Will anybody nourish a snake on humanitarian grounds or give shelter to a thief in his house? You have become fat by begging from door to door and are a dead weight to the society by your actions. 

Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

No comments:

Post a Comment