🌹. శ్రీ గజానన్ మహరాజ్ జీవిత చరిత్ర - 2̼9̼ / S̼r̼i̼ G̼a̼j̼a̼n̼a̼n̼ M̼a̼h̼a̼r̼a̼j̼ L̼i̼f̼e̼ H̼i̼s̼t̼o̼r̼y̼ - 2̼9̼ 🌹
✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 6వ అధ్యాయము - 5 🌻
శ్రీగజానన్ అటువంటి అహ్లాదకరమయిన ఉదయాన్న పూర్తి బ్రహ్మానందంలో కూర్చుని ఉన్నారు. ఆయన చుట్టూ ఆయన శిష్యులు సూర్యకిరణాల వలె ఉన్నారు. సూర్యునికి పూజలు అర్పిస్తూ, తేజోవంతమయిన శరీరం, ఆజానుబాహువు, నాశికాగ్రంపై కేంద్రీకరించిన కండ్లు కల శ్రీగజానన్ మహారాజును వ్రజభూషన్ చూసాడు.
అత్యంత ఆనందంతో అతను శ్రీగజానన్ మహారాజు దగ్గరకు పరుగున వెళ్ళి, నీళ్ళు ఆయన పాదాలకు పోసి, పూజలు అర్పించి, ఆయనకు ప్రదక్షిణచేసి, పవిత్రమయిన సూర్యనామాలు ఉఛ్ఛరిస్తూ 12 సార్లు ఆయన ముందు వంగి నమస్కరిస్తాడు. తరువాత వినయంతో హారతి ఇచ్చి, శ్రీగజానన్ పొగుడుతూ శ్లోకాలు పాడాడు.
మీయొక్క ఈ పవిత్ర మయిన పాదాల దర్శనంతో నాకు ఈరోజు నాతపశ్యా ఫలం దొరికింది. ఇంతవరకూ నేను ఆకాశంలో ఉన్న సూర్యునకు పూజలు చేస్తూవచ్చాను, ఈరోజు ఆయనను శ్రీగజానన్ మహారాజు రూపంలో చుసాను.
ఓగజాననా పరిపూర్న మయిన జ్ఞానంగల బ్రహ్మవు మరియు ఈబ్రహ్మాండానికి ఆధారం నీవే. యుగ యుగాలలో మీరు అనేక జన్మలు ఎత్తారు. మీయొక్క దర్శనంతో పాపాలన్నీ పరిహరించ బడతాయి. దయతో నన్ను ఆశీర్వదించండి అని వ్రజభూషన్ అన్నాడు.
ఇలా అంటూ ప్రజభూషన్ తన పూజలు పూర్తి చేసాడు. తల్లి తన పిల్లల్ని ఆలింగన చేసినట్టు, శ్రీగజానన్ అతనిని ఆలింగనచేసి, ఆతరువాత తన చేతులు వ్రజభూషన్ తలపై ఉంచి నువ్వు ప్రజలచేత పూజించబడతావు, ప్రేమించబడతావు.
నీయొక్క కర్మ మార్గం వదలకు. ఈ దినచర్య అర్ధరహితం అనుకోవద్దు కానీ దానిలో నిమగ్నం కూడాకావద్దు. దీనివలన నీవు కృష్ణ భగవానున్ని దర్శిస్తావు మరియు నిన్ను నీ కర్మ ఫలంనుండి దూరంగా ఉంచుతారు. నామాటలు గుర్తు ఉంచుకుని ఇంటికి వెళ్ళు. నీ ధ్యానంలో, నేను ఎప్పుడూ నిన్ను కలుస్తూ ఉంటాను అని శ్రీమహారాజు అంటూ ప్రజభూషన్ కు కొబ్బరి కాయ ప్రసాదంగా ఇచ్చి, షేగాం తిరిగి వెళ్ళారు.
ఈ షేగాం మొదటిలో షివార్గాం అనబడి చివరికి షేగాం అయింది. ఈ గ్రామంలో 17 మంది పాటిల్ కుటుంబాలు ఉండేవి. శ్రీమహారాజు షేగాం తిరిగి వచ్చారు కానీ ఎక్కువ రోజులు అక్కడ ఉండలేదు. ఒకచోటు తరువాత ఒకచోటుకు అలా తిరుగుతూ ఉన్నారు.
అకోట్, అకోలా, మల్కాపూర్ ఇంకా అనేక ప్రదేశాలు ఆయన దర్శించారు. జ్యేష్ఠ, ఆషాఢ మాసాలు పూర్తి అయి శ్రావణం వచ్చింది. హనుమద్భగవానుని వార్షిక ఉత్సవాలు గుడిలో ప్రారంభం అయ్యాయి.
షేగాంలో ఇది ఒక పెద్ద గుడి, మరియు పాటిల్ కుటుంబీకులు హనుమంతుని భక్తులు. పాటిల్ శక్తివంతమయిన అధికారి కావడంతో సాధారణంగా ప్రజలంతా వారు ఏపని చేసినా సహకరించేవారు. అభిషేకాలు, పవిత్ర గ్రంధ పఠనం, కీర్తనలు, భోజనసమారంభాలు లాంటి కార్యక్రమాలతో ఈ ఉత్సవాలు ఒక నెలరోజులు జరిగేవి.
సహృదయుడయిన ఖాండుపాటిల్ ఈ ఉత్సవాలకు ప్రతినిధి. అధికారం అనేది పులిచర్మం లాంటిది. అది ఎవరు ధరించినా ప్రజలు దానికి భయపడతారు. రాజు ఒంటరిగా చెయ్యలేని పని, ప్రజలంతా కలసి చెయ్యగలరు అని మరాఠిలో ఒక సామెత ఉంది. ఇది సరిగ్గా ఇక్కడ వర్తిస్తుంది.
శ్రీగజానన్ మహారాజు శ్రావణ మాసంలో ఈ ఉత్సవాలకు హాజరు అయ్యేందుకు ఆ గుడికి వచ్చి..............ఇకనుండి నేను ఈ గుడిలోనే బసచేస్తాను, నీవు అన్యదా భావించకు. సంసారిక జీవనం గడిపేవారితో మునులు, యోగులు శాశ్వతంగా నివాసం చెయ్యకూడదు.
నేనొక యోగిని కావున మందిరంలోనే ఉండాలి, కానీ ఎప్పుడు నువ్వు నన్ను కావాలనుకుంటే అప్పుడు నేను నీఇంటికి వస్తాను. ఒక గుప్తమయిన విషయం చెపుతున్నాను, శ్రీశంకారాచార్యుడు ఒకచోటునుండి ఒకచోటుకి తిరుగుతూ ఉండేవారు, మచ్చీంద్రుడు, జలంధరుడు అనే మునీశ్వరులు సంసారిక జీవనం గడిపే వాళ్ళ ఇళ్ళలో ఉండడం మాని అడవులలో, చెట్లక్రింద ఉండేవారు.
హిందువులను రక్షించి ముస్లింలను శిక్షించిన శివాజీ రామదాసుస్వామిని అభిమానించే వాడు కానీ స్వామీజీ సజ్జన్ఘడ లో ఉండేందుకు ఇష్టపడ్డారు. దీని గురించి చింతించకు. ఇది నీమంచి కొరకే అని బనకటలాల్ తో శ్రీగజానన్ అన్నారు. బనకటలాల్ నిశ్శహాయంగా శ్రీమహారాజు మాటకు అంగీకరించాడు.
శ్రీమహారాజు గుడికి వచ్చారు. అందరూ చాలా సంతోషోంచారు. భాస్కరు పాటిల్ ఈయన అవసరాల కోసం అక్కడ ఉండేవాడు. దాసగణు వ్రాసిన ఈ గజానన్ విజయ యోగుల పాదాలను చేరకోరేవారికి మార్గదర్శి అగుగాక.
శుభం భవతు
6. అధ్యాయము సంపూర్ణము.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 S̼r̼i̼ G̼a̼j̼a̼n̼a̼n̼ M̼a̼h̼a̼r̼a̼j̼ L̼i̼f̼e̼ H̼i̼s̼t̼o̼r̼y̼ - 2̼9̼ 🌹
✍️. S̼w̼a̼m̼y̼ D̼a̼s̼a̼g̼a̼n̼u̼
📚. P̼r̼a̼s̼a̼d̼ B̼h̼a̼r̼a̼d̼w̼a̼j̼
🌻 Chapter 6 - part 5 🌻
At such a pleasant morning, Shri Gajanan was sitting there in full bliss of Brahminand with his disciples around him like the rays of the sun. While offering his usual prayers to the sun, Vrajabhushan saw Shri Gajanan Maharaj with his lustrous body, long arms and the eyes concentrated at the tip of his nose.
With great joy he went running to Shri Gajanan Maharaj, poured water on his feet, offered puja, went round him, and prostrated before him twelve times reciting the holy names of the sun. Then respectfully performed Arati and prostrated before him singing hymns in the praise of Shri Gajanan.
Vrajabhushan said, By the Darshan of these divine feet, I got today the fruits of my penance. So far I was offering prayers to the sun in the sky, but today I see him in the form of Shri Gajanan Maharaj.
O Gajanan, you are the real Brahma full of knowledge and the supporter of this universe. You take many births, ages after ages, and by your Darshan all the woes vanish. Kindly bless me.” Saying so, Vrajabhushan finished his prayers and Shri Gajanan affectionately embraced him like a mother does to her child.
Then placing his hand on the head of Vrajabhushan, Shri Gajanan Maharaj said, You will be respected and loved by the people. Don't leave the path of Karma (duty) nor think the rituals to be meaningless, but at the same time don't get too involved in them.
Do your duty and renounce the fruit. This will enable you to meet Shri Krishna and keep you clean of the effects of your actions. Remember my words and go home. I will always meet you in meditations.”
Saying so, Shri Gajanan Maharaj gave Vrajabhushan the prasad of a coconut and went back to Shegaon. This Shegaon was formerly known as Shivargaon and later on became Shegaon. There were seventeen Patils in this village.
Shri Gajanan Maharaj returned to Shegaon but did not stay there for long. He kept on moving from place to place. He visited Akot, Akola, Malkapur and many other places. Months of Jeshta and Ashadha passed, Shravana came and the annual functions of Lord Hanuman started in the temple.
This is a big temple at Shegaon and all the Patil families were devotees of Hanuman. Patil being a powerful authority in the village, all the people normally co-operated with everything that he did. The function lasts for a month with Abhishek, reading of holy books, Kirtan and feeding the people to their hearts content.
Khandu Patil, noble hearted, was the leader of the function. The authority of the Patil is like a tiger's skin, and whoso-ever puts it on, becomes a terror to the people. There is a proverb in Marathi meaning that whatever a king cannot do, can be done by the united people.
The proverb aptly applies here. So Shri Gajanan Maharaj came to this temple in the month of Shravana to attend the functions, and told Bankatlal,Henceforth I will stay in this temple and you should not mind it. Saints and sages are not supposed to stay permanently with men leading family life.
I am a Sanyasi and so shall stay in this temple only, but whenever you want me I will visit your house. I am giving you this secret knowledge. Shri Shankaracharya had to move from place to place.
Sages Macchindra and Jalander avoided the houses of people leading family life and stayed in forests under trees. Shivaji, who protected Hindus and punished Yavans, loved Ramdas Swami, but Swamiji preferred to stay away at Sajjangad.
Think over this, obey me, and don't bother about my place of stay. This is in your own interest. Helplessly, Bankatlal gave his consent to what Shri Gajanan Maharaj said. Shri Gajanan Maharaj came to the temple and all were happy.
Bhaskar Patil stayed there in His service. May the Gajanan Vijay Granth be an ideal guide for the devotees to understand the greatness of a real saint.
||SHUBHAM BHAVATU||
Here ends Chapter Six
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌻 Chapter 6 - part 5 🌻
At such a pleasant morning, Shri Gajanan was sitting there in full bliss of Brahminand with his disciples around him like the rays of the sun. While offering his usual prayers to the sun, Vrajabhushan saw Shri Gajanan Maharaj with his lustrous body, long arms and the eyes concentrated at the tip of his nose.
With great joy he went running to Shri Gajanan Maharaj, poured water on his feet, offered puja, went round him, and prostrated before him twelve times reciting the holy names of the sun. Then respectfully performed Arati and prostrated before him singing hymns in the praise of Shri Gajanan.
Vrajabhushan said, By the Darshan of these divine feet, I got today the fruits of my penance. So far I was offering prayers to the sun in the sky, but today I see him in the form of Shri Gajanan Maharaj.
O Gajanan, you are the real Brahma full of knowledge and the supporter of this universe. You take many births, ages after ages, and by your Darshan all the woes vanish. Kindly bless me.” Saying so, Vrajabhushan finished his prayers and Shri Gajanan affectionately embraced him like a mother does to her child.
Then placing his hand on the head of Vrajabhushan, Shri Gajanan Maharaj said, You will be respected and loved by the people. Don't leave the path of Karma (duty) nor think the rituals to be meaningless, but at the same time don't get too involved in them.
Do your duty and renounce the fruit. This will enable you to meet Shri Krishna and keep you clean of the effects of your actions. Remember my words and go home. I will always meet you in meditations.”
Saying so, Shri Gajanan Maharaj gave Vrajabhushan the prasad of a coconut and went back to Shegaon. This Shegaon was formerly known as Shivargaon and later on became Shegaon. There were seventeen Patils in this village.
Shri Gajanan Maharaj returned to Shegaon but did not stay there for long. He kept on moving from place to place. He visited Akot, Akola, Malkapur and many other places. Months of Jeshta and Ashadha passed, Shravana came and the annual functions of Lord Hanuman started in the temple.
This is a big temple at Shegaon and all the Patil families were devotees of Hanuman. Patil being a powerful authority in the village, all the people normally co-operated with everything that he did. The function lasts for a month with Abhishek, reading of holy books, Kirtan and feeding the people to their hearts content.
Khandu Patil, noble hearted, was the leader of the function. The authority of the Patil is like a tiger's skin, and whoso-ever puts it on, becomes a terror to the people. There is a proverb in Marathi meaning that whatever a king cannot do, can be done by the united people.
The proverb aptly applies here. So Shri Gajanan Maharaj came to this temple in the month of Shravana to attend the functions, and told Bankatlal,Henceforth I will stay in this temple and you should not mind it. Saints and sages are not supposed to stay permanently with men leading family life.
I am a Sanyasi and so shall stay in this temple only, but whenever you want me I will visit your house. I am giving you this secret knowledge. Shri Shankaracharya had to move from place to place.
Sages Macchindra and Jalander avoided the houses of people leading family life and stayed in forests under trees. Shivaji, who protected Hindus and punished Yavans, loved Ramdas Swami, but Swamiji preferred to stay away at Sajjangad.
Think over this, obey me, and don't bother about my place of stay. This is in your own interest. Helplessly, Bankatlal gave his consent to what Shri Gajanan Maharaj said. Shri Gajanan Maharaj came to the temple and all were happy.
Bhaskar Patil stayed there in His service. May the Gajanan Vijay Granth be an ideal guide for the devotees to understand the greatness of a real saint.
||SHUBHAM BHAVATU||
Here ends Chapter Six
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
No comments:
Post a Comment