15-DECEMBER-2020 MESSAGES

1) 🌹 శ్రీమద్భగవద్గీత - 579 / Bhagavad-Gita - 579🌹
2) 🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 168, 169 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 168, 169🌹
3) 🌹. కఠోపనిషత్ వివరణ - చలాచలభోధ - 132🌹
4) 🌹 సంత్ జ్ఞానేశ్వర్ మహరాజ్ అభంగాలు - నామసుధ - 6 🌹
5) 🌹 Guru Geeta - Datta Vaakya - 153 🌹
6) 🌹. శ్రీ లలితా సహస్ర స్తోత్రము - 79 🌹
7) 🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 148, 149 / Sri Lalita Chaitanya Vijnanam - 148, 149 🌹
8) 🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 490 / Bhagavad-Gita - 490 🌹

09) 📚. గీతోపనిషత్తు - సాంఖ్య యోగము - 98 📚
10) 🌹. శివ మహా పురాణము - 296 🌹 
11) 🌹 Light On The Path - 51🌹
12) 🌹. భారతీయ మహర్షుల - మార్గదర్శకుల జ్ఞానం - 183🌹 
13) 🌹 Seeds Of Consciousness - 247 🌹   
14) 🌹. భగవద్దర్శిని - అవతార్ మెహర్ - 122 🌹
15) 🌹. శ్రీ విష్ణు సహస్ర నామములు - 86 / Sri Vishnu Sahasranama - 86🌹

🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹

*🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 579 / Bhagavad-Gita - 579 🌹*
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌴. 17వ అధ్యాయము - శ్రద్ధాత్రయ విభాగములు - 23 🌴*

23. ఓం తత్సదితి నిర్దేశో బ్రహ్మణస్త్రివిధ: స్మృత: |
బ్రాహ్మణాస్తేన వేదాశ్చ యజ్ఞాశ్చ విహితా: పురా ||

🌷. తాత్పర్యం : 
సృష్ట్యారంభము నుండియు “ఓం, తత్, సత్” అను మూడు పదములు పరతత్త్వమును సూచించుటకు వాడబడినవి. వేదమంత్రములను ఉచ్చరించునపుడును, పరబ్రహ్మ ప్రీత్యర్థమై యజ్ఞాచరణము కావించునపుడును ఈ మూడు సంజ్ఞాపదములు బ్రాహ్మణులచే ఉపయోగింపబడుచుండెడివి.

🌷. భాష్యము :
తపస్సు, యజ్ఞము, దానము, ఆహారమనునవి సాత్త్వికము, రాజసము, తామసములనెడి మూడు రకములని ఇంతవరకు వివరింపబడినది. ఈ విధముగా ప్రథమ, ద్వితీయ, తృతీయ తరగతులకు చెందినను అవి ప్రకృతిజన్మములైన త్రిగుణములచే బంధింపబడునట్టివి మరియు మలినపూర్ణములైనట్టివి. 

కాని అట్టి కర్మలు నిత్యుడగు శ్రీకృష్ణభగవానుని (ఓం, తత్, సత్) పరములగునప్పుడు ఆధ్యాత్మికపురోగతికి దోహదములు కాగలవు.

 శాస్త్రనిర్దేశములందు అట్టి ప్రయోజనమే సూచించబడినది. ఓం, తత్, సత్ అనెడి ఈ మూడుపదములు ముఖ్యముగా పరతత్త్వమైన దేవదేవుని సూచించును. ఇక వానిలో “ఓం” అనునది అన్ని వేదమంత్రములందును గోచరించును. శాస్త్రనియమముల ననుసరింపనివాడు పరతత్త్వమును పొందలేడు. 

ఒకవేళ అతడు తాత్కాలికలాభములను పొందినప్పటికిని జీవితపు అంతిమఫలమును మాత్రము సాధింపలేడు. సారాంశమేమనగా దానము, యజ్ఞము, తపస్సు అనువానిని సత్త్వగుణము నందే ఆచరింపవలెను. రజస్తమోగుణములందు ఒనరింపబడెడి ఆ కార్యములు గుణహీనములై యుండును. 

మనుజుని భగవద్దామమునకు తిరిగి చేర్చు ఆధ్యాత్మికకర్మలను శాస్త్రీయముగా ఒనర్చు విధానమే అట్టి కృష్ణభక్తిరసభావనము. అట్టి దివ్యమార్గమున వర్తించుటలో ఎన్నడును శక్తి వృథా కాబోదు.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹 Bhagavad-Gita as It is - 579 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj

*🌴 Chapter 17 - The Divisions of Faith - 23 🌴*

23. oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā

🌷 Translation : 
From the beginning of creation, the three words oṁ tat sat were used to indicate the Supreme Absolute Truth. These three symbolic representations were used by brāhmaṇas while chanting the hymns of the Vedas and during sacrifices for the satisfaction of the Supreme.

🌹 Purport :
It has been explained that penance, sacrifice, charity and foods are divided into three categories: the modes of goodness, passion and ignorance. But whether first class, second class or third class, they are all conditioned, contaminated by the material modes of nature. 

When they are aimed at the Supreme – oṁ tat sat, the Supreme Personality of Godhead, the eternal – they become means for spiritual elevation. In the scriptural injunctions such an objective is indicated. These three words, oṁ tat sat, particularly indicate the Absolute Truth, the Supreme Personality of Godhead. In the Vedic hymns, the word oṁ is always found.

One who acts without following the regulations of the scriptures will not attain the Absolute Truth. He will get some temporary result, but not the ultimate end of life. The conclusion is that the performance of charity, sacrifice and penance must be done in the mode of goodness. Performed in the mode of passion or ignorance, they are certainly inferior in quality. 

When one performs penance, charity and sacrifice with these three words, he is acting in Kṛṣṇa consciousness. Kṛṣṇa consciousness is a scientific execution of transcendental activities which enables one to return home, back to Godhead. There is no loss of energy in acting in such a transcendental way.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 168, 169 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 168, 169 🌹*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ 

*🌻168. మధుః, मधुः, Madhuḥ🌻*

*ఓం మధవే నమః | ॐ मधवे नमः | OM Madhave namaḥ*

యథా మధు పరాం ప్రీతిం ఉత్పాదయతి అయమపి తథా తేనె ఎట్లు ఉత్కృష్టానందమును కలిగించునో అట్లే ఈతడును తన ఉపాసకులకు తన అనుభవముచే సర్వాతిశాయి యగు ఆనందమును కలిగించును.

:: పోతన భాగవతము - చతుర్థ స్కంధము ::
ఉ. పూని భగవత్పాదాంబురుహ మూల నివాసులమైన మేము మే
ధానిధి! నీ విలోకనముఁదక్కఁగ నన్యముఁ గోర నేర్తుమా?
మానిత పారిజాత కుసుమ స్ఫుట నవ్యమరందలుబ్ధ శో
భా నయశాలి యైన మధుపంబు భజించునె యన్యపుష్పముల్‍?

నీ పాదాలను ఆశ్రయించుకున్న మేము నీ దర్శనం తప్ప మరొకటి కోరగలమా? పారిజాత పుష్పం లోని తేనె రుచి మరిగిన తుమ్మెద మరొక పుష్పం దగ్గరికి వెళ్ళదు కదా! 

సశేషం... 
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 

*🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION - 168🌹*
📚 Prasad Bharadwaj 

*🌻168. Madhuḥ🌻*

*OM Madhave namaḥ*

Yathā madhu parāṃ prītiṃ utpādayati ayamapi tathā / यथा मधु परां प्रीतिं उत्पादयति अयमपि तथा Just the way pleasure is experienced consuming Honey, He makes the worshipers experience blissful happiness. This is why He is Madhuḥ.

Śrīmad Bhāgavata - Canto 4, Chapter 30
Pārijāto’ñjasā labdhe sāraṅgo’nyanna sevate,
Tvadaṅghrimūlamāsādya sākṣātkiṃ kiṃ vr̥ṇīmahi. (32)

:: श्रीमद्भागवते चतुर्थस्कन्धे त्रिंषोऽध्यायः ::
पारिजातोऽञ्जसा लब्धे सारङ्गोऽन्यन्न सेवते ।
त्वदङ्घ्रिमूलमासाद्य साक्षात्किं किं वृणीमहि ॥ ३२ ॥

Dear Lord, when the bee approaches the celestial tree called the pārijāta, it certainly does not leave the tree, because there is no need for such action. Similarly, when we have approached Your lotus feet and taken shelter of them, what further benediction may we ask of You?

🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 
Source Sloka
वेद्यो वैध्यस्सदा योगी वीरहा माधवो मधुः ।अतीन्द्रियो महामायो महोत्साहोमहाबलः ॥ १८ ॥

వేద్యో వైధ్యస్సదా యోగీ వీరహా మాధవో మధుః ।అతీన్ద్రియో మహామాయో మహోత్సాహోమహాబలః ॥ ౧౮ ॥

Vedyo vaidhyassadā yogī vīrahā mādhavo madhuḥ ।Atīndriyo mahāmāyo mahotsāhomahābalaḥ ॥ 18 ॥

Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹. విష్ణు సహస్ర నామ తత్వ విచారణ - 169 / Vishnu Sahasranama Contemplation - 169 🌹*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ 

*🌻169. అతీంద్రియః, अतीन्द्रियः, Atīndriyaḥ🌻*

*ఓం అతీంద్రియాయ నమః | ॐ अतीन्द्रियाय नमः | OM Atīndriyāya namaḥ*

అతీతః ఇంద్రియాణి ఇంద్రియములను అతిక్రమించిన వాడు. ఇంద్రియములవలన అనుభవమునకు అందనివాడు. అశబ్ధ మస్పర్శనమ్ ఇత్యాదిశ్రుతిచే శబ్ద స్పర్శ రూప రస గంధములు అనునవి ఏ మాత్రమును లేనివాడు కావున ఈ పంచ విషయములను గ్రహించగల జ్ఞానేంద్రియ పంచమునకును గోచరము కానివాడు.

:: కఠోపనిషత్ - ప్రథమాధ్యాయము 3వ వల్లి ::
అశబ్ద మస్పర్శ మరూప మవ్యయం
    తథాఽరసం నిత్య మగన్ధవచ్చ యత్ ।
అనాద్యనన్తం మహతః పరం ధ్రువం
    నిచాయ్య తన్మృత్యుముఖా త్ప్రముచ్యతే ॥ 15 ॥

శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రసగంధములు లేనిదియు అవ్యయమైనదియు, ఆద్యంతములు లేనిదియు, నిత్యమైనదియు, మహత్తుకు పరమైనదియు నయియున్న దానిని తెలిసికొనినవాడు మృత్యుముఖము నుండి పూర్తిగా విడివడును.

సశేషం... 
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 

*🌹. VISHNU SAHASRANAMA CONTEMPLATION - 169🌹*
📚. Prasad Bharadwaj

*🌻169. Atīndriyaḥ🌻*

*OM Atīndriyāya namaḥ*

Atītaḥ iṃdriyāṇi / अतीतः इंद्रियाणि One who is beyond the reach of senses. He cannot be experienced by sound, touch, smell, form or taste.

Kaṭhopaniṣat - Part I, Canto III
Aśabda masparśa marūpa mavyayaṃ
    Tathā’rasaṃ nitya magandhavacca yat
Anādyanantaṃ mahataḥ paraṃ dhruvaṃ
    Nicāyya tanmr̥tyumukhā tpramucyate. (15)

:: कठोपनिषत् - प्रथमाध्याय ३ वल्लि ::
अशब्द मस्पर्श मरूप मव्ययं
    तथाऽरसं नित्य मगन्धवच्च यत् ।
अनाद्यनन्तं महतः परं ध्रुवं
    निचाय्य तन्मृत्युमुखा त्प्रमुच्यते ॥ १५ ॥

One becomes freed from the jaws of death by knowing That which is soundless, touchless, colourless, undiminishing and also tasteless, eternal, odourless, without beginning and without end, distinct from Mahat and ever constant.

🌻 🌻 🌻 🌻 🌻 
Source Sloka
वेद्यो वैध्यस्सदा योगी वीरहा माधवो मधुः ।अतीन्द्रियो महामायो महोत्साहोमहाबलः ॥ १८ ॥

వేద్యో వైధ్యస్సదా యోగీ వీరహా మాధవో మధుః ।అతీన్ద్రియో మహామాయో మహోత్సాహోమహాబలః ॥ ౧౮ ॥

Vedyo vaidhyassadā yogī vīrahā mādhavo madhuḥ ।Atīndriyo mahāmāyo mahotsāhomahābalaḥ ॥ 18 ॥

Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. కఠోపనిషత్‌ వివరణ - చలాచలభోధ - 132 🌹*
✍️. సద్గురు శ్రీ విద్యాసాగర్ 
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌻. ఆత్మను తెలుసుకొను విధము - 62 🌻*

నాకు ఇవాళ సరిగ్గా నిద్రపట్టలేదండి!
నాకు ఇవాళ నిద్రా సుఖం సరిగ్గా లభించలేదు.
నాకు ఇవాళ స్వప్నం సరిగ్గా రాలేదండి.
నాకు ఇవాళ స్వప్నంలో చాలా డిస్టర్బెన్స్‌ గా వుందండి.
నాకు ఇవాళ జాగ్రదావస్థలో చాలా డిస్టర్బెన్స్‌గా వుందండి.

అనేక రకములైనటువంటి మానసికమైనటువంటి ఒత్తిళ్ళకు గురౌతు, అనేక రకములైనటువంటి ఇంద్రియ వ్యాపారముల చేత లాగబడుతున్నారు. అనేటటువంటివి ఏవైతే ఉన్నాయో, వాటన్నింటి చేత, ఇంద్రియములు పరిణామ శీలములై, వ్యవహార శీలములై, ప్రతిబింబ జ్ఞాన సహితములై, అజ్ఞాన ప్రభావం చేత, అవిద్యా ప్రభావం చేత, మోహ ప్రభావం చేత, మాయా ప్రభావం చేత, భక్తి విశ్వాసములు లోపించడం చేత, అనన్యభక్తి లోపించడం చేత, ఈశ్వరుని యందు సరియైనటువంటి చిత్త ఏకాగ్రతను నిలుపుకోలేకపోవడం చేత, ఎవరికైతే అనన్య భక్తి ఉందో, భక్తి విశ్వాసములు - అంటే అవ్యభిచారీ భక్తి అంటారు. అట్టి అవ్యభిచారీ భక్తిని గనక ఆశ్రయించి, అనన్యభక్తిని పొందినటువంటివారు, తప్పక మూడుగుణాలని జయిస్తారు. 

కాబట్టి తప్పక గుణత్రయాన్ని, శరీరత్రయాన్ని, దేహత్రయాన్ని, ఈషణ త్రయాన్ని ఇటువంటి త్రిపుటిని దాటాలి అంటే, ఈ అవస్థాత్రయాన్ని దాటటం అత్యవసరం. ఎవరైతే అవస్థాత్రయ సాక్షిగా ఉన్నాడో, అదే చైతన్యం. అదే ప్రజ్ఞ. అదే ఆత్మ. అదే అంతర్యామి. అదే ప్రత్యగాత్మ. అదే యథార్థ నేను.
  
      కాబట్టి అటువంటి తురీయ సంయమి తప్పక మానవులు గుర్తించాలి. అటువంటి తురీయస్థితిలో సహజముగా నిలకడకలిగి ఉండాలి. దృష్టిని సదా భూమా స్థితి యందు నిలుపగలిగినటువంటి వాడై ఉండాలి. ఏమార్పూ లేక ఉండాలి. ఏ పరిమాణము లేక ఉండాలి. ఏ అనుభవమూ లేక ఉండాలి. ఏ బంధము లేక ఉండాలి. 

ఏ రకమైనటువంటి కుంగుబాట్లు లేక ఉండాలి. ఏ రకమైనటువంటి దిగులు లేక ఉండాలి. ఏ రకమైనటువంటి ఇంద్రియ వ్యాపార ప్రభావం లేకుండా ఉండాలి. ఏ రకములైనటువంటి అవస్థాత్రయ ప్రభావం లేకుండా ఉండాలి. ఆ రకంగా సాక్షిత్వమును సదా ఆశ్రయించాలి. ఇట్లా సాక్షిగా ఉన్నటువంటి స్థితిని ఎవరైతే సాధిస్తారో, త్రిపుటికి సాక్షిగా ఉన్నటువంటి స్థితిని ఎవరైతే సాధిస్తారో, వాళ్ళు మాత్రమే ఆ అంతర్యామిత్వాన్ని, ఆ ఆత్మస్థితిని నిలబెట్టుకోగలుగుతున్నారు.

బుద్ధి అహంకారముతో కూడిన ఆత్మచైతన్యము ‘అహంకర్త అహం భోక్త’ నేను కర్తను, నేను భోక్తను అని వ్యవహరించుచున్నది. అట్టి జీవుని బుద్ధి, అహంకారము అను ఉపాధినుండి వేరుపరచినచో కాలత్రయ నియామకుడగు ఈశ్వరుడే అగుచున్నాడు. ఈ విధముగా తెలిసిన వారు తనను ఇతరుల నుండి రక్షించుకొనగోరరు.

        ముఖ్యమైన అంశాలని యమధర్మరాజుగారు నచికేతునికి ఉపదేశిస్తున్నారు ఈ కఠోపనిషత్తు సందర్భముగా. ప్రధానము.. ఈశ్వర లక్షణాన్ని నిరూపిస్తున్నారు. ఎవరైతే ఈ బుద్ధికి వేరైనటువంటి వాళ్ళు, అంటే మహతత్త్వము, అవ్యక్తము, ప్రత్యగాత్మ ఈ మూడు స్థితులకి సంబంధించిన వాడు ఈశ్వరుడు.

 గోళకములు, ఇంద్రియములు, శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రస, గంధ తన్మాత్ర సహితమైనటువంటి జ్ఞానము, మనస్సు, బుద్ధి ఇదంతా జీవుడు. దీని అవతల ఉన్నటువంటి మహతత్త్వము, అవ్యక్తము, ప్రత్యగాత్మ ఈ మూడు స్థితులకు సంబంధించినవాడు ఈశ్వరుడు. అయితే ఈశ్వరత్వాన్ని సాధించడం మానవులందరికి తప్పనిసరి. ఆ దివ్యత్వానుభవం లేకుండా, ఆత్మానుభూతిని పొందజాలరు.

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. సంత్ జ్ఞానేశ్వర్ మహరాజ్ అభంగాలు - నామసుధ - 6 🌹*
*🌻. హరిపాఠము - వైకుంఠమును పొందు మార్గము 🌻*
తెలుగు అనువాదకర్త : శ్రీ గురుదాస్ మిట్టపల్లి శంకరయ్య
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🍀. అభంగ్ - 6 🍀*

సాధుబోధ్ ఝాలా తో నురోనియా రేలా!
రాయీచ్ మురాలా అనుభవ్!!

కాపురాచీ వాతీ ఉజళలీ జ్యోతీ!
రాయీచ్ సమాప్తీ ఝాలీ జైశీ!!

మోక్షరేఖే ఆలా భాగ్యే వినటలా!
సాధూచా అంకిలా హరిభక్తి!

జ్ఞానదేవా గోడీ సంగతీ సజ్జని
హరి దిసే జనీ వనీ ఆత్మతత్త్వీం

భావము:
సాధు బోధ అయిన క్షణమే సంశయము తొలిగి పోవును వెంటనే
అజ్ఞానము నశించి పోయి ఆత్మానుభవము కలుగును. 

నిప్పుతో కలిసిన కర్పూరము జ్యోతిగా ప్రజ్వలించి వెంటనే ఆరి
పోయినట్లుగానే అజ్ఞానము నశించి పోవును. సాధువుకే అంకితమైన హరి భక్తుడికి మోక్ష రేఖ దరిచేరి భాగ్యము ఉదయించును.

సాధువుల సాంగత్యమే మధురముగ ఉన్నదని తెలియుట వలన నాకు జనములో వనములో హరి కనిపించినాడని జ్ఞానదేవుని వచనము.

*🌻. నామ సుధ -6 🌻*

సాధు బోధ అయినచో ప్రాప్తము
మిగలదు ఏమీ సందేహము
అజ్ఞానము అక్కడే మాయము
కలుగును వారికి ఆత్మ జ్ఞానము

నిప్పును కలిసిన కర్పూరము
దీప్తినిచ్చు ఉజ్వల ప్రకాశము
కర్పూరము అక్కడే సమాప్తము
ఆ విధముగా తొలుగును సందేహము
మోక్ష రేఖ చేరును సమీపము

ఉదయించు వెంటనే భాగ్యము
'సాధువుకే అంకితము జీవితము'
హరి భక్తిలో తానయ్యేను లీనము
జ్ఞాన దేవునికి అత్యంత ప్రియము

సజ్జనాళితోడి సాంగత్యము
జనములో వనములో హరిరూపము
కనిపించెను అంతట ఆత్మతత్త్వము.

సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹 Guru Geeta - Datta Vaakya - 153 🌹*
✍️ Sadguru Ganapathi Sachidananda
📚. Prasad Bharadwaj
145

Since the name “Guru Gita” denotes a feminine sound, since it denotes the sound of Mother Goddess, it tells us that this scripture is verily the form of the Divine Mother. What is presented in this scripture is the Principle of Siva, i.e., the Supreme Truth. 

This scripture that presented this highest truth is the form of Divine Mother, or in other words, the form of Nature. That is the uniqueness of this scripture. There’s another unique feature in this scripture. Even though Siva addressed this initiation to Parvati, it is in reality meant for all the sages and saints around them. In other words, it is the initiation meant for all beings like us that are tied down (in illusion). That means, Siva alone is the Guru to all of us.

When it comes to the Principle of Truth, the relationship between the Guru and the disciple is very unique. A teacher of a certain science or a certain skill will teach lessons gradually and progressively. The disciple will slowly understand what’s being taught. When the teaching is complete, the disciple will present everything he knows to his teacher. But, since everything the disciple knows has come from the teacher, the teacher’s knowledge and greatness remain in tact. 

That means, even though education is complete, the Guru continues to be the Guru and the disciple continues to be the disciple. It is wrong to think, “What is left after I learned everything from the Guru? My Guru has nothing else left, he poured all his powers in to me. He has no strength left to talk or to walk. He sits in a corner, because he has given away all his energy”. The sound of the Guru, the Principle of the Guru, the power of the Guru are limitless.

Remember that regardless of how much knowledge he passed on to you, regardless of how much education we’ve received from him as disciples, the Guru always shines with that same power. You should not assume, “SadaSiva described everything to Mother Goddess, now SadaSiva has no power left, instead, the Divine Mother is filled with all that power”. The power fills the Divine Mother, i.e., it fills the disciples. That energy comes from the infinite source in Lord Shiva, who is the Guru. It never changes, it never gets diminished. You should remember that nothing can change that energy.

Even though education is complete, the Guru continues to be the Guru and the disciple continues to be the disciple. Lord Siva is the eternal Guru and the Divine Mother is the eternal disciple.

Let’s look at this from the perspective of the Principle of Truth. A person sought refuge at a Guru for self-realization. The Guru still did not give him initiation. So, the Guru was still not a Guru and the disciple was still not a disciple. Self-realization is not the kind of knowledge that you can give by teaching small individual lessons. Finally, one day, the Guru gave initiation to the disciple. 

What did he say? He said “Tat Tvam Asi” (You are that). He said that both have become one. Tat Tvam Asi. When both become one, where is the Guru and where is the disciple? They have become one. That was the reason why, in the first place, the Guru did not become the Guru and the disciple did not become a disciple.

As long as the initiation was not given, the two remained separate. Therefore, the Guru-disciple relationship between the two was not established. After the initiation, because the two became one, there is no possibility of a Guru-disciple relationship. In that case, we may wonder what the point of Guru Gita is. Still, there is a Guru-disciple relationship. Let’s see how.

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. శ్రీ లలితా సహస్ర నామ స్తోత్రము - 79 / Sri Lalitha Sahasra Nama Stotram - 79 🌹*
*ప్రసాద్ భరద్వాజ*
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 148, 149 / Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 148, 149 🌹*
*సహస్ర నామముల తత్వ విచారణ*
✍️. సద్గురు శ్రీ కంభంపాటి పార్వతి కుమార్ 
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ 
మూల మంత్రము : 
*🍁. ఓం ఐం హ్రీం శ్రీం శ్రీమాత్రే నమః 🍁*

*🍀. పూర్తి శ్లోకము :*
*నిత్యముక్తా, నిర్వికారా, నిష్ప్రపంచా, నిరాశ్రయా |*
*నిత్యశుద్ధా, నిత్యబుద్ధా, నిరవద్యా, నిరంతరా ‖ 45 ‖*

*🌻148. 'నిత్యశుద్ధా"🌻*

ఎల్లప్పుడూ శుద్ధ స్థితి యందుండునది శ్రీమాత.

ఎల్లప్పుడూ అనగా భూత, భవిష్యత్, వర్తమాన కాలములందు అని అర్థము. శాశ్వతముగ శుద్ధమైనది. శుద్ధ అనగా మలినములు లేనిది. అజ్ఞానము, అహంకారము, కోరిక, వైషమ్యము, మోహము ఇత్యాది మలినములు లేకుండుటయే శుద్ధ స్థితి. మాయ తాకనిది శుద్ధ స్థితి. శ్రీమాతకు మాయ ప్రధానమగు పనిముట్టు. మాయతోనే సృష్టి నిర్మాణము, నిర్వహణము గావించు చుండును. మాయ ఆమెపై ఆధిక్యము కలది కాదు.

సృష్టియందు మలినము తప్పనిసరి. సృష్టి కార్యము అగ్నికార్యమగుటచే మసిబారుట కూడ జరుగు చుండును. అన్ని లోకముల యందు కొద్దియో గొప్పగనో మలినముండుట తప్పనిసరి. దానిని ప్రతినిత్యము పరిశుభ్ర పరచుకొనుట సాధన. బ్రహ్మాదులకైనను ఇది తప్పదు. త్రిమూర్తులు గూడ అప్పుడప్పుడు మాయా మోహములను మలినము సోకినవారే అని పురాణములు తెలుపుచున్నవి. అట్టి మలినములు సోకని శాశ్వత శుద్ధత్వము ఇచ్చట చెప్పబడుచున్నది.

జీవ చైతన్యము కూడ అట్టి శుద్ధత్వము కలిగి యున్నది. ఈ కారణముచేతనే జీవుడు దైవాంశయే కాని అతనిని ఆవరించి యుండు అహంకారాది అష్ట ఆవరణలు మలినముల నుత్పత్తి చేయుచు నుండును. వీని ప్రభావము జీవునిపై నున్నప్పుడు అతని సహజస్థితి జీవుడు కోల్పోవును. అతడు నిర్మలుడే అయినను, శరీర సహవాసము వలన, శరీర వాసనలు సోకుట జరుగుచుండును. 

శరీరము మలినములతో కూడినది. అందుండువాడు నిర్మలుడు. నిర్మలుడు నిర్మలుడుగానే యుండవలెనన్నచో అహంకారాది భావనలు దాటవలెను. “తా నున్నాడు” అని భావించు ప్రతి మానవుడు అహంకారియే. దైవమే తానుగ నున్నాడు. నిజమునకు దైవమే వున్నాడు. “నేనుండుట మాయ” అని నిత్యము తెలిసినవాడు నిత్య శుద్ధు డగును. అట్లగుటకు సాధన కావలెను. సాధనవలన సిద్ధి పొందువాడు జీవుడు. శ్రీమాత నిత్యసిద్ధ, కావున 'నిత్యశుద్ధ', 

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹 Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 148 🌹*
*1000 Names of Sri Lalitha Devi* 
✍️. Ravi Sarma 
📚. Prasad Bharadwaj

*🌻 Nitya-śuddhā नित्य-शुद्धा (148) 🌻*

She is eternally pure. Impurity is associated with the gross body and the embodiment of purity is within the impure gross body. Brahman is always pure as It is not subject to changes or modifications. Impurity arises only if an object undergoes changes.

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹. శ్రీ లలితా చైతన్య విజ్ఞానము - 149 / Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 149 🌹*
*సహస్ర నామముల తత్వ విచారణ*
✍️. సద్గురు శ్రీ కంభంపాటి పార్వతి కుమార్ 
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ 
మూల మంత్రము : 
*🍁. ఓం ఐం హ్రీం శ్రీం శ్రీమాత్రే నమః 🍁*

*🍀. పూర్తి శ్లోకము :*
*నిత్యముక్తా, నిర్వికారా, నిష్ప్రపంచా, నిరాశ్రయా |*
*నిత్యశుద్ధా, నిత్యబుద్ధా, నిరవద్యా, నిరంతరా ‖ 45 ‖*

*🌻149. 'నిత్యబుద్ధా'🌻*

శ్రీమాత శాశ్వత బుద్ధి స్వరూపిణి అని అర్థము.

జ్ఞాన స్వరూపిణి అని అర్థము.

శుద్ధత్వమువలె బుద్ధత్వము కూడ శ్రీమాత సహజ స్థితి. ఆమె బుద్ధి స్వరూపిణి కనుక బుద్ధి ప్రచోదనము చేయుమని ఆమెను ఆరాధించుట జరుగుచున్నది. అందులకే గాయత్రి మంత్రము. శుద్ధి, బుద్ధి అనునవి ఒక దానివెంట ఒకటి కలుగు సిద్ధులు. శుద్ధి నిత్యము గావించుకొను చుండవలెను. అన్నమయ, ప్రాణమయ, మనోమయ కోశముల శుద్ధి శ్రద్ధతో గావించుకొనుచు బుద్ధి ప్రచోదనమునకు ప్రయత్నించుట సాధన. 

బుద్ధిని గొని శుద్ధిని సాధించుట, శుద్ధితో బుద్ధిని ఆహ్వానించుట నిత్యము జరుగవలెను. అట్టి వారికే సంసారము నుండి తరించుటకు వీలగును. జైనమతమున తరణమును చెందుటకు ఆరాధించు శ్రీమాతను 'తారాదేవి' అని పిలుతురు. శుద్ధబుద్ధులు అను తీర్థంకరులు తారాదేవి అనుగ్రహముచే తరించిరని తెలుప బడుచున్నది. 

శుద్ధి, బుద్ధి తరించుటకు ముఖ్యమని తెలియవలెను. ఈ కారణముగనే నిత్యశుద్ధా, “నిత్యబుద్ధా' అను నామములు వరుసగా పేర్కొనబడినవి. 

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹 Sri Lalitha Chaitanya Vijnanam - 149 🌹*
*1000 Names of Sri Lalitha Devi* 
✍️. Ravi Sarma 
📚. Prasad Bharadwaj

*🌻 Nitya-buddhā नित्य-बुद्धा (149) 🌻*

She is eternally wise. Knowledge is gained by experience whereas being wise (jñāna) is inbuilt. Knowledge is acquired from the wise. Bṛhadāraṇyaka Upaniṣad (IV.iii.30) says ‘the knower’s function of knowing can never be lost, because it is imperishable.  

But there is not that second thing separate from it which it can know’. The Brahman is self illuminating intelligence.

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 490 / Bhagavad-Gita - 490 🌹*
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌴. 13వ అధ్యాయము - క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞ విభాగ యోగం - ప్రకృతి, పురుషుడు, చైతన్యము - 35 🌴*

35. క్షేత్రక్షేత్రజ్ఞయోరేవమన్తరం జ్ఞానచక్షుషా |
భూతప్రకృతిమోక్షం చ యే విదుర్యాన్తి తే పరమ్ ||

🌷. తాత్పర్యం : 
దేహము మరియు దేహము నెరిగిన క్షేత్రజ్ఞునకు నడుమ గల భేదమును జ్ఞానదృష్టితో దర్శించి, ప్రకృతిబంధము నుండి మోక్షమును బడయ విధానము నెరుగగలిగినవారు పరమగతిని పొందగలరు.

🌷. భాష్యము :
దేహము, దేహయజమానియైన ఆత్మ, పరమాత్ముడు అనెడి మూడు అంశముల నడుమ గల భేదమును మనుజుడు తప్పక తెలిసికొనవలెనని పలుకుటయే ఈ త్రయోదశాయాధ్యాయపు సారాంశము. ఈ అధ్యాయమునందు ఎనిమిదవశ్లోకము నుండి పండ్రెండవ శ్లోకము వరకు వివరించిన మోక్షవిధానమును సైతము ప్రతియొక్కరు గుర్తింపవలెను. అంతటవారు పరమగతిని పొందగలరు.

శ్రద్ధావంతుడైన మనుజుడు తొలుత సజ్జనసాంగత్యమును పొంది శ్రీకృష్ణభగవానుని గూర్చి శ్రవణము చేయవలెను. తద్ద్వారా అతడు క్రమముగా ఆత్మవికాసము నొందగలడు. 

మనుజుడు గురువును స్వీకరించినచో ఆత్మ మరియు అనాత్మల (భౌతికపదార్థము) నడుమగల వ్యత్యాసమును తెలియగలుగును. అదియంతట మరింత ఆధ్యాత్మికానుభూతికి సోపానము కాగలదు. జీవితపు భౌతికభావన నుండి ముక్తులు కావలసినదిగా శిష్యులకు ఆధ్యాత్మికగురువు తన వివిధ ఉపదేశముల ద్వారా బోధనల కావించును.

ఈ దేహము భౌతికపదార్థమనియు మరియు ఇరువది నాలుగు తత్త్వములచే విశ్లేషణీయమనియు ఎవ్వరైనను గ్రహింపవచ్చును. ఆత్మ మరియు పరమాత్మ భిన్నులేగాని ఏకము కాదు. ఆత్మ మరియు ఇరువదినాలుగు భౌతికాంశముల సంయోగము చేతనే భౌతికజగత్తు నడుచుచున్నది. భౌతికజగమును ఈ విధమైన ఆత్మ మరియు చతుర్వింశతి తత్త్వముల కలయికగా గాంచుచు పరమాత్ముని నిజస్థితిని దర్శింపగలిగినవాడు ఆధ్యాత్మిక జగత్తును చేరుటకు అర్హుడగుచున్నాడు. ఈ విషయములన్నియును చింతనము మరియు ఆత్మానుభవము కొరకు ఉద్దేశింపబడియున్నవి. కనుక ఆధ్యాత్మికగురువు సహాయముచే ఈ అధ్యాయము నందలి విషయములను మనుజుడు సంపూర్ణముగా అవగాహనము చేసికొనవలెను.

శ్రీమద్భగవద్గీత యందలి “ప్రకృతి, పరుషుడు, చైతన్యము” అను త్రయోదశాధ్యాయమునకు భక్తివేదాంతభాష్యము సమాప్తము.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹 Bhagavad-Gita as It is - 490 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj

*🌴 Chapter 13 - Kshetra Kshtrajna Vibhaga Yoga - Nature, the Enjoyer and Consciousness - 35 🌴*

35. ṣetra-kṣetrajñayor evam
antaraṁ jñāna-cakṣuṣā
bhūta-prakṛti-mokṣaṁ ca
ye vidur yānti te param

🌷 Translation : 
Those who see with eyes of knowledge the difference between the body and the knower of the body, and can also understand the process of liberation from bondage in material nature, attain to the supreme goal.

🌹 Purport :
The purport of this Thirteenth Chapter is that one should know the distinction between the body, the owner of the body, and the Supersoul. One should recognize the process of liberation, as described in verses 8 through 12. Then one can go on to the supreme destination.

A faithful person should at first have some good association to hear of God and thus gradually become enlightened. If one accepts a spiritual master, one can learn to distinguish between matter and spirit, and that becomes the stepping-stone for further spiritual realization. 

A spiritual master, by various instructions, teaches his students to get free from the material concept of life. For instance, in Bhagavad-gītā we find Kṛṣṇa instructing Arjuna to free him from materialistic considerations.

One can understand that this body is matter; it can be analyzed with its twenty-four elements. 

The soul and the Supersoul are two. This material world is working by the conjunction of the soul and the twenty-four material elements. 

One who can see the constitution of the whole material manifestation as this combination of the soul and material elements and can also see the situation of the Supreme Soul becomes eligible for transfer to the spiritual world. 

These things are meant for contemplation and for realization, and one should have a complete understanding of this chapter with the help of the spiritual master.

Thus end the Bhaktivedanta Purports to the Thirteenth Chapter of the Śrīmad Bhagavad-gītā in the matter of Nature, the Enjoyer and Consciousness.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. గీతోపనిషత్తు - 98 🌹*
✍️. సద్గురు కంభంపాటి పార్వతి కుమార్ 
సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🍀 26 - 11 . ప్రాణాయామ యజ్ఞము - వ్యాన వాయువు దేహమున ప్రజ్ఞ అంతర్యామిత్వము చెందుటకు, దేహము అంతట వ్యాపించి యుండుటకు పని చేయుచు నుండును. జీవప్రజ్ఞ దేహ వ్యాప్తి చెందుటకు, దేహము మొత్తము కదలికలకు, దేహము పెరుగుదలకు వ్యాన వాయువు తోడ్పడుచుండును. ఉదానము నుండి వ్యానము చేరిన జీవప్రజ్ఞ సహస్రారమును చేరి తన నిజస్థితిని అనుభూతి చెందగలదు. ఈ మొత్తము మార్గమును “ప్రాణాయామ యజ్ఞ"మని దైవము తెలిపియున్నాడు. 🍀*

*📚. 4. జ్ఞానయోగము - 29, 30 📚*

*🌷 5. వ్యాన వాయువు: 🌷*

వ్యాన వాయువు దేహమంతయు వ్యాపించి యుండును. శిరస్సునుండి పాదముల వరకు అన్ని భాగముల యందు పని చేయుచు నుండును. దేహమున ప్రజ్ఞ అంతర్యామిత్వము చెందుటకు, దేహము అంతట వ్యాపించి యుండుటకు పని చేయుచు నుండును. జీవప్రజ్ఞ దేహ వ్యాప్తి చెందుటకు, దేహము మొత్తము కదలికలకు, దేహము పెరుగుదలకు వ్యాన వాయువు తోడ్పడుచుండును.

ఉదానము నుండి వ్యానము చేరిన జీవప్రజ్ఞ సహస్రారమును చేరి తన నిజస్థితిని అనుభూతి చెందగలదు. ఈ విధముగ ప్రాణము, అపానము, సమానమున సామ్యము చెందుట, సమాన వాయువునుండి జీవప్రజ్ఞ ఉదానవాయువు చేరుట, ఉదాన మాధారముగ ఊర్ధ్వముఖ మగుట, ఊర్ధ్వముఖము చెందిన ఉదానము వ్యానమును చేరుట ఈ మొత్తము మార్గమును “ప్రాణాయామ యజ్ఞ"మని దైవము తెలిపియున్నాడు.

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹 . శ్రీ శివ మహా పురాణము - 296 🌹* 
రచన ✍️. స్వామి తత్త్వ విదానంద సరస్వతి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌴. రుద్ర సంహితా - సతీఖండః 🌴* 
71. అధ్యాయము - 26

*🌻. దక్షుని విరోధము - 4 🌻*

సదాశివుడిట్లు పలికెను -

నందీ! మహాప్రాజ్ఞా! నా మాటను వినుము. నీవు కోపమును పొందుట తగదు. నేను శపింపబడితినని నీవు భ్రమపడి బ్రాహ్మణులను వృథాగా శపించితివి (43). వేదములు మంత్రాక్షరములతో, సూక్తములతో నిండియుండును. సర్వప్రాణులు ఆత్మ సూక్తము నందు ప్రతిష్ఠితమై యుండును (44). 

కావున ఆత్మ ప్రతిపాదకమగు వేదమును పఠించు విద్వాంసులను నీవు కోపావిష్టుడవై ఏనాడూ శపించవలదు. ఎవరైననూ ఎంతటి మానసిక క్షోభకలిగిననూ ఎప్పుడైననూ వేదములను శపించరాదు (45). నేనిపుడు శాపమును పొందలేదు. నీవు తత్త్వమును ఎరుంగుము. సనకాది మహాత్ములకు జ్ఞానమును బోధించిన మహాధీశాలివి. నీవు. శాంతుడవు కమ్ము (46). 

యజ్ఞము నేనే. యజ్ఞమును చేయు యజమానిని నేనే. యజ్ఞములోని అంగములన్నియూ నేనే. యజ్ఞము నా స్వరూపమే. నాకు యజ్ఞమునందు అభిరుచి మెండు. పైగా, యజ్ఞ బాహ్యుడను కూడ నేనే (47). నీవెవరివి? వీరెవరు?ఇతడెవరు? తత్త్వ దృష్ట్యా సర్వము నేనే. ఈ సత్యము నెరింగి విమర్శించినచో, నీవు బ్రాహ్మణులను శపించుట వ్యర్థమే గదా? (48) ఓ నందీ! నీవు మహా బుద్ధిశాలివి. నీవు క్రోధాదులను వీడి, తత్త్వజ్ఞానముచే ప్రపంచ రచనను బాధించి (మిథ్యయని యెరింగి,), జ్ఞానివై స్వస్వరూపమునందు ప్రతిష్ఠతుడవు కమ్ము (49).

బ్రహ్మ ఇట్లు పలికెను -

శంభుడు ఈ విధముగా నందికేశ్వరునకు బోధించగా, ఆతడు వివేక నిష్ఠుడై, క్రోధమును వీడి శాంతుడాయెను (50). శివుడు ఆతనికి , తన గణములకు నచ్చజెప్పెను. శివునకు నంది ప్రాణప్రియుడు. ఆయన ఆనందముతో, తన గణములతో గూడి తన ధామకు వెళ్లెను (51). క్రోధావేశము గల దక్షుడు శివద్రోహమే లక్ష్యము గా గలవాడై, ఆ బ్రాహ్మణులతో కలిసి తన స్థానమునకు వెళ్లెను (52). తాను రుద్రుని శపించిన ఘట్టమును గుర్తుచేసుకొని మిక్కిలి కోపమును చెందుచున్న మూడ బుద్ధియగు ఆ దక్షుడు శ్రద్ధను వీడి శివపూజకులను నిందించుటయే తన ధ్యేయముగా పెట్టుకొనెను (53).

దుర్బుద్ధియగు దక్షుడు శంభు పరమాత్మయొక్క ఆ మాటలను వినెను. అయిననూ వాని బుద్ధి ఎంత దుష్టమో గదా! వత్సా! నేనా వృత్తాంతమును చెప్పెదను వినుము.

శ్రీ శివ మహాపురాణములో రెండవదియగు రుద్రసంహితయందు రెండవదియగు సతీ ఖండములో శివుని తో దక్షుని విరోధమనే ఇరువది ఆరవ అధ్యాయము ముగిసినది (26).

సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹

*🌹 LIGHT ON THE PATH - 51 🌹*
*🍀 For those WHO DESIRE TO ENTER WITHIN - For DISCIPLES 🍀*
✍️. ANNIE BESANT and LEADBEATER
📚. Prasad Bharadwaj

CHAPTER 4 - THE 3rd RULE
*🌻 Kill out desire of comfort. - Be happy as those are who live for happiness. - 8 🌻*

223. The student of occultism finds that he cannot get time enough to do all that he would like to do. All those who are really willing to work are overwhelmed with work; there is always more to be done than they can possibly do. 

Dr. Besant works indefatigably from early in the morning until very late at night without any rest, and hers is a very different thing from the ordinary man’s idea of work. 

Some men who are in business are certainly closely occupied the whole time, but most people’s idea of work is to do a little and have a rest, and then take the matter up again and spend a little more time at it. They would call that very close attention to work. 

That is not the way in which she works. Even while she is listening to some story that is being told to her, she will continue writing and still know every word of what one is telling her, and be perfectly ready at the end of the story to give help or advice. She loses no single moment. She is always prepared, if she happens to be waiting at a railway station, to take out a little dispatch box and begin writing articles or letters at once.

 It is not given to every one – and think of the age which her body has now reached – to do that, especially as a great deal of the work is of a very searching character, and calls for quick decision in many different directions. People who are paid for work do not do it in that way. It is precisely because all that she does is done for the love of it that she is able to do so much. 

Certainly she is happy in her work, always ready to meet people with a friendly smile, and is thus a great inspiration to all those who come into contact with her. We would do well to follow in her steps as far as we can, remembering always the duty of happiness.

 If we are not happy, then we are not doing enough; it is a sure proof that we are wasting time. We should get to work and do something, and at once the unhappiness will vanish, because there will not be time for it. 

The interest in the work is so keen and the amount to be done so great, that we shall find ourselves thinking of that, and we shall have no time to think of anything in the nature of unhappiness.

224. Seek in the heart the source of evil and expunge it. It lives fruitfully in the heart of the devoted disciple as well as in the heart of the man of desire. Only the strong can kill it out. 

The weak must wait for its growth, its fruition, its death. And it is a plant that lives and increases throughout the ages. It flowers when the man has accumulated unto himself innumerable existences. He who will enter upon the path of power must tear this thing out of his heart. 

And then the heart will bleed, and the whole life of the man seem to be utterly dissolved. This ordeal must be endured; it may come at the first step of the perilous ladder which leads to the path of life: it may not come until the last. 

But, O disciple, remember that it has to be endured, and fasten the energies of your soul upon the task. Live neither in the present nor the future, but in the Eternal. This giant weed cannot flower there: this blot upon existence is wiped out by the very atmosphere of eternal thought.

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. భారతీయ మహర్షుల - మార్గదర్శకుల జ్ఞానం - 183 🌹*
🌷. సద్గురు శివానంద 🌷
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌻. విశ్వామిత్రమహర్షి - 3 🌻*

13. లోకానుగ్రహం కోసం యాగంకాని, లేకపోతే బ్రహ్మర్షికి యాగం ఏమిటి? ఎందుకు చేస్తాడు? ఈ యజ్ఞాలు జ్ఞానమా? యజ్ఞం జ్ఞానం కాదు. కర్మకు అజ్ఞానానికి ముడి. యజ్ఞ కర్మంతా కూడా జ్ఞానదాయకం అనుకోరాదు. లోకంలో కొన్నికొన్ని కోరికలు నెరవేర్చుకోవడానికి, కొన్ని దుష్టశక్తుల నాశనం కోసమని యజ్ఞం చేయబడుతుంది. 

14. యజ్ఞాన్ని లౌకికంగా, భూలోకంలో మనకు యోగక్షేమాలు కోరి చేయవలసిందే తప్ప, దానివలన జ్ఞానం రాదు. ఇకాడ ఒక రహస్యం కూడా ఉంది. యజ్ఞం పదిమందితో సాధ్యమయ్యే సామూహిక కర్మ. అందువల్ల ఎవరికీ అది జ్ఞానప్రదం కాదు. 

15. కాని తపస్సు వ్యక్తిది. అది వ్యక్తికి అనంతశక్తిని, ముక్తిని కూడా ఇవ్వగలదు. మరి విశ్వామిత్రుడు జ్ఞానకర్మ కాని కర్మను ఎందుకు చేస్తాడు అంటే, లోకక్షేమం కోసమనే చేసాడాయన. లోకక్షేమం కోసమని విష్ణువును తీసుకొచ్చి తన తపస్సు, అస్తబలం ఆయన కిచ్చాడు. ఆయన సన్నిఢిలో యజ్ఞం చేసాడు. రాక్షససంహారానికి హేతువయ్యాడు. అంతటి మహాత్ముడు. విశ్వానికి మిత్రుడాయన.

16. తపస్సంపన్నులు చేసే ప్రతి పనికి ఒక కార్యకారణ సంబంధం ఉండాలి కాని, అకారణంగా తపస్సులోంచి ఏ వస్తువునూ సృష్టించకూడదు. జ్ఞాని ఆ పనిని ఎన్నడూ చెయ్యడు. ఒక కారణం ఉండాలి. కారణంలోచి కార్యం పుట్టాలి.

17. ఆశీర్వచనం అనేది అనేక రకాలుగా ఉంటుంది. కోరిక కోసమని ఒకడడుగుతాడు. అతడికి పుణ్యం ఉండదు, తపస్సు ధార పోయవలసిన అవసరం వస్తుంది. సంకల్పబలం అనేది ఒకటుంది. తపస్సుతో సంబంధం లేనటువంటి అమోఘమయిన సంకల్పం. 

18. బ్రహ్మ తపస్సు ధారపోసి సృష్టించటం లేదు. సంకల్ప బలం చేత సృష్టిస్తున్నాడు. సంకల్పంలోంచి సమస్తమూ, భూతములన్నీ పుడుతున్నాయి. బ్రహ్మకెటువంటి శక్తి ఉన్నదో బ్రహ్మజ్ఞానికి ఆ సంకల్పమందు ఆ శక్తి ఉంటుంది. అది అతని వాక్కు. 

19. ఎందుచేతనంటే, సత్యభావనయందే ఉండటేంచేత భావన సత్యమవుతుంది. తపస్సుతో నిమిత్తంలేదు. తపస్సు దేహంతో, మనస్సుతో, ఇంద్రియములతో, చిత్తంతో ఆచరించబడి, లభించే ఒక శక్తి. ఒక ధనం అది. తపస్సుని వ్యయం చెయ్యకుండా సత్యసంకల్పులు సంకల్ప బలం మాత్రంచేత ఏది భావన చేసినా అది సత్యమవుతుంది. 

20. అంటే ఎప్పుడూ సత్యం చెప్పగా, తరువాత చెప్పింది సత్యమవటం మొదలవుతుంది. ఇది సత్యంయొక్క శక్తి. ఎన్నడూ అనృతం లేకుండా త్రికరణశుద్ధిగా ఎవరైతే సత్యం చెప్పుతూ ఉంటాడో, సత్యధర్మదీక్ష ఎవరికైతే ఉంటుందో అతడు ఏది చెప్పినా సత్యమవుతుంది. 

21. ఏది చెప్పినా సత్యంకావటానికి తపస్సు కారణంకాదు. సత్యధర్మమే, సత్య వ్రతమే కారణం. ఇది తపోధనం కాదు. అతడి యందు పుట్టినటువంటి ఒక విభూతి, ఒక లక్షణం, ఐశ్వర్యం. అది అతడి హృదయమందు పుట్టిన, అతడి మనస్సుయందు పుట్టిన ఒక ఐశ్వర్యం కాబట్టి, సత్యానికి అంత శక్తి ఉంది.

సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹 Seeds Of Consciousness - 247 🌹*
✍️ Nisargadatta Maharaj 
 Nisargadatta Gita 
📚. Prasad Bharadwaj

*🌻 96. Catch hold of the knowledge 'I am' in meditation and the realization will occur that 'I', the Absolute, am not the 'guna' (quality) 'I am'.🌻*

Throwing aside everything that does not go with 'I am' bring down your focus to the wordless 'I am'. 

For this you would have to apply your mind, go back and try to recollect the very first moment when you came to know that 'you are'. That first, nascent, word-free 'I am' is what you have to catch hold of during meditation. 

Dwell there and do not let it slip out of your hands. In the process you will realize that you as the Absolute are not the quality 'I am', which in fact belongs to the body with its five elements along with the three qualities. 

The three qualities being 'Sattva' (knowledge),' Rajas' (activity) and 'Tamas' (inertia), of which the 'I am' is 'Sattva'.
 🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. భగవద్దర్శిని - అవతార్ మెహర్ - 122 🌹*
✍️. శ్రీ బాలగోపాల్
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

*🌻. భగవంతుని ఎనిమిదవపాత్ర - ఏడవ భూమిక - బ్రహ్మీభూతుడు. - 2 🌻*

508. ఆత్మ యొక్క అంతర్ముఖ చైతన్యము, సద్గురువు యొక్క అనుగ్రహము వలన సర్వోన్నత స్థాయికి చేర్చబడి, పరమాత్మలో తన అనంత స్థితి యొక్క ఆత్మానుభూతికి ఆత్మను నడిపించినది.

509. ఆత్మ, స్వీయ చైతన్యమును సంపాదించుటకు పడిన అధిక వేదనలో.... సంస్కారములు, అనుభవములు, దేహత్రయముతో పొందిన తాదాత్మ్యతలు, ముల్లోక అనుభవములు (ఆరు భూమికల అనుభవములు) వాటికి సంబంధించిన అట్టహాసములు అన్నియు వట్టి కల మాత్రమే.

510. సప్తమ భూమికలో, ఆత్మ యొక్క స్వీయ అనంత స్థితి ఎఱుకతో అనుభూతిని పొందినది.

511. నిర్వాణస్థితిలో నాశనమైన పరిమిత మిథ్యాహం యొక్క స్థానమును సత్య - అనంత - అపరిమిత దివ్య అహమ్ ఆక్రమించును.

సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

*🌹. శ్రీ విష్ణు సహస్ర నామములు - 86 / Sri Vishnu Sahasra Namavali - 86 🌹*
*నామము - భావము*
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ 

*🌷. ఓం నారాయణాయ విద్మహే వాసుదేవాయ ధీమహి తన్నో విష్ణు ప్రచోదయాత్ 🌷*

*శ్రవణం నక్షత్ర ద్వితీయ పాద శ్లోకం*

*🍀 86. సువర్ణ బిందు రక్షోభ్య: సర్వనాగీశ్వరేశ్వర:
మహాహ్రాదో మహాగర్తో మహాభూతో మహానిధి: !!86!! 🍀*

🍀 800. సువర్ణబిందుః - 
బంగారు అవయువములు గలవాడు.

🍀 801. అక్షోభ్యః - 
క్షోభ తెలియనివాడు.

🍀 802. సర్వవాగీశ్వరేశ్వరః - 
వాక్పతులైన బ్రహ్మాదులకు కూడా ప్రభువైనవాడు.

🍀 803. మహాహ్రదః - 
గొప్ప జలాశయము వంటివాడు.

🍀 804. మహాగర్తః - 
అగాధమైన లోయ వంటివాడు.

🍀 805. మహాభూతః- 
పంచభూతములకు అతీతమైనవాడు.

🍀 806. మహానిధిః - 
సమస్త భూతములు తనయందు వున్నవాడు.

సశేషం.... 
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹 

*🌹 Vishnu Sahasra Namavali - 86 🌹*
*Name - Meaning*
📚 Prasad Bharadwaj

*🌷 OM NARAYANAYA VIDMAHE VASUDEVAYA DHIMAHI । TANNO VISHNU PRACHODAYAT ॥ 🌷*

*Sloka for Sravana 2nd Padam*

*🌻 suvarṇabindurakṣōbhyaḥ sarvavāgīśvareśvaraḥ |*
*mahāhradō mahāgartō mahābhūtō mahānidhiḥ || 86 || 🌻*

🌻 800. Suvarṇabinduḥ: 
One whose 'Bindus' that is, limbs, are euaql to gold in brilliance.

🌻 801. Akṣobhyaḥ: 
One who is never perturbed by passions like attachment and aversion, by objects of the senses like sound, taste, etc., and by Asuras the antagonists of the Devas.

🌻 802. Sarva-vāgīśvareśvaraḥ: 
One who is the master of all masters of learning, including Brahma.

🌻 803. Mahāhradaḥ: 
He is called a great Hrada (lake), because being the paramatman who is of the nature of Bliss, the Yogis who contemplate upon Him dip themselves in that lake of Bliss and attain to great joy.

🌻 804. Mahāgartaḥ: 
One whose Maya is difficult to cross like a big pit.

🌻 805. Mahābhūtaḥ: 
One who is not divided by the three periods of time - past, present and future.

🌻 806. Mahānidhiḥ: 
One in whom all the great elements have their support. He is Mahan or a great one and 'Nidhi', the most precious one.

Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 
🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹 

No comments:

Post a Comment