✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 13వ అధ్యాయము - క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞ విభాగ యోగం - ప్రకృతి, పురుషుడు, చైతన్యము - 19 🌴
19. ఇతి క్షేత్రం తథా జ్ఞానం జ్ఞేయం చోక్తం సమాసత: |
మద్భక్త ఏతద్విజ్ఞాయ మద్భావాయోపపద్యతే ||
🌷. తాత్పర్యం : ఈ విధముగా క్షేత్రము(దేహము), జ్ఞానము, జ్ఞేయములను గూర్చి నాచే సంక్షేపముగా చెప్పబడినది. కేవలము నా భక్తులే దీనిని పూర్తిగా అవగాహనము చేసికొని నన్ను పొందగలరు.
🌷. భాష్యము : శ్రీకృష్ణభగవానుడు ఇంతవరకు దేహము, జ్ఞానము, జ్ఞేయములను గూర్చి సంక్షేపముగా వివరించెను. వాస్తవమునకు ఈ జ్ఞానము జ్ఞాత, జ్ఞేయము, జ్ఞానవిధానములనెడి మూడు అంశములను కూడియుండును. ఈ మూడును కలసినప్పుడే అది విజ్ఞానమనబడును. అట్టి సంపూర్ణజ్ఞానమును కేవలము శ్రీకృష్ణభగవానుని భక్తులే ప్రత్యక్షముగా అవగాహనము చేసికొనగలరు. ఇతరులకిది సాధ్యము కాదు. ఈ మూడు అంశములు అంత్యమున ఏకమగునని అద్వైతులు పలికినను భక్తులు ఆ విషయమును ఆంగీకరింపరు.
జ్ఞానము మరియు జ్ఞానాభివృద్ది యనగా కృష్ణభక్తిభావనలో తనను గూర్చి తాను తెలియగలుగుట యని భావము. భౌతికచితన్యము నందున్న మనము మన చైతన్యమును కృష్ణపరకర్మలలోనికి మార్చినచో కృష్ణుడే సర్వస్వమనెడి విషయమును అవగతమగును. అంతట నిజజ్ఞానము మనకు ప్రాప్తించగలదు. అనగా జ్ఞానమనగా భక్తియుక్త సేవావిధానమును సంపూర్ణముగా అవగాహనము చేసికొనుట యందు ప్రాథమికదశ మాత్రమే. ఈ విషయమును పంచదశాధ్యాయమునందు స్పష్టముగా వివరింపబడినది.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Bhagavad-Gita as It is - 508 🌹
✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj
🌴 Chapter 13 - Kshetra Kshtrajna Vibhaga Yoga - Nature, the Enjoyer and Consciousness - 19 🌴
19. iti kṣetraṁ tathā jñānaṁ jñeyaṁ coktaṁ samāsataḥ
mad-bhakta etad vijñāya mad-bhāvāyopapadyate
🌷 Translation : Thus the field of activities [the body], knowledge and the knowable have been summarily described by Me. Only My devotees can understand this thoroughly and thus attain to My nature.
🌹 Purport : The Lord has described in summary the body, knowledge and the knowable. This knowledge is of three things: the knower, the knowable and the process of knowing. Combined, these are called vijñāna, or the science of knowledge. Perfect knowledge can be understood by the unalloyed devotees of the Lord directly. Others are unable to understand.
The monists say that at the ultimate stage these three items become one, but the devotees do not accept this. Knowledge and development of knowledge mean understanding oneself in Kṛṣṇa consciousness. We are being led by material consciousness, but as soon as we transfer all consciousness to Kṛṣṇa’s activities and realize that Kṛṣṇa is everything, then we attain real knowledge. In other words, knowledge is nothing but the preliminary stage of understanding devotional service perfectly. In the Fifteenth Chapter this will be very clearly explained.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
No comments:
Post a Comment