శ్రీ మదగ్ని మహాపురాణము - 19 / Agni Maha Purana - 19

🌹. శ్రీ మదగ్ని మహాపురాణము - 19 / Agni Maha Purana - 19 🌹

✍️. పుల్లెల శ్రీరామచంద్రుడు

ప్రథమ సంపుటము, అధ్యాయము - 7

సేకరణ : ప్రసాద్ భరద్వాజ

శ్రీ గణేశాయ నమః ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ.

🌻. అయోధ్యాకాండ వర్ణనము - 2 🌻

ఆ మాటలను విని రావణుడు ''అటులనే చేసెదను'' అని పలికి మారీచునితో ఇట్లు పలికెను. బంగారు చిత్రవర్ణమైన మృగ రూపము ధరించి, రామలక్ష్మణులను దూరముగా తీసికొను బోవువాడవై సీత ఎదుటకు వెళ్ళుము. నే నామెను హరించెదను. ఇట్లు చేయ కున్నచో నీకు మరణమే. ''

మారీచుడు రావణునితో ఇట్లు పలికెను (అనుకొనెను). ధనుర్దారియైన రాముడు సాక్షాత్తు మృత్యుదేవతయే. రావణుని చేతిలో నైనను మరణింపవలసినదే; రాముని చేతిలో నైనను మరణించవలసినదే. మరణము తప్పనప్పుడు రాముని చేతిలో మరణము మంచిది. రావణుని చేతిలో కాదు. ఈ విధముగ తలచి, మృగరూపము ధరించి మాటిమాటికిని సీత ఎదుట సంచరించెను.

సీతచే ప్రేరితుడైన రాముడు (కొంత దూరము దానిని వెంబడించి) బాణము చేత దానిని చంపెను. మరణించుచు ఆ మృగము హా సీతా! హా లక్ష్మణా! అని అరచెను.

పిమ్మట సీత ప్రేరేపింపగా లక్ష్మణుడు, తన కిష్టము లేకున్నను రాముని వద్దకు వెళ్లెను రావణుడు జటాయువును చంపి సీతను హరించెను.

జటాయువుచే చీల్చబడిన శరీరము గల ఆతడు జానకిని అంకముపై కూర్చుండ బెట్టుకొని తీసికొని పోయి లంకచేరి, ఆమెను అశోకమను వనమున బందీగా ఉంచి ఇట్లు పలికెను.

రావణుడు పలికెను. ''నీవు నాకు ప్రముఖురాలైన భార్యవగుము''. ''ఓ రాక్షసస్త్రీలలారా! ఈమెను రక్షింపుడు.'' రాముడు మారీచుని చంపి, లక్ష్మణుని చూచి ఇట్లు పలికెను.

శ్రీ రాముడు పలికెను. ''లక్ష్మణా! అది మాయామృగము. నీవు కూడ వచ్చివేసినావు. అందుచే సీతను తప్పక అపహరించి యుందురు. '' పిమ్మట ఆతనికి సీత ఆశ్రమమున కనబడలేదు.

రాముడు దుఃఖించుచు ''నన్ను విడచి ఎక్కడికి పోతివి'' అని పలుకుచు దుఃఖార్తుడై విలపించెను. లక్ష్మణునిచే ఊరడింపబడి జానకిని అన్వేషించెను.

జటాయువు రాముని చూచి ''సీతను రావణుడు అపహరించెను'' అని చెప్పి ప్రాణములు విడచెను. రాముడు ఆతనికి అంత్య సంస్కారములు చేసెను. పిమ్మట కబంధుని సంహరించెను. ఆతడు శాపవిముక్తుడై ''సుగ్రీవుని వద్దకు వెళ్లుము'' అని రామునితో పలికెను.

అగ్ని మహాపురాణములోని రామాయణ కథలో ఆరణ్యకాండవర్ణన మనెడు సప్తమాధ్యాయము సమాప్తము.


సశేషం....

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹



🌹 Agni Maha Purana -19 🌹

✍️ N. Gangadharan
📚. Prasad Bharadwaj

Chapter 7

🌻 Ayodhya Kand - 2 🌻

13. Having heard her Rāvaṇa also said yes and said to Mārīca, “You move in front of Sītā in the form of a golden deer drawing Rāma and Lakṣmaṇa away. I will carry her away. Otherwise you will be dead.”

14-15. Mārīca[4] said to Rāvaṇa, “Rāma with his bow is verily the god of death himself.” “Either I have to die at the hands of Rāvaṇa or at the hands of Rāghava (Rāma). If I have to die, it is better (to die at the hands of) Rāma than Rāvaṇa. Having thought so (Mārīca) became a deer and roamed in front of Sītā again and again.

16. Being entreated by Sītā, Rāma (ran after that deer and) then killed that with an arrow. As it was dying, the deer said "O Sītā and O Lakṣmaṇa.”[5]

17-20. Then Saumitri (Lakṣmaṇa) being told inconsistent (words) by Sītā went (in search) of Rāma. Rāvaṇa also abducted Sītā, having wounded the vulture Jaṭāyu,[6] and being wounded by Jaṭāyu, carrying Sītā on the lap reached Laṅkā, kept (her) guarded in the Aśoka (grove) and said (to her), “You become my wife. You will be kept as the foremost.” Having killed Mārīca, Rāma saw Lakṣmaṇa and said (to him), “O Saumitri! this is a phantom deer. By the time you had come here, Sītā would have been taken away certainly.” Then he did not find her as he returned (to that place).

21. He lamented with grief (and said), “Where have you (Sītā) gone discarding me?” Being comforted by Lakṣmaṇa, Rama began to search for Jānaki (Sītā).

22. Having seen him, Jaṭāyu told that Rāvaṇa had carried her away. He (Jaṭāyu) then died. (Rāma) performed his obsequies. He then killed (the demon) Kabandha.[7] Getting free from a curse, he (Kabandha) said to Rāma, “You go to Sugrīva.”


Continues....

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


14 Mar 2022