కపిల గీత - 219 / Kapila Gita - 219

🌹. కపిల గీత - 219 / Kapila Gita - 219 🌹

🍀. కపిల దేవహూతి సంవాదం 🍀

✍️. ప్రసాద్‌ భరధ్వాజ

🌴 5. భక్తి స్వరూపము - కాలమహిమ - 29 🌴

29. తత్రాపి స్పర్శవేదిభ్యః ప్రవరా రసవేదినః
తేభ్యో గన్ధవిదః శ్రేష్ఠాస్తతః శబ్దవిదో వరాః॥

తాత్పర్యము : ఇంద్రియ వ్యాపారములు గల ప్రాణులలో గూడ స్పర్శజ్ఞానము గల వృక్షముల కంటెను రసగ్రహణ మొనర్చు చీమలు, చేపలు మొదలగునవి ఉత్కృష్టములు. వాటి కంటెను గంధము అనగా పరిమళములను గ్రహించు భ్రమరాదులును, వాటి కంటెను శబ్దమును గ్రహింపగల సర్పాదులు గొప్పవి.

వ్యాఖ్య : డార్విన్ మొదట పరిణామ సిద్ధాంతాన్ని వివరించాడని పాశ్చాత్యులు అంగీకరించినప్పటికీ, మానవ శాస్త్రం కొత్తది కాదు. ఐదు వేల సంవత్సరాల క్రితం వ్రాయబడిన భాగవతం నుండి పరిణామ ప్రక్రియ యొక్క అభివృద్ధి చాలా కాలం ముందు తెలుసు. దాదాపు సృష్టి ప్రారంభంలో ఉన్న కపిల ముని యొక్క ప్రకటనల దాఖలాలు ఉన్నాయి. ఈ జ్ఞానం వేద కాలం నుండి ఉనికిలో ఉంది మరియు ఈ క్రమాలన్నీ వేద సాహిత్యంలో వెల్లడి చేయబడ్డాయి; క్రమేణా పరిణామం లేదా మానవ శాస్త్ర సిద్ధాంతం వేదాలకు కొత్త కాదు.

చెట్ల మధ్య కూడా పరిణామ ప్రక్రియలు ఉన్నాయని ఇక్కడ చెప్పబడింది; వివిధ రకాల చెట్లు స్పర్శ జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉంటాయి. చేపలు రుచిని పెంచుకున్నందున చెట్ల కంటే చేపలు మంచివని అంటారు. చేపల కంటే తేనెటీగలు మంచివి, అవి వాసనను అభివృద్ధి చేసాయి మరియు వాటి కంటే సర్పాలు మంచివి ఎందుకంటే సర్పాలు వినికిడిని అభివృద్ధి చేశాయి. రాత్రి చీకటిలో కప్ప యొక్క చాలా ఆహ్లాదకరమైన కేకలు వినడం ద్వారా పాము తన ఆహారాన్ని కనుగొనగలదు. పాము 'కప్ప ఉంది' అని అర్థం చేసుకోగలదు మరియు దాని ధ్వని కంపనం కారణంగా అది కప్పను బంధిస్తుంది. ఈ ఉదాహరణ కొన్నిసార్లు కేవలం మరణం కోసం శబ్దాలను కంపించే వాటి కోసం ఇవ్వబడుతుంది. ఆ కప్పలు ధ్వనిని కంపించే చక్కని నాలుకను కలిగి ఉండవచ్చు, కానీ ఆ రకమైన కంపనం కేవలం మరణాన్ని పిలుస్తుంది. హరే కృష్ణ, హరే కృష్ణ, కృష్ణ కృష్ణ, హరే హరే/ హరే రామ, హరే రామ, రామ రామ, హరే హరే అని జపించడమే నాలుక మరియు ధ్వని ప్రకంపనల యొక్క ఉత్తమ ఉపయోగం. అది క్రూరమైన మరణం నుండి ఒకరిని కాపాడుతుంది.


సశేషం..

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹




🌹 Kapila Gita - 219 🌹

🍀 Conversation of Kapila and Devahuti 🍀

📚 Prasad Bharadwaj

🌴 5. Form of Bhakti - Glory of Time - 29 🌴

29. tatrāpi sparśa-vedibhyaḥ pravarā rasa-vedinaḥ
tebhyo gandha-vidaḥ śreṣṭhās tataḥ śabda-vido varāḥ

MEANING : Among the living entities who have developed sense perception, those who have developed the sense of taste are better than those who have developed only the sense of touch. Better than them are those who have developed the sense of smell, and better still are those who have developed the sense of hearing.

PURPORT : Although Westerners accept that Darwin first expounded the doctrine of evolution, the science of anthropology is not new. The development of the evolutionary process was known long before from the Bhāgavatam, which was written five thousand years ago. There are records of the statements of Kapila Muni, who was present almost in the beginning of the creation. This knowledge has existed since the Vedic time, and all these sequences are disclosed in Vedic literature; the theory of gradual evolution or anthropology is not new to the Vedas.

It is said here that amongst the trees there are also evolutionary processes; the different kinds of trees have touch perception. It is said that better than the trees are the fish because fish have developed the sense of taste. Better than the fish are the bees, who have developed the sense of smell, and better than them are the serpents because serpents have developed the sense of hearing. In the darkness of night a snake can find its eatables simply by hearing the frog's very pleasant cry. The snake can understand, "There is the frog," and he captures the frog simply because of its sound vibration. This example is sometimes given for persons who vibrate sounds simply for death. One may have a very nice tongue that can vibrate sound like the frogs, but that kind of vibration is simply calling death. The best use of the tongue and of sound vibration is to chant Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. That will protect one from the hands of cruel death.


Continues...

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹