దేవీ శక్తులు - దశ మహావిద్యలు : 1

దేవీ శక్తులు - దశ మహావిద్యలు : 1
                                                                                               
 
నేలనతికి బతుకుతున్న, నింగినంత వెతుకుతున్న
నేనెవ్వరు? నేనెవ్వరు?
కాగితాల కూరుకున్న, ఊపిరితో ఊగుతున్న
నేనెవ్వరు? నేనెవ్వరు?
నిద్రనించి తేరుకుని, నిద్రలోకి జారుకునే
నేనెవ్వరు? నేనెవ్వరు?

అని ఎన్నోసార్లు అనిపిస్తుంది . అనుదిన చైతన్య ప్రవాహం వెనుక కాల వ్యోమాతీతమైన విధిని నియంత్రించే శక్తి ఏదో అనిపిస్తుంది. దేన్ని ఆరాధిస్తే అన్నిటిని ఆరాధించినట్టవుతుందో అదే పరబ్రహ్మ శక్తి, దాన్నే అందరు సర్వగత చైతన్యము అన్నారు. జన్మనివ్వడం, సృష్టించడం అనేవి స్త్రీత్వం యొక్క అద్భుత తత్వం కనుక ఆ మూల శక్తి ని 'అమ్మ ' గా సేవించారు. గుణాతీత తత్వాన్ని అమ్మ అన్నా, నాన్న అన్నా లేక మరో పేరుతో పిలిచినా ఒకటే కదా! ఆ సర్వశక్తిని అనేకులు అనేక విధాలుగా ప్రార్ధించారు.

లోకంబులు, లోకేశులు
లోకస్థులు తెగిన తుది నలోకంబగు పెంజీకటి కవ్వల నెవ్వడు
ఏకాకృతి వెలుగు నతని నే పూజింతున్
(భాగవతము)

యా దేవీ సర్వభూతేషు మాతృ రూపేణ సంస్థితా
నమస్తస్యై నమస్తస్యై నమస్తయై నమో నమః
(దుర్గా సప్త శతి)

ఎక్కడైనా ఒక చోట ఉండేదాన్ని పట్టుకుంటాం - చేపపిల్లల్ని పట్టినట్టు పట్టి ఎక్వేరియంలో పెంచుకుంటాం. మరి మహా సముద్రంలో దూకి తిమింగలాన్ని పట్టుకుంటామా, పెంచగలమా? అందుకే అందరిలో ఉండే పరబ్రహ్మ శక్తిని ఆకళింపు చేసుకోవడం నిజంగా సులభం కాదు. అన్నిటిని వ్యాపించిన ఆ శక్తి అణుశక్తి లాంటిది. అతి  చిన్నది, అత్యంత తీవ్రమైనది అయినా అతీతమైనది. సరే మన పరిధిలో దీన్ని గణించడానికి ఒకటే కొలమానం పనిచేయకపోవచ్చు. సరే వ్యోమం అంటే దిక్కులని ఆధారంగా తీసుకుంటే పది దిక్కులని పదిశక్తులుగా విభజిస్తే ఆ పదిశక్తులని 'దశ మహా విద్యలు ' అని చెప్పొచ్చు. మంత్ర శాస్త్రంలో పురుష దేవతా మంత్రాలని మంత్రాలని, దేవీ మంత్రాలని విద్యలని అనడం పరిపాటి. ఈ పది దేవీ శక్తులని దశావతారాలతో పోల్చారు కొందరు. కానీ ఇవి దశావతారాలు కావు. The ten great cosmic powers.ఇవి బ్రహ్మ విద్యలుగా గుర్తించి, దేవతా శక్తులుగా పూజించి అనుగ్రహాన్ని పొందారు, శక్తివంతులయ్యారు కొందరు.  వాళ్ళని వీళ్ళని ఏదో చేయాలనే మూర్ఖత్వంతో తన అంతః శత్రువులని జయించక తమ కాలాన్ని, తపః శక్తిని వృధా చేసుకున్నారు కొందరు. విధిని, జీవన గతిని నిర్ధారించే, అన్నిటిని ధరించే ఆ శక్తి మాత్రమే శరణాగతికి అర్హమైనది - ఏ పేరుతో మనం పిలిచినా......

వాటి మంత్ర శక్తి తీవ్రతని బట్టి, వాటి అపరిమిత శక్తిని బట్టి దశ మహా విద్యలుగా పిలవబడే ఈ శక్తులు సిద్ధులచే చాలా రహస్యంగా ఉంచబడ్డాయి. బౌద్ధంలో కూడా ఇవి సుప్రసిద్ధములు. ఈ ఆధునిక యుగంలో వీటిని పూర్వం కన్నా ఎక్కువ మంది ప్రచారం చేయడం, భారత దేశంలోనే కాక ప్రపంచమంతటా సాధన చేయడం జరుగుతోంది . లభించే ఈ జ్ఞానాన్ని మనం కొంత జాగ్రత్తగా గ్రహించడం అవసరం. తత్వం అర్ధం కాకుండా కేవలం మంత్ర జపం వల్ల వీటి అనుగ్రహం కలగక పోవచ్చు. వీటి చిత్రాలు ఇంకా విచిత్రాలుగా ఉంటాయి. చిత్రకారులు తమకి తెలిసిన అర్ధంలో బొమ్మలు గీయడం , భక్తులు వాటిని తొందర తొందరగా పెట్టేసుకోవడం జరుగుతోంది. వీటిని మామూలు చిత్రాలు గా గీయడం సరికాదు. ఈ దశ మహావిద్యలని 'ఎబ్ స్త్రాక్ట్ ' గా నిజమైన దివ్య మనో 'చిత్రాలు ' గా దర్శించడం మంచిది. అందుకే దేవతా యంత్రాలు 'జ్యామెట్రిక్ రిప్రజెంటేషన్ 'గా ఈ దేవతలని అర్ధం చేసుకుందుకు ఉపయోగపడతాయి.

ఇంతకీ దశ మహావిద్యలంటే ఏవి?

1. కాళీ
2. తార
3. త్రిపుర సుందరి
4. ధూమావతి
5. భువనేశ్వరి
6. భైరవి
7. ఛిన్నమస్త
8. మాతంగి
9. బగళాముఖి
10. కమలాత్మిక

అనేక దశాబ్దాల పాటు వీటి పేర్లు చెప్పుకోవడం కూడా వాటి ఆవాహనే అని భావించారు. వీటి సౌమ్యతరమైన రూపాలని, అర్ధాలని, అంతరార్ధాలని తెలుగు వారికి అందించిన వారు చాలా తక్కువ మంది ఉన్నారు. రమణ మహర్షి వంటి మహానుభావుల సమక్షంలో దశ మహా విద్యల సాధన చేసి అందులో ఉన్న శక్తి కేవలం గ్రంథాలుగా కాక నిజంగా చూపించిన వారు శ్రీ కావ్యకంఠ వాశిష్ట గణపతి ముని. వారు వ్రాసిన ఉమా సహస్రాన్ని అమ్మ వారికి అంకితం చేసినప్పుడు అన్నారుట, " అమ్మా ! ఈ రచన నీకు నచ్చినట్లయితే నాకు తెలియజెయ్యి. ఏ భాగం నీకు నచ్చక పోతే ఆ భాగాన్ని నేను అగ్నికి ఆహుతి చేస్తాను " అని. అలా ఆయన ఆ మహా గ్రంధాన్ని చదవడం మొదలు పెట్టే సరికి, ఆ అమ్మ వారు కరుణాసముద్రయై ప్రతి పద్యానికో మెరుపు ఆకాశంలో చూపించిదిట. అంతటి దివ్య శక్తిని దర్శనీయంగా చూడడానికి ఎంత తపస్సు చేయాలో అనిపిస్తుంది. మరి ఈ దశ మహావిద్యలు దేన్ని సూచిస్తాయి అని సందేహం వస్తుంది. వీటి చిత్రాలు, విగ్రహాలు కూడా అన్నీ సౌమ్యం గా ఉండవు. ఉదాహరణకి కాళీ విగ్రహం ఎప్పుడూ ముండ మాలతో, ఖడ్గంతో భయంకరంగానే ఉంటుంది. వీటిలో కోమలత్వం ఏది అనిపిస్తుంది. మరి ఈ కాళికే తెనాలి రామలింగడికి విద్యని, ఐశ్వర్యాన్ని ఇచ్చింది. వెర్రి వాడైన కాళి దాసుకి కవిత్వాన్నిచ్చింది. అమ్మ తలుచుకుంటే లోటేముంది. అమ్మ ఒక సారి కోపంగా ఉంటుంది. ఒక సారి సంతోషంగా ఉంటుంది. బాగా అల్లరి చేస్తే ఒకటి పీకుతుంది కూడా. అమ్మ చేతి దెబ్బలు తినకుండా పెరిగిన వారెవ్వరు? ప్రేమ అనేది ఒక అపురూపమైన తత్వం. తిట్టుకున్న, కొట్టుకున్నామ్స ప్రేమతో ఉంటే అవి అద్భుతంగానే ఉంటాయి.

ఈ దశ మహా విద్యల తత్వాన్ని చూస్తే, అవి ఇలా సూచిస్తాయి.

కాళీ, ఛిన్నమస్త - కాల పరిణామము
తార, మాతంగి - వాక్కు, వ్యక్తావ్యక్తము
త్రిపుర సుందరి, కమల - ఆనందము, సౌందర్యము
భువనేశ్వరి, ధూమావతి - అంతరాళము, అతీత పరబ్రహ్మ శక్తి
భైరవి, బగళాముఖి - శక్తి, గతి, స్థితి .

కాలం మనకి అనిపించేదే కాక అమరత్వాన్ని చూపే అనంత బయొలాజికల్ క్లాక్ లో నడిచే సమయం అన్నమాట. ఇక్కడ కాలభైరవుడు మార్గం చూపగలడు. అంతరాళం కూడా శూన్యమే కాదు, అది అంతులేని ప్రేమ వ్యక్త ప్రపంచంగా ఆవిర్భవించిని శక్తి. ఇది అర్ధం కావాలంటే శ్రీ కృష్ణుడు దారి చూపవలసిందే. వాక్కు అంటే కేవలం మాట కాదు, శూన్యంలో కూడా ప్రయాణించగల మనో తరంగ విశ్వసృష్టి స్పందన. దీన్ని తారా దేవి తెలియజేయ గలదు. ఇలా ప్రతి తత్వం ఆ తత్వపు మూల స్వరూపంలో ఆద్యా శక్తులుగా ఉపాసించడమే దశ మహా విద్యల స్వరూపం. అందుకే వీటిలో ఒక మౌలిక భావ సముదాయం ఉపాసనగా ఉంటుంది. సాధారణంగా వీటిని ఉపాసించే వారు వీటి విస్తృత పరిధిని జ్ఞాపకంలో పెట్టుకుని ఉంటారు. పట్టు పంచ కట్టుకుంటేనే పవిత్రత, తలస్నానం చేస్తేనే మనిషి అని కాకుండా (అంటే లేకపోతే కాదని కాదు సుమా) ఇంకొంచెం విభిన్నంగా బ్రహ్మత్వాన్ని అనుభూతి చెందుతూ ఉంటారు. ఇది అర్ధం కావాలంటే ఇంకో ఉదాహరణ హిమాలయాల్లో ఉండే యోగులని చూస్తే, వాళ్ళు రోజూ ఏ విధంగా పూజ చేస్తూ ఉండి ఉంటారు? మానస సరోవర ప్రాంతాల్లో ఉండే సాధకులు, శంభలగా టిబెట్లో పిలవబడే, షాంగ్రీలా అని చైనాలో కొలవబడే, శంభల గ్రామం అని భవిష్యపురాణంలో చెప్పబడిన ప్రాంతాలలో యోగులు ఎలా ఉంటారు? అక్కడ 'పవిత్రత ' తాలూకు నిర్వచనం ఏమిటి. వాళ్ళ భోజనపు అలవాట్లేమిటి? వస్త్రధారణ ఏమిటి, అసలు దాని ప్రాశస్త్యం వాళ్ళ దృష్టిలో ఏమిటి? నిజంగా శివపార్వతులు మనకి కనిపిస్తే వాళ్ళు ఏ బట్టల్లో ఉండి ఉంటారు?  ఇలాంటి వేల ప్రశ్నల జవాబులు కలిపితే కానీ బ్రహ్మత్వ స్వరూపం తాలూకు స్వరూపం ఆవగింజంత అర్ధం కాదు.

వేల పర్వతాలంతకన్నా ఎక్కువ వేదాలు. అవి అర్ధం కావేమోనని వాటి సారం ఉపనిషత్తులు. వాటి సారం అనుభవేక సారం కావాలని ఉపాసనలు. ఉపాసనా సిద్ధికి ఉపదేశాలు, మంత్రాలు. అప్పటికి అర్ధం కావేమోనని భజనలు, ప్రార్ధనలు. అవీ రావేమో నని పండగలు, పబ్బాలు. ఇంకెంత చెప్తారు ఋషులు?

దృశ్యం సర్వమనాత్మా స్యాద్ దృగేవాత్మా వివేకినః
ఆత్మా నాత్మా వివేకోయం కధితో గ్రంధ కోఠిభిః
(ఆత్మా నాత్మ వివేకము - శ్రీ ఆది శంకరులు)

ఈ విశ్వంలో మనకి కనిపించే ఈ సమస్త పదార్ధాలూ అనాత్మయే! అంటే ఆత్మ కానివే. వీటిని చూసే వాడు మాత్రమే ఆత్మ. అంటే బ్రహ్మ అని అర్ధం. ఆ బ్రహ్మత్వాన్ని నిరాకార రూపంగా సాధన చేయగల వారు యోగ శాస్త్రాన్ని (పతంజలి) అవలంబించి ఆ దివ్యశక్తిని అనుభవేకవేద్యం కావించుకున్నారు. అలా కాక నిరాకారము సర్వాకార స్వరూపం కనుక, ఆ శక్తి యోగులకి, ద్రష్టలకు దేవతామూర్తిగా - గాయత్రి వంటి బ్రహ్మ స్వరూపిణిగా అగుపించినపుడు ఆమె రూపాన్ని, మంత్ర స్వరూపాన్ని వారు మనకి అందించారు. అందుకే మంత్ర జపం చేసే ముందు కొందరు అంగన్యాస కరన్యాసాలు చేస్తారు. అందులో అర్ధం తమలో ఆ మంత్రాన్ని దాన్న తత్వాన్ని విలీనం చేసుకోవడమే! మంత్రంలో ఒకటిగా, ఆ శక్తిలో ఒకటిగా తమ చేతులలో (కర్మ పరికరములు కరములు కనుక), వేళ్ళలో ఆ శక్తి స్వరూపాలను ఆవాహన చేస్తున్నాము. దాన్ని కరన్యాసము అని అంటున్నాము.

ఓం తత్సవితు బ్రహ్మాత్మనే అంగుష్ఠాభ్యాం నమః
వరేణ్యం విష్ణ్వాత్మనే తర్జనీభ్యాం నమః
భర్గో దేవశ్య రుద్రాత్మనే మధ్యమాభ్యాం నమః
ధీమహి సత్యాత్మనే అనామికాభ్యాం నమః
ధీయోయోన జ్ఞానాత్మనే కనిష్టికాభ్యాం నమః
ప్రచోదయాత్ సర్వాత్మనే కరతల కరపృష్టాభ్యాం నమః

దశమహా విద్యల్లో మొదటిది కాళి. కాలమనే మాటలోంచి పుట్టినది కాళి. ఈమె అవతరణని గురించి వేదములలో, దేవి భాగవతంలో, పురాణములలో ఎన్నో కధలున్నాయి. రామకృష్ణ పరమహంస ను అనుగ్రహించినది, వివేకానందుడిని భరత భూమికి ప్రసాదించిన శక్తి ఈమే. సృష్టి ఆరంభంలో మహా విష్ణు నాభి కమలం నుంచి బ్రహ్మ ఉదయించాడుట. విష్ణువు నిద్రావశుడై ఉండగా ఆయన చెవిలోంచి పుట్టిన మధుకైటభ రాక్షసులు బ్రహ్మను బాధించడం మొదలుపెట్టారు. వారినేమీ చేయలేక విష్ణువును లేపడానికి ప్రయత్నించి విఫలుడై మహామాయను, కాల స్వరూపిణి అయిన కాళిని స్తుతించగా ఆమె అవతరించి విష్ణువుని లేపింది రాక్షసులని సమ్హరించడానికి శక్తి నిచ్చింది. ఇంకొక కధలో మహా ప్రళయ కాలాన సమ్హార శక్తియైన కాళి మహా తాండవం చేస్తున్నది. ఆమె పాద ఘాతములకు లోకములు తల్లడిల్లి పోతున్నాయి. పరమశివుడు లోకరక్షణార్ధమై ముందుకు వచ్చి, "దేవీ! నీ పాదఘట్టనకి సమస్త బ్రహ్మాండములు కదలి పోతున్నాయి. అవి ఇంక తట్టుకోజాలవు. ఇక నా దేహం పైనే కాలు మోపు" అన్నాడుట శివుడు. ఆ మాటనంగీకరించి ఆమె శివుడిపై నిలుచుంది. ఈమెను భారత దేశంలోనూ, ప్రపంచమంతటా నేడు ఉపాసిస్తున్నారు. కాళీ సాధన ఒక ప్రత్యేక సాధన. అందరికి అర్ధమయ్యేదీ అతిసులువైనదీ కాదని యోగులు తెలియజేస్తున్నారు. ప్రకృతి సహజ స్వరూపిణియైన ఈమె అనుగ్రహంతో అనేక దేవతా తత్వాలను తెలుసుకోవచ్చును. ఈ మార్గంలో ప్రవేశించే వారు తప్పకుండా నిస్వార్ధపరులైన గురువులను అడిగి ఈ తత్వాన్ని అధ్యాత్మిక రూపంగా అవగాహన చేసుకున్నాకే మొదలుపెట్టడం అవసరం.

కలకత్తాలో దక్షిణ కాళి ఆలయం

"ఇంత శక్తి వంతమైన దేవతను మీరెందుకు పూజిస్తున్నారు ? మీకు కాళిని పూజిస్తే ఏమి కలుగుతుంది? " అని ఒకాయన ఒక యోగిని అడిగారుట. ఇది కలకత్తాలో దక్షిణ కాళి ఆలయంలో జరిగింది. అందుకాయన చెప్పారుట, "మానవులలో విజయం సాధించాడినికున్న మొదటి విఘ్నం వాళ్ళ భయం. చేసే ప్రతి పనిని, విషయాన్ని బూతద్దంలో చూసుకుని ఏమవుతుందో అని భయపడుతూ జీవితాంతం భయానికి బానిసలై అనుక్షణం ఛస్తూ ఉంటారు. అలాంటి భయాన్ని దూరంచేసే నిర్భయ శక్తి ఆ కాళి. ఆమె రూపం అందుకే అలా ఉంటుంది. అంతటి రూపాన్ని రోజూ పూజిస్తూ, నిరంతరం దర్శించే సాధకుడికి ఇంకేమి భయం కలుగుతుంది? దేన్ని చూసినా అంతకన్న తక్కువే! అందుకని సాధకుడిలో జీవితాన్ని ఎదుర్కునే విజయాన్ని సాధించే శక్తి కలుగుతుంది. దుర్గా సప్త శతిలో కూడా చండికా దేవి శక్తి మూడు రూపాలుగా రాక్షస సమ్హారం చేస్తుంది - కాళి, లక్ష్మి, సరస్వతి అంటున్నాము. కాళికా దేవి ఇఛ్చా శక్తి స్వరూపిణి. అంటే విల్ పవర్ పెంచుతుంది. లక్ష్మీ దేవి క్రియా శక్తి స్వరూపిణి. అంటే వర్క్ ఫోర్స్. సరస్వతి దేవి జ్ఞాన శక్తి స్వరూపిణి. అంటే పవర్ ఆఫ్ నాలెడ్జ్ అన్నమాట. బెంగాలులో శ్రీ రామప్రసాద్ అనే మహా భక్తులు ఉండేవారు. ఆయన గురించి ఎన్నో కధలు ప్రచారంలో ఉన్నాయి. కాళికా దేవి వీరింట్లో చిన్న బాలికగా తిరుగుతుండేదిట. ఆయన నులక మంచం అల్లుతుంటే రెండో వైపు ఆయన కూతురులాగా కూర్చొని తానూ నులక ఆయనకి అందిస్తుండేదిట. ఇది చూసినవారెంత అదృష్టవంతులో! ఏ తల్లి సృష్టి తంత్రులను కాలంతో మెలిపెట్టి అల్లుతోందో - ఆమె నులక మంచం అల్లడం.. " అని నవ్వారాయన.

"మీరు కాళీ సాధన ఎలా చేసారు? ఎలా మొదలు పెట్టారు? " అని అడిగారు ఆ సాధకులు. దానికా యోగి ఇలా సమాధానమిచ్చారు.

"ప్రపంచం లో ఆనందానికి మూలం - ప్రేమ. అదిలోపించినపుడు కలిగేది బాధ. మనుషుల కర్మలు, సాధన, సంపాదన అన్నీ ప్రేమ కోసమే కదా! ఎవరికి వారు వారు ప్రేమించిన వాళ్ళకోసం సంపాదించి, ఆహార వసతులు ఆనందాలు ఏర్పాటుచేస్తారు. అందుకు ఒక్కోసారు ఇంకోళ్ళను బాధపెడుతుంటారు. ఈ మహా చక్రం చిత్రమైనది. సరే నా విషయానికి వస్తే నాకు చాలా ఏళ్ళ కిందట ఎన్నో సమస్యలుండేవి. రోజూ ఆ బాధలు పడలేక పోయేవాడిని. ఎవరు లేనప్పుడు కన్నీళ్ళు కూడా వస్తుండేవి. ఎవరికి చెప్పాలో కూడా తెలిసేది కాదు. అప్పుడు నాకు ఒక గురువు పరిచయమయ్యారు. ఆయన కాళీ మంత్రం ఉపదేశించారు. ఏమండి మరి కాళి ని ఉపాసించాలంటే ఏం చెయ్యాలి ఎక్కడకి వెళ్ళాలి? అని అడిగాను. అందుకాయన చెప్పారు ఎక్కడో ఒక చోటే కూచుని ఉంటే ఆమె సర్వశక్తియైన కాళి ఎలా అవుతుంది? నువ్వెక్కడుంటే కాళి అక్కడే ఉంటుంది. నీతోనే ఉంది అని గుర్తించడం ఉపాసన. 'ఉపాసన ' అంటే 'ఉప ' (దగ్గరగా) , 'ఆసన ' (కూచోడం, ఉండడం). ఆ దేవత దగ్గరఏ ఉండడం ఆమె ఉపాసన అన్నమాట. కాళి అనే ఆ మహా ఇఛ్చాశక్తి మనతోనే ఉండడం 'ఉపాసన ', మనలోనే ఉండడం 'సిద్ధి '. మనం ఆమె స్థితి (మండలం) కి చేరడం 'సాక్షాత్కారం '. ఇది అర్ధమైన నేను కాళీ సాధన మొదలు పెట్టాను. నాలో అనవసరమైన విచారం, అ

"స్వామీ ! ఏమిటి మిమ్మల్ని భూతం పట్టిందా ? అది వదిలి పోయిందా ...అది ఏం భూతం ? నిజంగా దెయ్యాలూ, భూతాలు పడతాయా?! " అని ఆశ్చర్యం గా అడిగాడు ఆ సాధకుడు.

దానికా యోగి పక పకా నవ్వి, ఆత్మీయంగా చూసి చెప్పారు, "భూతం అంటే మరేమీ కాదు, భూతమైనది - భూత కాలానికి చెందింది. అంటే గతం అన్నమాట. మనం చాలా సార్లు భూతకాలంలో జరిగిందాన్ని ఒకటే తల్చుకుని బాధపడుతుంటాం. ఒక పట్టాన ఒదలలేక విచారిస్తూ ఆ తలంలో బుర్ర ఉండి పోయి అమూల్యమైన ప్రస్తుతాన్ని, అతి విలువైన భవిష్యత్ ని పాడు చేసుకుంటాం. అదే 'భూతం ' పట్టడం అన్నమాట. అందరికి ఇది ఎప్పుడో అప్పుడు తారసపడుతుంది. దాన్ని నేను కూడా కాళీ శక్తితో (భూతాన్ని ఖాళీ చేయించి) జయించి, జీవితరంగంలో పోరాడి అంతరంగాన్ని, ప్రపంచాన్ని గెలిచాను. డబ్బు, పేరు అన్నీ తీవ్రం గా సంపాదించాను. నేను ఆనందంగా ఉండడం మొదలు పెట్టాక అన్నీ వస్తున్నాయని గ్రహించాను."

"స్వామీ! చూస్తుంటే ఇది మీ మనోశక్తికి సంబంధిన విజయంలా ఉంది. ఇందులో ఉపాసన, మంత్ర బలం పని చేసాయంటారా? " అని అడిగాడు సాధకుడు.

"ఖచ్చితం గా గ్రహించావు. నీలో శక్తిని ముందు నువ్వు నిద్ర లేపు. భయంలేకుండా సంకల్ప బలం తో నువ్వు చాలా చెయ్యగలవు. ఆపైన కావాల్సిన అవకాశాలని, అదృష్టాన్ని అమ్మ ఇస్తుంది. అన్నీ వచ్చాక నాకూ అనుమానం వచ్చింది. ఇదంతా నా ప్రతిభేనేమోనని. అసలు అమ్మవారు ఎక్కడ ఉంది అని. హిమాలయాలనించి కేరళ దాకా గురువులను చూసాను. వారితో సన్నిహితంగా తిరిగాను.కోట్లలో జపాలు, హోమాలు చేసాను. అపుడు అర్ధమైంది విషయం ఏమిటో..ఆ మూల పరబ్రహ్మత్వం తత్వమేమిటో..." అన్నారు ఆ యోగి.

"స్వామీ! మీరు కొంచెం ఒక చిన్న విషయం చెప్పాలి. స్వశక్తితో మీరు చాలా కష్టపడి ఏవో సాధించారు బాగుంది. ఉపాసన చేసారు బాగుంది. మరి ఇదంతా చేసింది ఆ తల్లి కదా, అది నిర్ధారణ చేసుకున్నారా, ఆమెను గురించి తెలుసుకున్నారా?" అని అడిగాడు సాధకుడు.

ఆ యోగి చిరునవ్వు నవ్వి, "ఇంకా తెలుసుకుంటున్నాను. ఎన్నో తెలుసనుకుంటున్న వారు కూడా ఇంక తెలుసుకుంటున్నారని తెలుసుకున్నాను" అని కళ్ళు మూసుకుని దేవిని ప్రార్ధించారు దేవి సప్త శ్లోకితో ఇలా..

దేవీత్వం భక్తి సులభే సర్వకార్య విధాయని
కలౌహి కార్య సిధ్ధ్యర్ధముపాయం బ్రూహి యత్నతఃఅ ...

అంతలో గాలిలోంచి ఒక తులసి మాల వచ్చి ఆ యోగి వళ్ళో పడింది. యోగి కళ్ళు తెరిచి చూసారు. నవ్వి, అలా చిత్రంగా గాలిలోంచి పడ్డ ఆ మాలని "కాళీ ప్రసాదం , సాధన చేసుకో !" అని ఆ సాధకుడికి ఇచ్చి లేచి వెళ్ళిపోయారు. సాధకుడు చాలా సేపటి దాకా తేరుకో లేదు. ఆ మాల ఎక్కడిది అని ఇప్పటికి అలోచిస్తూనే ఉన్నాడు. ఆ చుట్టు పక్కల జన సందోహంలో ఎవరైనా విసిరేసారేమో అని 'లాజికల్' గా కూడా అలోచించాడు. ఆ కాళి కే తెలియాలి ఏది ఎక్కడినుండి వస్తుందో మళ్ళీ ఎక్కడికి వెడుతుందో!