అష్టావక్రగీత 5వ అధ్యాయం

అష్టావక్రగీత   5వ అధ్యాయం

అష్టావక్ర ఉవాచ

5.1
న తే సంగోఽస్తి కేనాప్ప కిం శుద్ధస్త్యక్తుమిచ్ఛసి|
సంఘాతవిలయం కుర్వన్ ఏవమేవ లయం వ్రజ||

 నీకు దేనితోను సంగము లేదు. శుద్దుడవు  అయిన నీవు దేనిని వదలకోరుదువు? దేహము, మనసు, వాసనల కూటమిని నశింపచేయుచు లయమును పొందుము మనస్సును అపి వేయుము

 5.2
 ఉదేతి భవతో విశ్వం వారిదేరిన బుద్బుదః|
ఇతి జ్ఞాత్వైకమాత్మానం ఏవమేవ లయం వ్రజ||



 సముద్రమునుండి బుడగలవలె నీనుండియే విశ్వము ఉదయించుచున్నది. ఈ విధముగా
– ఒక్కటిగాఉండు ఆత్మను తెలిసి, ఆ విధముగనే లయమును పొందుము మనసును
ఆపివేయుము.

5.3
ప్రత్యక్ష మప్యవాస్తుత్వాత్ విశ్వం నాస్త్యమలే త్వయి|
రజ్జుసర్ప ఇవ వ్యక్తం ఏవమేవ లయం వ్రజ||



 విశ్వము ఇంద్రియములకు ఎదురుగా అగుపించుచున్నాను, యదార్థమైన వస్తువు
కానందువలన - లేనీదే. నిర్మలమైన నీయందు  (విశ్వము) త్రాడునందు పామువలె
తోచుచున్నది. ఆ విధముగనే అట్లు తెలిసి లయమును పొందుము మనసును
ఆపివేయుము

5.4
సమదుఃఖసుఖః పూర్ణ ఆశానైరాశ్యయోః సమః|
సమజీవితమృత్యుస్సన్ ఏవమేవ లయం వ్రజ||


సుఖ-దుఃఖములయందు సముడవై కొరత లేనివాడవై ఆశ -నిరాశలయందు సముడవై బ్రతుకు-చావులయందు సముడవై - ఆ విధముగనే అట్లు తెలిసి, లయమును పొందుము
మనసును ఆపివేయుము

                 5వ అద్యయము సమప్తం

మనసు సత్వంతో ఉండటమే... సామాన్య జీవనం !  సత్యానికి సోపానం !!

సామాన్యమైన జీవనంలోనే జ్ఞానాన్ని పొందే అవకాశం ఉంది. సామాన్యంగా అంటే అది అదేదో ప్రత్యేక పరిస్థితని, మన భౌతిక పరిస్థితులు అలా మార్చుకోవాలని కాదు. ఉన్న స్థితిని, ఏర్పడిన పరిస్థితిని అర్ధం చేసుకుంటూ వివేకంతో మనసును  సత్వగుణంలో ఉంచటమే సామాన్య జీవనం. అదే సత్యానికి సోపానం. ఆశ ఎంతపెద్దదైనా దానికి శాశ్వతత్వం లేదు. శాశ్వతమైనదాన్ని తెలుసుకోవడానికి ఆశతో పనిలేదు. ఇది అర్ధం చేసుకుంటే మనసు సత్వంతో సామాన్యంగా ఉంటుంది. మనసులో ఆశ, కోరిక, ఇచ్ఛ, ఆకాంక్షలు ఏవీ లేకుండా ఉన్నప్పుడు వ్యక్తమయ్యే జ్ఞానమే శాశ్వతంగా నిలిచి ఉండేది !

(నిర్వేదాష్టకాము మరియూ ఉపశమాష్టకము అను 9, 10 ప్రకరణలు సమాప్తము).