✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
*🌻. 4వ అధ్యాయము - 4 🌻*
తన ఈజీవిత విషాదావస్థ నుండి క్షమించి కాపాడమని పదేపదే భగవంతుడిని ప్రార్ధించాడు.
పూర్తి పశ్చాత్తాపంతో ఇతను శ్రీగజానన్ దగ్గరకు వచ్చి ఆహారంమాని ఆయన ద్వారం దగ్గరే భగవన్నామస్మరణ చేసాడు. ఒకరోజు పూర్తిగా ఈవిధంగా చేసినతరువాత, నువ్వు చేస్తున్నపని సరికాదు. భగవంతుడిని ఇంతకు ముందు ఎందుకు జ్ఞాపకం చేసుకోలేదు ?
మనిషి మరణించిన తరువాత వైద్యుని పిలిచినట్టు, లేదా యవ్వనం అంతా అయిపోయిన తరువాత ముసలి తనంలో పెళ్ళి చేసుకున్నట్టు ఉంది. ప్రతిపని సరిఅయిన సమయంలో చెయ్యాలి, లేకపోతే దానికి ఫలితంఉండదు. ఇల్లు అంటుకున్నాక నుయ్యి తవ్వడం నిరుపయోగం.
ఏ సంసారంకోసం జీవితం అంతా తాపత్రయం పడ్డావో వాళ్ళు నిన్ను ఒంటరిని చేసి పోయారు. శాశ్వతమయిన దానిని వదలి, అశాశ్వతమయిన విషయాలలో నీ సమయంపూర్తిగా వృధాచేసావు. దానికి బదులుగా ఇప్పుడు ఫలితాలను అనుభవించకుండా తప్పించుకోలేవు, కావున మొండితనం వదలి సమంజసంగా ఉండు అని శ్రీగజానన్ అన్నారు.
మిగిలిన వాళ్ళు కూడా అతనికి నచ్చచెప్పేందుకు ప్రయత్నించారు. కానీ ఎవరిని లక్ష్య పెట్టక తన నిరాహారత, భగవన్నామస్మరణ కొనసాగించాడు. మధ్యరాత్రి బాగాచీకటిగానూ, ఎవరూ చుట్టుపక్కల లేని సమయంలో శ్రీమహారాజు మాధవు తో ఒక తమాషా చేసారు.
భయానకమయిన యమునిరూపం దాల్చి, మృత్యుదేవతగా పెద్దగా నోరుతెరచుకొని మాధవ్ దగ్గరకు ఆయన తినేలా దూసుకు వస్తారు. మాధవ్ మాటలుడిగి, భయభ్రాంతుడయి, దడదడ లాడుతున్న హృదయంతో పరిగెత్తడం మొదలు పెట్టాడు. అతని ఆపరస్థితిచూసి శ్రీమహారాజు తన మామూలు రూపుధారణ దాల్చి, ఇదేనా నీకు ఉన్న ధైర్యం ?
నువ్వు మృత్యువుకి ఆహారంవంటి వాడివి అనిగుర్తు ఉంచుకో, అది నిన్ను ఇలానే కబళించి తీరుతుంది. నువ్వు రాబోయే కాలంలో దీనినుండి తప్పించుకోలేవు, యమలోకంలో గడపబోయే విషయంగూర్చి నేను నీకు ఇప్పుడు చూపించాను అని గట్టిగా అంటారు. యమలోకంనుండి దయచేసి నన్ను రక్షించండి, ఈజీవితంకూడా నాకువద్దు.
నన్ను వైకుంఠం పంపించమని నాచివరి నివేదన. ఒకసారి మీరు నాకు నరకం చూపించారు కనుక మరలా నన్ను అక్కడకు పంపకండి. నేను చేసిన పాపాలగురించి పూర్తిగా నేను పరిచితుడను, అయినా మీరు తలచుకుంటే నన్ను వాటినుండి విముక్తి చేయడం కష్టంకాదు.
బహుశ కొద్ది పుణ్యకార్యాలవల్ల నాకు మీ పాదాల దగ్గర ఉండే అదృష్టం కలిగింది, మరియు యోగులతో సంగమం చేసిన వాళ్ళు యమలోకం వెళ్ళలేరు అని మాధవ్ అంటాడు. భగవన్నామస్మరణ చేస్తూఉండు, నీకు మృత్యువు అతి దగ్గరలో ఉంది. ఇంకా బతకాలి అనిఉంటే చెప్పు నీజీవిత కాలం నేను పొడిగిస్తాను అని శ్రీమహారాజు అన్నారు.
నేను ఏమాత్రం ఇంక జీవించ దలచుకోలేదు, ఇది అంతా మిధ్య కావున నన్ను ఏమాత్రం దీనిలో ఇక ఇరికించకండి అని మాధవ్ అంటాడు. తధాస్తు నీవు కోరినదే నీకు ఇస్తున్నాను. నీవు తిరిగి ఈ పృధ్విపై జన్మించవు అని శ్రీమహారాజు అంటారు. అటువంటి రహస్యమయిన సంభాషణ వారి ఇరువురి మధ్య అయింది.
దీనిని వర్నించడానికి నాదగ్గర మాటలు కరువవుతాయి. మాదవ్ తన దైనిక జీవిత విషయాలుకూడా మరచి పోయాడు. దీనికి కారణం అతను ఉపవాసాలు చేయడమే అని ప్రజలు అనుకున్నారు. శ్రీగజానన్ మహారాజు పాదాలవద్ద మాధవ్ మరణించి, చివరికి ఈ జీవన్మరణ చక్రవ్యూహంనుండి తప్పించుకున్నాడు.
శ్రీమహారాజుకు ఒకసారి వేదాలు వినాలని కోరిక కలిగి, ఇవి చదవగలిగే బ్రాహ్మణులను తెమ్మని తన భక్తులతో అంటారు. వేదాలు చదవగలిగేటు వంటి చదువుకున్న బ్రాహ్మణులు ఈకాలంలో దొరకడంలేదు అని భక్తులు అంటారు.
అయినా సరే బ్రాహ్మణులు మరుసటి రోజు వస్తారు, మీరు అన్నీ తయారు చేయండి అని స్వామీజీ అంటారు. భక్తులు ఆనందపడి తయారు ప్రారంభించి 100 రూపాయలు విరాళం పోగుచేస్తారు. మరుసటిరోజు మధ్యాహ్నం సమయంలో ఒక గుంపు చదువుకున్న బ్రాహ్మణులు షేగాం వచ్చి శ్రీగజానన్ మహారాజు ఎదుట వేదం చదువుతారు.
వారందరికి దక్షిణ ఇవ్వబడింది. తరువాత వారు వెళ్ళిపోయారు. యోగుల కోరికలన్నీ భగవంతుడు తీరుస్తాడు అని దీనినిబట్టి అర్థం అవుతుంది. బనకటలాల్, ఆ తరువాత అతని కుటుంబీకులు ప్రతి సంవత్సరం అదేరోజు ఈ వేద పఠనం కొనసాగిస్తున్నారు.
శుభం భవతు
4. అధ్యాయము సంపూర్ణము.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
*🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 19 🌹*
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
*🌻 Chapter 4 - part 4 🌻*
Again and again he begged pardon from God and prayed for helping him out of the tragedy of his life. Full of repentance he came to Shri Gajanan and squatted at His doors fasting and chanting the name of God.
After one full day of his fasting Shri Gajanan said, What you are doing is not proper. Why did you not remember God before this? It is just like calling a doctor after the death of patient or like marrying in old age, after spending one’s youth being a bachelor.
Everything should be done in its proper time. Otherwise the action bears no fruits. There is no use digging a well when the house is on fire. The family for whom you toiled in your good days has left you alone. You wasted all your time attaining things that were transient and forgot the One truth which is eternal.
Consequently, you now have to bear the results of your actions from which there is no escape. So do not be obstinate. Be reasonable. Other people also tried to persuade him but he ignored them all, kept up his fast and the chanting of “Narayan, Narayan”.
To teach Madaho a lesson, Shri Gajanan played a trick on Madhao. At mid night when it was pitch dark, and nobody was near about, He changed His human form into a fearful form of Yama, the God of death, and with a big open jaw rushed towards Madhao, as if to eat him.
Madhao was dumb founded and with a throbbing heart, started to run away. Looking at his condition, Shri Gajanan Maharaj regained His normal self and loudly said, Is this the boldness that you have got?
Remember that you are the food of death, and it will swallow you like this only. What I have shown is an indication of future happening of Yamalok wherefrom you will not be able to run away”.
Madhao replied, “Kindly save me from Yamalok. I do not want this life also. My last request to You is to send me to Vaikunth. You have already shown me Yamalok once, so do not send me there again. I am fully aware of my sins and if you wish, it is not difficult for You to free me from them.
I am fortunate enough to be at your feet, probably because of some good deeds to my credit. The one who meets a saint during his lifetime cannot go to Yamalok”. Shri Gajanan Maharaj said, “Keep on chanting the name of Narayan, as your death is quite near now.
If you still want to live, tell me and I will extend your life span. Madhao said, “I do not want to live any more. This world is all unreal and so kindly don’t let me get involved in its attractions”. Upon which, Shri Gajanan Maharaj said, TATHASTU - I give you what you want.
You will not be reborn on this earth.” Such was the secret conversation between them, for which my words fall short to describe. Madhao lost all the worldly responses, people thought it to be the effect of his fasting.
Madhao died at the feet of Shri Gajanan Maharaj and finally escaped the cycle of birth and death. Once Shri Gajanan Maharaj wished to listen to the Vedas and so asked the devotees to get some learned Brahmins for their recitation.
The devotees said that learned Brahmins, able to recite Vedas, were not available their days. Swamiji however, asked them to go ahead with the making of the necessary preparations saying that the Brahmins would come the next day.
The devotees were happy; they started the preparations and collected a sum of one hundred rupees for that purpose. The next day, at noontime, a team of learned Brahmins really arrived at Shegaon! They recited the Vedas before Shri Gajanan Maharaj. All of them were given Dakshina.
Then they went away. This shows that Almighty God fulfils all the desires of the saints. Bankatlal, and now his descendants, continued this recitation of Vedas on that particular day every year.
||SHUBHAM BHAVATU||
Here ends Chapter Four
Continues...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
No comments:
Post a Comment