✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 10వ అధ్యాయము - 4 🌻
అప్పటినుండి భాస్కరు అతనితో మంచిగా ప్రవర్తించాడు. ఆమ్లపరీక్ష తరువాతనే బంగారం గుర్తించ బడుతుంది. బాలాపూరులో శుఖలాల్ అగర్వాలు అనే ఒకవ్యక్తి ఉండేవాడు.
అతనికి ఒక పెంకి ఆవు ఉండేది. అది ఊళ్ళో విచ్చలవిడిగా తిరుగుతూ, కొమ్ములతో ప్రజలను గాయపరచేది. ఏ దుకాణం లోకయినా వెళ్ళి కడుపు నిండా ధాన్యంతిని మిగిలినవి తోసి రోడ్డుమీద పోసేది. అది నూనె, నెయ్యి డబ్బాలను తన్ని అందులోని పదార్ధాలు బయట రోడ్డుమీద పడేలా చేసేది. ఒక వేళ ఇంటి దగ్గర కట్టి ఉంచితే, తాళ్ళులాగేసి గొలుసులు తెంచేసేది. అది పులి మాదిరి ప్రవర్తించేది.
బాలాపూరు ప్రజలు దాని ఆకతాయితనంతో విసిగు చెందారు. అది గర్భిణీ కావడంలేదు. ఇంటిలో ఉండటంలేదు. చాలామంది దానిని కసాయికి ఇచ్చేయమని లేదా తుపాకితో కాల్చమని శుఖలాల్ కు సలహాఇచ్చారు. ఏమి చెయ్యగలిగితే అది చెయ్యడానికి వాళ్ళకు అతను అనుమతి ఇచ్చాడు. ఒక ముస్లిం ఒకసారి దానిని తుపాకితో చంపడానికి ప్రయత్నిస్తే, ఎలాగో దానికి తెలిసి అతనిని ఎదుర్కుని కొమ్ములతో విసిరి పడేసింది.
అప్పుడు శుఖలాల్ దానిని తీసుకు వెళ్ళి వేరేగ్రామంలో వదలి వస్తే అదితిరిగి బాలాపూరు వచ్చేసింది. గోవిందబువా గురాన్ని శ్రీమహారాజు శాంతపరచిన విషయం ఒకరికి గుర్తువచ్చి ఈఆవును కూడా, షేగాం తీసుకువెళ్ళి శ్రీమహారాజుకు కానుకగా ఇచ్చి దీని బాధనుండి విముక్తి పొందడం మరియు యోగికి గోదానం చేసిన పుణ్యం దక్కించుకోడం వంటి రెండు పనులు పొందవచ్చని శుఖలాలకు సలహా ఇస్తాడు.
ఈసలహా అందరికి నచ్చింది కానీ ప్రతిసారి దాన్ని పట్టుకోడానికి ప్రయత్నాలు విఫలం అవుతున్నాయి. అప్పుడు పెద్ద పచ్చగడ్డి గుట్టలాపోసి, దూదిగింజలు ఖాళీ స్థలంలో పోసి పెట్టారు. అవి తినడానికి ఆఆవు రాగానే 10/15 మంది చుట్టుముట్టి తాళ్ళతో బంధించారు. ఆతరువాత దాన్ని మోసి ఒక ఎడ్లబండి మీద ఇనుప గొలుసులతో కట్టి శ్రీమహారాజుకు ఇచ్చేందుకు షేగాం తీసుకు వచ్చారు.
షేగాం దగ్గరపడుతూండగానే దానిలో మార్పువస్తున్నట్టు కనిపించడం మొదలయింది. శ్రీమహారాజు ముందుకు తెచ్చేసరికి అతి అమాయకంగా కనిపించింది. కళ్ళనీళ్ళతో అది శ్రీమహారాజును చూసింది. అప్పుడు ..... ఒక అమాయకమైన ఆవును ఈవిధంగా కట్టి హింసించడం మీమూర్ఖత్వం. దాని మెడ, కొమ్ములు మరియు కాళ్ళు తాళ్ళతో గొలుసులతో బంధించారు.
అటువంటి బందోబస్తు ఒకపులి కొరకు అయితే సరిగానీ, ఇటువంటి అమాయక మయిన ఆవుకు తగదు, ఓమూర్ఖుడా, ఇది ఒకఆవు, అందరికీ తల్లివంటిది అని నీకు తెలిసి ఉండాలి. ఈవిధంగా కట్టి నువ్వు పాపం చేసావు. వెంటనే దాన్ని వదలండి, ఎవ్వరినీ అది ఇబ్బంది పెట్టదు అని శ్రీమహారాజు అన్నారు.
అటువంటి ఆశ్వాసన తరువాత కూడా ఎవరూ దానిని ముట్టుకుందుకు సాహసించలేదు. శ్రీమహారాజు అప్పుడు స్వయంగా తన పవిత్రహస్తాలతో ఆతాళ్ళను, గొలోసులను పూర్తిగా విప్పుతారు. అలా బంధనాలు తొలగగానే ఆవు కిందికిదిగి, ఆయన చుట్టూ మూడు ప్రదక్షిణాలు చేసి ముందు కాళ్ళమీద కూర్చుని తలవంచి నమస్కరించి ఆయన పాదాలను నాకడం మొదలు పెట్టింది. ఈ అద్భుతం చూసిన అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు.
ఓగోమాతా ఇకనుండి ఎవరినీ ఇబ్బంది పెట్టకు, అంతేకాక ఈస్థలం ఎప్పటికి వదలకు అని శ్రీమహారాజు ఆ ఆవుతో అన్నారు. ఈసంఘటన జరిగినప్పుడు ప్రజలు శ్రీమహారాజును పొగుడుతూ ధన్యవాదాలు చేసారు.
సశేషం....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 50 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 10 - part 4 🌻
Bhaskar, thereafter, treated Balabhau with due respect. Gold has to go through an acid test to be accepted as an object of value. There was a man named Sukhlal Agarwal at Balapur who owned a wicked cow.
She used to wander in the town trampling and hurting people by the means of her horns. She would enter any shop, eat grains to her heart’s content and then push and spilled the remaining on road. She even kicked oil and ghee containers thereby spilling the contents everywhere. If tied down at home, she snapped the ropes and broke the chains.
She behaved like a tiger and the people of Balapur got fed up with her nuisance. She was not getting pregnant and never remained indoors. Many folks advised Sukhlal to hand her over to a butcher or get her shot down by a bullet.
He permitted them to do whatever they liked to her. One Muslim man once tried to kill her by gun, but somehow she came to know about it and attacked and threw him away by her horns. Sukhlal then took her and abandoned her in another village, but she returned back to Balapur again.
Somebody then, remembering the fact that it was Shri Gajanan Maharaj who had tamed Govindbua’s horse, advised Sukhlal to take her to Shegaon and offer her to Shri Gajanan Maharaj , thereby serving dual purpose of getting rid of her and obtain Punya for giving a gift of a cow to a saint.
All liked the idea, but their attempts to catch her failed every time. Then they kept a heap of green grass and some cotton seeds on an open ground. As the cow rushed to eat it, 10 to 15 people surrounded and trapped her by ropes.
Then she was lifted and tied on a bullockcart with iron chains and brought to Shegaon as an offering to Shri Gajanan Maharaj . As Shegaon was approaching, there appeared to be a significant change in her behavior, and when brought before Shri Gajanan Maharaj , she appeared to be an extremely tame creature.
With tears in her eyes, she looked at Shri Gajanan Maharaj . Thereupon Shri Gajanan Maharaj said, “It is foolish of you all to have tied and tortured a poor cow like this. Her neck, horns and legs are tied with rope and chains. Such type of ‘Bandobast’ is all right for a tiger, but not for a poor cow like this.
You fools! You should know that this is a cow, a mother of all, and by tying her like this you have committed a sin. Release her at once, she will not trouble anybody.”
Even with Maharaj’s assurance, no one dared to go close to her. So Maharaj, with His sacred hands, released her of all the restraining chains and ropes. As soon as she was free, the cow came down, went round Shri Gajanan Maharaj three times, folded her forelegs and with a bowed head and started rubbing His feet by her tongue. All the people saw this miracle and were surprised.
Shri Gajanan Maharaj said to the cow, “O cow! Do not trouble anybody hereafter and don’t leave this place at all.” When this happened all the people prasent raised cheers in praise of Shri Gajanan Maharaj.
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#ChaitanyaVijnanam #PrasadBhardwaj #చైతన్యవిజ్ఞానం #గజాననమహరాజ్ #GajananMaharaj
12.Sep.2020
No comments:
Post a Comment