✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 13వ అధ్యాయము - 6 🌻
ఒకసారి షేగాం చేరినతరువాత మరణించినా నేను ఏమీ అనుకోను. దయచేసి నేను షేగాం చేరేంతవరకూ నన్ను ఈప్లేగు అనే శతృవునుండి రక్షించండి. మంచి ఆరోగ్యం ఉంటేనే పుణ్యక్షేత్ర దర్శనం వీలవుతుంది అని అన్నాడు. పుండలీకుని ఈపరిస్థితి చూసి, అతని తండ్రి చింతితుడై కళ్ళనుండి నీళ్ళు వచ్చాయి. తన ఏకైక కుమారుని ఈ వినాశనం నుండి కాపాడమని భగవంతుడిని ప్రార్ధించాడు.
ఒక ఎడ్లబండి ప్రయాణానికి తీసుకుందామని, పుండలీకునితో అతను నేను మంచి ఆరోగ్యం ఉంటేనే భగవంతుడిని ర్ధించాడు. అతని తండ్రి చింతితుడై అన్నాడు.
దానికి పుండలీకుడు...వద్దు నేను షేగాం నడకమీదనే వెళ్ళాలి, నేను నెమ్మదిగా నడిచి ఎలాగయినా షేగాం చేరతాను. ఒకవేళ దారిలో చనిపోతే కనుక నాశరీరం షేగాం మోసుకు వెళ్ళండి, చింతించకండి అన్నాడు. అలా అంటూ నెమ్మదిగా నడుచుకుంటూ అతి కష్టం మీద షేగాం చేరాడు.
అతను శ్రీమహారాజును చూసి పాదాలకు నమస్కరించాడు. శ్రీమహారాజు పుండలీకుని చూసి, తన చంకక్రింద నొక్కుకుని, పుండలీకా నీప్రమాదం తప్పింది కావున అసలు చింతించకు అని అన్నారు. అలా శ్రీమహారాజు అనగానే పుండలీకుడి చంకక్రింద గడ్డ అకస్మాత్తుగా అదృశ్యం అయింది. కానీ అతనికి కొంత నీరసంగా అనిపించింది. పుండలీకుని తల్లి సమర్పించిన నైవేద్యం రెండు ముద్దలు శ్రీమహారాజు తినేసరికి అదికూడా మాయం అయింది.
పుండలీకుడు మామూలుగా ఉన్నట్టు అనుభూతి పొందాడు. ఇదంతా గురుభక్తి ఫలితం, మరియు నమ్మకం లేనివాళ్ళు గమనించదగ్గ విషయం. సరిఅయిన గురువుమీద భక్తి ఎప్పటికీ వృధాకాదు అని ఇద తెలియచేస్తోంది. నిజమయిన గురువు ఇంట్లో కామధేనువు ఉండి మనకోరికలన్నీ తీర్చినట్టు. పుండలీకుడు తన కార్యక్రమంలోని పనులు పూర్తి చేసుకుని ముండగాం తిరిగి వచ్చాడు.
మీరు ఈ చరిత్ర చదివితే మీకు వచ్చే ప్రమాదాలన్నీ తొలుగుతాయి. ఇది ఒక గొప్ప యోగి జీవిత చరిత్ర కానీ ఏదో ఊహించిన కధకాదు. ఈ పుస్తకంలో వివరించినవి అన్నీ నిజంగా జరిగిన విషయాలు. ఈయోగి యొక్క కధలపై ఎవరూ అపనమ్మకం చూపరాదు. దాసగణు రచించిన ఈ గజానన్ విజయ గ్రంధం అందరికీ సుఖాలు తెచ్చుగాక. ఈ విధంగా దాసగణు ప్రార్ధిస్తున్నాడు. అందరికీ శుభంకలుగుగాక. హర మరియు హరి కి నానమస్కారములు.
శుభం భవతు
13. అధ్యాయము సంపూర్ణము.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 69 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 13 - part 6 🌻
Once I reach Shegaon I won't mid death thereafter. Please protect me from this plague enemy till I reach Shegaon. Visit to shrines is possible only if you are in good health.”
Looking to the condition of Pundalik, his father felt sorry and tears rolled from his eyes. He prayed to God to save his only sons from this calamity. He offered Pundalik to get a bullock cart for his journey to Shegaon. Pundalik replied, “No, I must go to Shegaon on foot only. Slowly I will walk and reach Shegaon.
If I die on way, please carry my body to Shegaon and don't worry.” Saying so, Pundalik started walking slowly and with great difficulty reached Shegaon. He saw Shri Gajanan Maharaj and prostrated at his feet.
Looking to Pundalik Shri Gajanan Maharaj pressed His own armpit by another hand and said, “Pundalik, your danger is averted, so do not worry at all.” When Shri Gajanan Maharaj said so, the tumour in the armpit of Pundalik suddenly vanished.
He was, however, feeling a bit of weakness, but that too disappeared when Shri Gajanan Maharaj ate two morsels of Naivedya offered by Pundalikas mother. Pundalik began feeling normal. This was the result of Gurubhakti, and an example to be noted by disbelievers.
It shows that devotion to proper Guru never goes waste. Real Guru is like having a Kamdhenu at home, to fulfil all your desires. After completing his rituals of the Vari, Pundalik returned to Mundgaon.
If you read this Chaitra, all the dangers to you will be averted. It is a biography of a great saint and not any imaginary story. Everything given in this book is real and actually happened. Nobody should show any disbelief in this story of the great saint.
May this Gajanan Vijay Granth, written by Dasganu, bring happiness to all! Thus prays Dasganu. May good come to you all. My obeisance to both Har and Hari.
||SHUBHAM BHAVATU||
Here ends Chapter Thrirteen
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#ChaitanyaVijnanam #PrasadBhardwaj #చైతన్యవిజ్ఞానం #గజాననమహరాజ్ #GajananMaharaj
WhatsApp, Telegram, Facebook groups:
https://incarnation14.wordpress.com/2020/09/23/social-media-groups-channels-telegram-facebook-whatsapp-etc/
02 Oct 2020
No comments:
Post a Comment