✍️. దాసగణు స్వామి
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. 12వ అధ్యాయము - 2 🌻
భీమానదీతీరాన్న నిలుచుని ఉన్న నాభగవానుడు నేను కోరుకుంటే ఎంత సంపత్తి అయినా నాకు ఇవ్వగలరు అని శ్రీమహారాజు అన్నారు.
అలా అంటూ ఆ ఆభరణాలు, బట్టలు తీసిపారవేసి, ఒక చిన్న మిఠాయి ముక్క తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు. చాలామంది అకోలావాసులు శ్రీమహారాజు ఈవిధంగా వదలిపోవడం చూసి నిరాశపోందారు. అందులో కొంతమంది కారంజావాసులు కూడా ఉన్నారు. వారు లక్ష్మణగుడే మీద జాలిపడ్డారు, ఎందుకంటే అతనుకూడా బచులాల్ లాగా శ్రీమహారాజును పూజించాడు కానీ, దక్షిణ ఇవ్వడంలో నిష్కపటంగాలేడు.
శ్రీమహారాజుకు ఈవిధమయిన కపటత్వం, మాటలాడడం, దొంగవినయం పసిగట్టడం ఏమీ కష్టమయిన పనికాదు. గుడే పూజ ఉత్తి మాటలమూట. అటువంటి వాళ్ళు దేవుడిని ఆరాధిస్తూ, ఓభగవంతుడా ఈ మహావస్త్రం స్వీకరించు అంటూ నిజంగా అయితే కొన్ని బియ్యంగింజలు ఇస్తారు లేదా ఓభగవంతుడా ఈవిధమయిన మిఠాయిలు స్వీకరించండి అని కొన్ని వేరుశెనగలు అతని ముందు ఉంచుతారు.
అటువంటి నిజాయితీలేని, కపట పూజలకు అటువంటి ఫలాలే ఆపూజలు చేసినవారికి దొరుకుతాయి. బచులాల్ మాటలు చేష్టలూ ఎలా అయితే ఒకటో అలాకాక లక్ష్మణగుడే ఇటువంటి ప్రవర్తనకు చెందినవాడు. ఎవరయితే యోగుల ఆశీర్వాదాలు పొందుతారో వాళ్ళు ఎల్లప్పుడూ సంతోషంగా ఉంటారు.
బచులాల్ ఆతరువాత అకోలా అంతా శ్రీమహారాజు కొరకు వెతికాడు కానీ ఆయన లభ్యంకాలేదు. షేగాంలో శ్రీమహారాజువారి మఠంలో షింపికులానికి చెందిన పీతాంబరు అనేపేరుగల ఒక భక్తుడు ఉండేవాడు. అతను శ్రీమహారాజుకు అత్యంత నిజాయితీతో సేవలు చేసాడు, దానికి ఫలితం పొందేకాలం వచ్చింది. ఒకరోజు అతను ఓర్నావస్థలో ఉన్న ఒక ధోతి కట్టుకుని ఉంటాడు. అది చూసి శ్రీమహారాజు...నీపేరు పీతాంబరు కానీ ఒకమంచి పీతాంబరంకూడా నీకు కట్టుకుందుకు లేదా ? కనీసం నీపిరుదలు అయినా ఎవరూ చూడకుండా ఉండేలా కప్పబడేట్టు కట్టుకో.
ఇది ఎలా ఉందంటే సోనూబాయి అన్నపేరుగల స్త్రీ దగ్గర కనీసం అల్యుమినియం గాజులయినా లేనట్టు, లేదా గంగాబాయి అనే పేరుగల స్త్రీ నీళ్ళకోసం చనిపోయినట్టు, నీవిషయం అలానే ఉంది. నీవు కట్టుకున్న ధోతర ఇల్లు అలకడానికి మాత్రమే పనికి వస్తుంది. అటువంటి బట్టలు వేసుకోవడంవల్ల నీ పిరుదలను ప్రదర్శిస్తున్నావు.
నేను ఇస్తున్న ఈధోతర తీసుకుని, ఏవిధమయిన సంకోచం లేకుండా కట్టుకో, మరి ఎవరు తీయమన్నా తీయకు అని అన్నారు. పీతాంబరు ఆయన మాటపాటించి ఆధోతర కట్టుకుంటాడు, కానీ ఇతరులు దీనిని సహించలేక పోయారు. ప్రాపంచిక వ్యవహారాలు ఇలానే ఉంటాయి. స్వార్ధంకలిగి ఉండడంవల్ల స్వంత అన్నదమ్ములే శత్రువులవుతారు. ఈవిషయం మీదమాట్లాడుకొని ప్రయోజనం లేదు, ఎందుకంటే మురికి కుండి మూతతీస్తే చెడువాసన మాత్రమేవస్తుంది.
అక్కడ చాలామంది తమను తాము శ్రీమహారాజు శిష్యులమని ఊహించుకొనేవారు ఉన్నారు కానీ అందులో నిజమయిన శిష్యులు మాత్రంచాలా తక్కువ. అటువంటి వారిని వేళ్ళమీద లెఖ పెట్టవచ్చు. ఇది, అడవులో అనేకమయిన వృక్షాలమధ్య కొన్ని గంధం చెట్లున్న మాదిరిగా ఉంది.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
Whatsapp Group
https://chat.whatsapp.com/5LFkJu3UEcQ5Kgx46WRsin
Telegram Group
https://t.me/ChaitanyaVijnanam
🌹 Sri Gajanan Maharaj Life History - 60 🌹
✍️. Swamy Dasaganu
📚. Prasad Bharadwaj
🌻 Chapter 12 - part 2 🌻
My lord standing on a brick on the bank of Bhima can give me any wealth I want.” Saying so, He removed all the ornaments and clothes and threw them away and took only a piece of sweet and went away. Many people of Akola witnessed this and were unhappy to see Shri Gajanan Maharaj leaving like that.
Amongst them, some were from Karanja, who felt sorry for Lakshman Ghude who worshipped Maharaj like Bachchulal, but was not sincere while offering Dakshina. It was not difficult for Shri Gajanan Maharaj to understand his hypocrisy, how talk, and false modest. Ghude's Puja was of only words.
Such people while worshipping say O God! Accept this Mahavastra and actually may offer some grains of rice only, or O God! Accept these sweets, may put before Him some grains of groundnut. Such dishonest and hypocritical worship gives the same type of fruit to the worshipper. Laxman was a victim of such behavior unlike Bachchulal, whose actions and words were the same.
So Bachchulal's prosperity never receded; he, who gets blessings of saint, ever remains happy. Bachchulal thereaft searched for Shri Gajanan Maharaj in whole of Akola, but could not get him. At Shegaon, in the Matth of Shri Gajanan Maharaj , there was one devotee named Pitambar, a Shimpi by caste.
He rendered most sincere service to Shri Gajanan Maharaj whereby his devotion bore fruit. Once, it so happened, that he was wearing a dhoti which was in tattered condition.
Looking to that Shri Gajanan Maharaj said, “Eh, your name is Pitambar and you don't have even a good dhoti to wear! Atleast try to cover your buttocks which are being seen by others. It is just like woman by the name Sonubai going without even aluminium bangles, or a lady by the name Gangabai dying for want of water.
Same is the case with you. This dhoti is useful only for making a duster. By wearing such clothes, you are exposing your buttocks. Take this Dupatta, which I am giving you, and wear it without hesitation. Never remove it at anybody's asking you to do so.”
Pitambar obeyed and wore the Dupatta, but the others could not tolerate it. It is the way of the world that, in the wake of selfishness, your own brothers become your enemies. There is no use talking over this subject as by opening the drainage you get bad smell only.
Continues....
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
#ChaitanyaVijnanam #PrasadBhardwaj #చైతన్యవిజ్ఞానం #గజాననమహరాజ్ #GajananMaharaj
23 Sep 2020
No comments:
Post a Comment