✍️. సద్గురు శ్రీ విద్యాసాగర్
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌻. ఆత్మను తెలుసుకొను విధము - 93 🌻
నీ సహజశైలికి భిన్నముగా ఉన్నాయి. నీ స్వరూప జ్ఞానానికి భిన్నంగా ఉన్నాయి. నీ స్వయం ప్రకాశత్వానికి భిన్నంగా ఉన్నాయి. నీ ఆత్మజ్ఞానానికి భిన్నముగా ఉన్నాయి.
వివేకం ఈ ఆత్మవస్తువును గుర్తించి, అట్టి వస్తువుగా నిలిచి ఉండి, మిగిలిన వాటిని నిరసించుట, తద్భిన్నమగు వాటిని నిరసించుట. అసనము అంటే స్వీకరించుట. నిరసించుట అంటే నిరాకరించుట.
ప్రయత్న పూర్వకముగా నిరాకరించుట. ప్రయత్న పూర్వకముగా త్యజించుట. అదే సాధన. కాబట్టి, నా జీవితంలో నేను ఎలా ఉంటున్నాను? ఈ శాస్త్రములు, సద్గురువులు బోధించినటువంటి రీతిగా, జ్ఞాన పద్ధతిగా, ఆత్మ విచారణ పద్ధతిగా, ఉండగలుగుతున్నానా? లేదా?
మిగిలిన సాధనోపాయములు, ఆజన్మార్జితమై ఉన్నటువంటి అనేక సాత్విక, రాజసిక, తామసిక వ్యవహారశీలములయందు, అనిష్టమైనటువంటి వాసన బల సంస్కార విశేషములను రద్దుపరుచుకోవడానికి, సూక్ష్మ శరీరాన్ని శుద్ధి చేయడానికి, శుద్ధ బుద్ధిని సాధించడంలో, సహకారి కారణములుగా, సాధనములు ఉపయోగపడతాయేమో గాని, ఆత్మవిచారణ అనేటటువంటి, కట్టకడపటి సాధన, ప్రథమము నుంచీ చేయాలి.
మొదటి నుంచి చివరి దాక చేయవలసినది ఆత్మ విచారణ. అట్టి ఆత్మ విచారణ యందు రతుడైనటువంటి వాడు, మునిగియున్నటువంటి వాడు, ఆత్మోపలబ్ధియే తన జీవిత లక్ష్యంగా భావించేటటువంటి వాడికి మాత్రమే ఏ సాధనైనా సహకరిస్తుంది. ఏ వ్యవహారమైనా సహకరిస్తుంది.
ఏ అవ్యవహారమైన సహకరిస్తుంది. అది ఇది అది అని చెప్పడానికి వీలు లేదు. జనన మరణాలతోసహా అట్టి ఆత్మయందు అంశీభూతములై యున్నవి. అట్టి సర్వవ్యాపక స్థితియందు సమావిష్టమైపోయినవి. అటువంటి స్థితిని మానవుడు సాధించాలి అని, యమధర్మరాజు గారు బోధిస్తూఉన్నారు.
నచికేతా! ఆ పరమాత్మ అందరి శరీరముల మధ్య భాగమందు ఉంటున్నాడు. అంగుష్ఠ మాత్ర హృదయాకాశమున ఉంటున్నాడు. అంతటా నిండి యుండుట చేత పురుషుడని చెప్పబడుచున్నాడు. ఈ పురుషుడే కాలత్రయమునకు నియామకుడు. ఈ విధముగా తెలిసిన వారు, అట్టి పురుషుని నుండి, తనకు భయము కలుగునని తలంపడు. వాని నుండి రక్షణను కోరడు.
మానవులందరూ సాధారణంగా ఈశ్వరా పాహిమాం. నన్ను రక్షించు నన్ను రక్షించు అని వేడుకుంటూ ఉంటారు. పాహిమాం, పాహిమాం, పాహిమాం నిరంతరాయంగా జీవులందరూ కూడా ఆ ఈశ్వరుణ్ణి వేడుకునే పద్ధతి ఏమిటంటే, మాంపాహి, మాం పాహి పాహిమాం. నన్ను కాపాడు, నన్ను కాపాడు అని అడుగుతూ ఉంటారు.
అంతే కానీ, నాకు నువ్వే కావాలి, నాకు నువ్వే కావాలి, నువ్వే కావాలి, నాకు ఈశ్వరుడు తప్పు ఏమీ అవసరం లేదు, నాకు బ్రహ్మము తప్ప ఏమీ అవసరం లేదు, నాకు ఆత్మవస్తువు తప్ప ఏమి అవసరం లేదు. అని మాత్రం అనడు. నువ్వు ఎప్పుడూ వేరే. నువ్వు ఎప్పుడూ వేరే. నేను అనుభవించే జగత్తు మాత్రం నాకు కావాల్సిందే.
ఒక వేళ ఈ జన్మలో చిట్టచివరికి ఏదైనా నువ్వు అవకాశం ఇస్తే, నువ్వు కూడా కావాలి. అంతేకానీ, జగత్తు లేకుండా నువ్వు మాత్రం నాకు అవసరం లేదు. అనుభోక్తమైనటు వంటి, భోగ్యవస్తువు అయినటువంటి, ఈ జగత్తు లేకుండా, నిన్నేంచేసుకుంటానయ్యా నేను? నీ వల్ల నాకు ప్రయోజనం ఏముంది? కాబట్టి, నేను కష్టాలలో పడుతూ ఉంటాను, జగత్ వ్యాపారంలో పడుతూ ఉంటాను.
అనేకమైనటువంటి నానాత్వంలో పడుతూ ఉంటాను. కాంక్షలలో పడుతూ ఉంటాను, మోహంలో పడుతూఉంటాను. వివేకం లేకుండా వ్యవహరిస్తూ ఉంటాను. నిన్ను మాత్రం నేను కోరేది ఒక్కటే, ఏమిటది? పాహిమాం, పాహిమాం, పాహిమాం.
సశేషం...
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
15 Jan 2021
No comments:
Post a Comment