శ్రీమద్భగవద్గీత - 264: 06వ అధ్., శ్లో 31 / Bhagavad-Gita - 264: Chap. 06, Ver. 31

 

🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 264 / Bhagavad-Gita - 264 🌹

✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴. 6 వ అధ్యాయము - ధ్యానయోగం - 31 🌴

31. సర్వభూతస్థితం యో మాం భజత్యేకత్వమాస్థిత: |
సర్వథా వర్తమానోపి స యోగీ మయి వర్తతే


🌷. తాత్పర్యం :

నేను మరియు హృదయస్థ పరమాత్మ ఇరువురుము ఏకమేనని ఎరిగి పరమాత్మ భజనమందు నియుక్తుడైన యోగి అన్ని పరిస్థితుల యందును నా యందే నిలిచి యుండును.

🌷. భాష్యము :

పరమాత్మ ధ్యానమును సాగించు యోగి శ్రీకృష్ణుని సంపూర్ణాంశను శంఖము, చక్రము, గద, పద్మమును దాల్చిన చతుర్భాహు విష్ణువుగా హృదయమునందు వీక్షించును. యోగియైనవాడు ఆ విష్ణువు శ్రీకృష్ణునకు అభిన్నుడని ఎరుగవలెను. వాస్తవమునకు కృష్ణుడే అట్టి పరమాత్మ రూపములో ఎల్లరి హృదయములందును నిలిచియున్నాడు. అంతియేగాక అసంఖ్యాక జీవరాసులలో నిలిచియున్న అసంఖ్యాక పరమాత్మల నడుమను ఎట్టి భేదము లేదు. అలాగుననే శ్రీకృష్ణభగవానుని దివ్యమగు భక్తియుతసేవ యందు నియుక్తుడైన కృష్ణభక్తిరసభావితునికి మరియు పరమాత్మ ధ్యానమునందు సంలగ్నమైన పూర్ణయోగికి ఎట్టి భేదము లేదు.

కృష్ణభక్తిభావన యందున్న యోగి భౌతికస్థితిలో వివిధకర్మల యందు నియుక్తుడైనను సదా కృష్ణుని యందే స్థితిని కలిగినట్టివాడగును. “నిఖిలాస్వపి అవస్థాసు జీవన్ముక: స ఉచ్యతే” యనుచు శ్రీరూపగోస్వామివారిని భక్తిరసామృతసింధువు (1.2.187) నందును ఇది నిర్ధారింపబడినది. అనగా కృష్ణభక్తి యందు చరించు భక్తుడు అప్రయత్నముగా ముక్తుడే యగుచున్నాడు. ఈ విషయము నారదపంచరాత్రము నందు ఈ విధముగా ధృవీకరింపబడినది.

దిక్కాలాద్యనవిచ్చిన్నే కృష్ణే చేతో విధాయ చ |
తన్మయో భవతి క్షిప్రం జీవో బ్రహ్మణి యోజయేత్

“సర్వవ్యాపియు మరియు దేశకాలాతీతుడును అగు శ్రీకృష్ణుని దివ్యరూపముపై ధ్యానము కావించువాడు కృష్ణుని భావములోనే నిమగ్నుడై, తదనంతరము ఆ భగవానుని దివ్య సహచర్యమును ఆనందస్థితిని పొందగలడు.”

కృష్ణభక్తిరసభావన మనునది యోగపధ్ధతి యందలి అత్యున్నత సమాధిస్థితి వంటిది. శ్రీకృష్ణుడు పరమాత్మ రూపున ఎల్లరి హృదయములందు వసించియున్నాడనెడి ఈ అవగాహనయే యోగిని దోషరహితునిగా చేయగలదు. “ఏకో(పి సన్ బహుధా యో 'వభాతి – భగవానుడు ఏకమైనను అసంఖ్యాక హృదయములలో బహురూపునిగా నిలిచియున్నాడు” అని వేదములు (గోపాలతాపన్యుపనిషత్తు 121) ఆ భగవానుని అచింత్యశక్తిని నిరూపించుచున్నవి.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹




🌹 Bhagavad-Gita as It is - 264 🌹

✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj

🌴 Chapter 6 - Dhyana Yoga - 31 🌴

31. sarva-bhūta-sthitaṁ yo māṁ bhajaty ekatvam āsthitaḥ
sarvathā vartamāno ’pi sa yogī mayi vartate


🌷 Translation :

Such a yogī, who engages in the worshipful service of the Supersoul, knowing that I and the Supersoul are one, remains always in Me in all circumstances.

🌹 Purport :

A yogī who is practicing meditation on the Supersoul sees within himself the plenary portion of Kṛṣṇa as Viṣṇu – with four hands, holding conchshell, wheel, club and lotus flower. The yogī should know that Viṣṇu is not different from Kṛṣṇa. Kṛṣṇa in this form of Supersoul is situated in everyone’s heart. Furthermore, there is no difference between the innumerable Supersouls present in the innumerable hearts of living entities. Nor is there a difference between a Kṛṣṇa conscious person always engaged in the transcendental loving service of Kṛṣṇa and a perfect yogī engaged in meditation on the Supersoul. \

The yogī in Kṛṣṇa consciousness – even though he may be engaged in various activities while in material existence – remains always situated in Kṛṣṇa. This is confirmed in the Bhakti-rasāmṛta-sindhu (1.2.187) of Śrīla Rūpa Gosvāmī: nikhilāsv apy avasthāsu jīvan-muktaḥ sa ucyate. A devotee of the Lord, always acting in Kṛṣṇa consciousness, is automatically liberated.

erstanding that Kṛṣṇa is present as Paramātmā in everyone’s heart makes the yogī faultless. The Vedas (Gopāla-tāpanī Upaniṣad 1.21) confirm this inconceivable potency of the Lord as follows: eko ’pi san bahudhā yo ’vabhāti. “Although the Lord is one, He is present in innumerable hearts as many.” Similarly, in the smṛti-śāstra it is said:

eka eva paro viṣṇuḥ sarva-vyāpī na saṁśayaḥ
aiśvaryād rūpam ekaṁ ca sūrya-vat bahudheyate

“Viṣṇu is one, and yet He is certainly all-pervading. By His inconceivable potency, in spite of His one form, He is present everywhere, as the sun appears in many places at once.”

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


No comments:

Post a Comment