కపిల గీత - 131 / Kapila Gita - 131

🌹. కపిల గీత - 131 / Kapila Gita - 131 🌹

🍀. కపిల దేవహూతి సంవాదం 🍀

✍️. శ్రీమాన్ క.రామానుజాచార్యులు, 📚. ప్రసాద్‌ భరధ్వాజ

🌴 3. ప్రకృతి పురుషుల వివేకము వలన మోక్షప్రాప్తి - 15 🌴

15. మన్యమానస్తదాత్మానమనష్టో నష్టవన్మృషా|
నష్ఠేఽహంకరణే ద్రష్టా నష్టవిత్త ఇవాతురః॥

తాత్పర్యము : జాగ్రదావస్థ యందు ఆత్మ సర్వమునకు ద్రష్టగా అనుభవము కలుచున్నది. కాని సుషుప్తి అవస్థ యందు ఆత్మకు ఉపాధిభూతమైన అహంకారము నశించుటవలన భ్రమపడి తానే నశించినట్లుగా భావించును. తన ధనము పోయిన వ్యక్తి, తానే పోయినట్లుగా తలపోసి మిగుల దుఃఖించును. అట్లే అజ్ఞాని తాను నిద్రలో నశించి పోయినట్లుగా భావించును.

వ్యాఖ్య : శరీరాదులు నిద్రపోతే ఆత్మ నిద్రపోతున్నట్లు ఎలా కనపడుతుంది. నశించని వాడు కూడా నశించిన వాడిలా కనిపిస్తాడు. శరీరం నిద్రపోతే ఆత్మ కూడా నిద్రపోయినట్లు అనిపిస్తుంది. ఎలా అంటే డబ్బు మొత్తం పోయిన వాడు "డబ్బు లేకపోతే నేను లేనట్లే" అని ఎలా అనుకుంటాడో (వాడే పోయినట్లు ఎలా అనుకుంటాడో), అహంకారం పోయిన వాడు, తానే పోయాను అనుకుంటాడు. అహంకారం నశించినప్పుడు కూడా వాడే ద్రష్ట. ఇది శరీరం కాదు, ఆత్మ, అని చెప్పేవాడు కూడా వాడే.


సశేషం..

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹




🌹 Kapila Gita - 131 🌹

🍀 Conversation of Kapila and Devahuti 🍀

📚 Prasad Bharadwaj

🌴 3. Salvation due to wisdom of Nature and Jeeva - 15 🌴

15. manyamānas tadātmānam anaṣṭo naṣṭavan mṛṣā
naṣṭe 'haṅkaraṇe draṣṭā naṣṭa-vitta ivāturaḥ

MEANING : The living entity can vividly feel his existence as the seer, but because of the disappearance of the ego during the state of deep sleep, he falsely takes himself to be lost, like a man who has lost his fortune and feels distressed, thinking himself to be lost.

PURPORT : Only in ignorance does a living entity think that he is lost. If by attainment of knowledge he comes to the real position of his eternal existence, he knows that he is not lost. An appropriate example is mentioned herein: naṣṭa-vitta ivāturaḥ. A person who has lost a great sum of money may think that he is lost, but actually he is not lost-only his money is lost. But due to his absorption in the money or identification with the money, he thinks that he is lost. Similarly, when we falsely identify with matter as our field of activities, we think that we are lost, although actually we are not. As soon as a person is awakened to the pure knowledge of understanding that he is an eternal servitor of the Lord, his own real position is revived. A living entity can never be lost. When one forgets his identity in deep sleep, he becomes absorbed in dreams, and he may think himself a different person or may think himself lost. But actually his identity is intact. This concept of being lost is due to false ego, and it continues as long as one is not awakened to the sense of his existence as an eternal servitor of the Lord. The Māyāvādī philosophers' concept of becoming one with the Supreme Lord is another symptom of being lost in false ego. One may falsely claim that he is the Supreme Lord, but actually he is not. This is the last snare of māyā's influence upon the living entity. To think oneself equal with the Supreme Lord or to think oneself to be the Supreme Lord Himself is also due to false ego.


Continues...

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹