✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 13వ అధ్యాయము - క్షేత్ర క్షేత్రజ్ఞ విభాగ యోగం - ప్రకృతి, పురుషుడు, చైతన్యము - 09 🌴
09. ఇన్ద్రియార్థేషు వైరాగ్యమనహంకార ఏవ చ |
జన్మమృత్యుజరావ్యాధిదుఃఖదోషానుదర్శనమ్ ||
🌷. తాత్పర్యం : ఇంద్రియార్థముల పరిత్యాగము, మిథ్యాహంకార రాహిత్యము, జన్మమృత్యుజరా వ్యాధుల దోషమును గుర్తించుట,
🌷. భాష్యము : చతుర్వింశతి తత్త్వములచే (అంశములచే) తయారైన ఆచ్ఛాదనము వంటి దేహమునందు జీవుడు చిక్కుబడి యున్నాడు. ఇచ్చట తెలుపబడిన జ్ఞానము అనునది అతడు దాని నుండి బయట పడుటకు మార్గమై యున్నది. ఎనిమిదవ శ్లోకంలో పేర్కొన్నట్లుగా ఆధ్యాత్మిక గురువును అంగీకరించే సూత్రం చాలా అవసరం. భక్తి సేవలో పాల్గొనేవారికి కూడా ఇది చాలా ముఖ్యమైనది. ఒక మంచి ఆధ్యాత్మిక గురువును అంగీకరించినప్పుడు అతీంద్రియ జీవితం ప్రారంభమవుతుంది. భగవంతుని యొక్క సర్వోన్నత వ్యక్తి, శ్రీ కృష్ణుడు, ఈ జ్ఞాన ప్రక్రియ నిజమైన మార్గం అని ఇక్కడ స్పష్టంగా చెప్పారు. ఇంతకు మించిన ఊహాగానాలు ఏమీ అర్ధం కావు.
కనుక శ్రీకృష్ణుని భక్తియుక్త సేవను స్వీకరింపనిచో లేక అంగీకరింప లేక పోయినచో ఇతర తొమ్మిది జ్ఞానప్రక్రియలు విలువ రహితములు కాగలవు. కాని సంపూర్ణ కృష్ణ భావనలో శ్రీకృష్ణుని భక్తియుత సేవను స్వీకరించినచో మనుజుని యందు మిగిలిన పంతొమ్మిది అంశములు అప్రయత్నముగా వృద్ధి నొందగలవు.
మిథ్యాహంకారమనగా దేహమునే ఆత్మయని భావించుట. మనుజుడు తాను దేహమును కానని, ఆత్మనని తెలిసినప్పుడు వాస్తవ అహంకారమునకు వచ్చును. అహంకారమనునది సత్యమైనది. అనగా మిథ్యాహంకారమే నిరసించబడుచున్నది గాని అహంకారము కాదు.
ఈ జన్మము, మృత్యువు, ముసలితనము మరియు వ్యాధుల యందలి దుఖమును తలచుచు భౌతికజీవితమునందు నిరాశ మరియు వైరాగ్యదృష్టిని కలిగియుండనిదే మన ఆధ్యాత్మికజీవనము నందు పురోగతికి ప్రేరణము లభింపదు.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Bhagavad-Gita as It is - 498 🌹
✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj
🌴 Chapter 13 - Kshetra Kshtrajna Vibhaga Yoga - Nature, the Enjoyer and Consciousness - 09 🌴
09. indriyārtheṣu vairāgyam anahaṅkāra eva ca
janma-mṛtyu-jarā-vyādhi- duḥkha-doṣānudarśanam
🌷 Translation : Renunciation of the objects of sense gratification; absence of false ego; the perception of the evil of birth, death, old age and disease;
🌹 Purport : The embodied soul is entrapped by the body, which is a casing made of the twenty-four elements, and the process of knowledge as described here is the means to get out of it. But if one takes to devotional service in full Kṛṣṇa consciousness, the other nineteen items automatically develop within him. The principle of accepting a spiritual master, as mentioned in the eighth verse, is essential. Even for one who takes to devotional service, it is most important. Transcendental life begins when one accepts a bona fide spiritual master. The Supreme Personality of Godhead, Śrī Kṛṣṇa, clearly states here that this process of knowledge is the actual path. Anything speculated beyond this is nonsense.
Cleanliness is essential for making advancement in spiritual life. There are two kinds of cleanliness: external and internal.
False ego means accepting this body as oneself. When one understands that he is not his body and is spirit soul, he comes to his real ego. Ego is there. False ego is condemned, but not real ego.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
No comments:
Post a Comment